Οι
παραπάνω 4 οντότητες προσμοιάζουν εντυπωσιακά στην δομή και την
σύνθεσή τους. Συγκεκριμένα χαρακτηρίζονται από ομαδοποίηση στη στελέχωσή
τους, σύμφωνα με την παρακάτω ιεραρχική κατανομή, που περιγράφεται από
πάνω προς τα κάτω σαν ένα τυπικό οργανόγραμμα.
1. Ηγεσία. Στην
κορυφή της πυραμίδας υπάρχει ο αρχηγός, ο οποίος μπορεί να είναι ο
Πρόεδρος, ο Πρωθυπουργός, το Διοικ. Συμβούλιο, ο Μεγάλος Μέτοχος, ο Δον
Κορλεόνε, η τσατσά κλπ
2. Αμόρφωτα Κωλόπαιδα. Αμέσως
κάτω από την ηγεσία συναντάμε την επόμενη γραμμή διοίκησης που είναι τα
αμόρφωτα κωλόπαιδα. Αυτά συγκεντρώνουν σημαντική ισχύ και έχουν
επιλεγεί προσεκτικά ώστε να συμφωνούν απόλυτα με την περιγραφή τους:
Είναι αμόρφωτα (πρώην σερβιτόροι, αιώνιοι φοιτητές, παρατρεχάμενοι
πολιτευτών της επαρχίας κ.α.) ώστε να είναι αδύνατον να αναζητήσουν
ευκαιρίες αλλού, κατά συνέπεια η πίστη τους στην ηγεσία είναι
αδιαμφισβήτητη και θεμελιώνεται στην ευγνωμοσύνη που τους μάζεψε κάποιος
τόσο ανοιχτοχέρης, (διότι αμείβονται με εξωφρενικές αμοιβές). Επίσης
για τους παραπάνω λόγους δεν αποτελούν και κίνδυνο για την Ηγεσία.
Ο κωλοπαιδισμός συμπληρώνει το προφίλ ως απαραίτητος, αφού σηματοδοτεί την πλήρη έλλειψη ηθικών ή άλλων ενδοιασμών.
Έτσι δεν υπάρχουν αναστολές και δεύτερες σκέψεις για την εκτέλεση
οποιασδήποτε αμφιλεγόμενης ή και «βρώμικης» οδηγίας. Τα αμόρφωτα
κωλόπαιδα μπορούν να είναι ο σκληρός πυρήνας και η ραχοκοκαλιά των
οργανισμών.
3. Διανοούμενοι. Οι Διανοούμενοι μολονότι θα....
μπορούσαν να κινούνται σε χαμηλότερα επίπεδα της
διοίκησης, σκόπιμα τοποθετούνται σχετικά ψηλά, ώστε να είναι δυνατός ο
ισχυρισμός ότι «περιβάλλουν» την ηγεσία με την λάμψη τους. Αυτοί
επεξεργάζονται το θεωρητικό υπόβαθρο του οργανισμού που ανήκουν.
Το θεωρητικό αυτό υπόβαθρο πιθανώς δεν θα άντεχε σε προσεκτικό έλεγχο, αλλά δεν είναι και εντελώς για κλάματα.
Εδώ χρησιμοποιούνται πρώην δημοσιογράφοι, καθηγητές ιδρυμάτων της
περιφέρειας, χρεοκοπημένοι σύμβουλοι επιχειρήσεων, περιφερόμενοι
δοκιμιογράφοι, άνεργοι δικηγόροι κλπ. Η θεωρητική τεκμηρίωση χρησιμεύει
ώστε η ηγεσία να μπορεί να επικαλείται κάποιο δήθεν όραμα.
Πρόκειται περισσότερο για μια κοινωνική σύμβαση, κάτι σαν τουαλέτα σε
χοροεσπερίδα: Όλοι υποδύονται ότι θαυμάζουν το φόρεμα, ενώ είναι σαφές
ότι το πραγματικά ενδιαφέρον είναι αυτό που υπάρχει από κάτω. Όπως
λοιπόν δεν νοείται κυρία χωρίς φόρεμα, έτσι δεν νοείται και συμμορία
χωρίς θεωρητικά ανεπτυγμένο όραμα! Αυτή είναι η δουλειά των
Διανοούμενων!
4. Γκουρού Εμπειρογνώμονες. Είδος
αξιομίσητο στα ανώτερε επίπεδα ηγεσίας κυρίως επειδή είναι απαραίτητο!
Πρόκειται κυρίως για τεχνοκράτες χωρίς κάποιο ηγετικό χάρισμα, αλλά
εξαιρετικούς επιστήμονες, συνήθως πολυπτυχιούχους και άριστους γνώστες
τεχνικών και οικονομικών ζητημάτων. Οι περισσότεροι από αυτούς για να
αναγνωρίσουν τη μάνα τους πρέπει να την δουν στην οθόνη του υπολογιστή,
αλλιώς την δηλώνουν «αγνώστου ταυτότητος». Είναι συνήθως καλοπληρωμένοι
σαν τις λίγες ακριβές και επιδέξιες παλλακίδες που ο Σουλτάνος θέλει
πάση θυσία να διατηρήσει στο χαρέμι, αν όμως τον προδώσουν θα κάνει τα
αδύνατα δυνατά για να τις περιλάβει στο πιο έγκυρο και αποτελεσματικό
παγκόσμιο μπλακ λιστ. Πάντως η ηγεσία αναζητεί συνεχώς μεθόδους
αχρήστευσης αυτής της κατηγορίας με ανάπτυξη μηχανογραφημένων εφαρμογών
ώστε να μην υπάρχει τελικά ούτε χώρος ούτε ανάγκη για ταλέντο, γνώση και
πρωτοβουλία προερχόμενα από εμπειρογνώμονες. Η ηγεσία μάλλον τους
φοβάται ενδομύχως.
5. Πατριώτες. Άτομα
φιλότιμα και εργατικά, συνήθως αποτελεσματικότατα σε ευρύτατο φάσμα
καθηκόντων, με δυνατότητα προσαρμογής στις αλλαγές και ιδιαίτερη
ικανότητα διαλειτουργικότητας, δηλαδή άτομα πασπαρτού. Οι ίδιοι αντλούν
μεγάλη ικανοποίηση από τις επιδόσεις τους, πράγμα που οφείλεται στον
αχαλίνωτο ναρκισσισμό τους και πιστεύουν ότι πέραν της οικονομικής
υπάρχει και μια αμοιβή που ονομάζεται «αίσθημα επίτευξης στόχου». Επειδή
αυτή η αμοιβή δεν στοιχίζει τίποτα στον οργανισμό, το αίσθημα επιτυχίας
και τα «Μπράβο», τους προσφέρονται αφειδώς με αποτέλεσμα οι Πατριώτες,
ακόμη και τσι@@@κια να πάρουν, θα τα θεωρήσουν τελικά μέρος του μισθού
τους.
6. Οι Προλετάριοι. Πρόκειται
συνήθως για άτομα γενικώς ατάλαντα, χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης τα
οποία χρησιμοποιούνται σε υποστηρικτικές εργασίες. Η θέση τους στο
οργανόγραμμα ορίζεται άτυπα σαν «Επίπεδο Γά@@ησέ τα». Είναι επιρρεπείς
σε συνδικαλιστικοποίηση, απεργούν σε κάθε ευκαιρία, παρασύρονται εύκολα
σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και απολύονται από τους πρώτους αφού η
αναπλήρωσή τους είναι ευχερής και επιπλέον γίνεται κάθε φορά με
χαμηλότερο κόστος.
7. Οι Συγγενείς. Κατηγορία
χωρίς σαφές οργανογραμματικό σχήμα αφού διασπείρεται ανέλεγκτα σε όλα
τα επίπεδα ανάλογα με το βαθμό συγγένειας, που μπορεί να αναπτύσσεται
από «πρώην Γκόμενα» ή «συμπατριώτης» μέχρι το αξιοσέβαστο «ο μαλάκας ο
αδερφός μου».