"ΚΑΛΑ έκαναν και δεν πήγαν..."

 Γιάννης Α. Μυλόπουλος «Που να σου εξηγώ», που έλεγε ο Μπιθικώτσης σε όσους τον ρωτούσαν για το Νίκο Κοεμτζή, στο γνωστό τραγούδι που έγραψε ...

Γιάννης Α. Μυλόπουλος

«Που να σου εξηγώ», που έλεγε ο Μπιθικώτσης σε όσους τον ρωτούσαν για το Νίκο Κοεμτζή, στο γνωστό τραγούδι που έγραψε ο Σαββόπουλος για έναν φονιά.
«Που να σου εξηγώ» λοιπόν κι εγώ γιατί ο κόσμος της Αριστεράς ικανοποιήθηκε που οι ηγεσίες των προοδευτικών κομμάτων έλειπαν από τον θρίαμβο του Μητσοτάκη που έστησε το αυταρχικό καθεστώς που μας κυβερνά με αφορμή την κηδεία του Σαββόπουλου.
Σε μια Ελλάδα που στενάζει όχι στα γήπεδα, αλλά στην ακρίβεια, στη φτώχεια, στη διαφθορά, στη συγκάλυψη των σκανδάλων, στην κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και στην υποχώρηση του κράτους δικαίου, στην κηδεία στην οποία προεξάρχουσα θέση και ρόλο είχε ο πρωθυπουργός που έφερε τη χώρα σε αυτή τη δεινή θέση, καλά έκαναν και δεν πήγαν.
Ακόμη και αν ή κυρίως επειδή κηδεύονταν ο μεγάλος Διονύσης Σαββόπουλος.
Τη μνήμη του οποίου αυτό το καθεστώς δεν δίστασε να αμαυρώσει την ημέρα του θανάτου του, σκοτώνοντας ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του.
Τη Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ και ό,τι η Πλατεία σήμαινε για «τον αγώνα του συντρόφου, την αγωνία αυτού του τόπου για ζωή».
Και μετά από τη δολοφονία της Πλατείας και μαζί με αυτήν και του δικαιώματός μας να «φωτίζουμε τις αιτίες που μας αφήνουνε μισούς», ο χειρότερος και πιο επικίνδυνος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης στρογγυλοκάθισε στα πρώτα στασίδια της Μητρόπολης και εκφώνησε και νεκρολογία, βεβηλώνοντας τη μνήμη ενός μεγάλου καλλιτέχνη που θέλησε να μιλήσει στην όλη Ελλάδα.
Σε μια άθλια προσπάθεια οικειοποίησης, για λόγους πολιτικής ιδιοτέλειας, ενός έργου που δεν τους ανήκει. Γιατί ανήκει σε όλους τους Έλληνες.
Γιατί τι σχέση έχει ο Μητσοτάκης και αυτό που σήμερα πρεσβεύει με τη «Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», το «Ήλιε ήλιε αρχηγέ», το «Βρώμικο ψωμί», τον «Μπάλλο», το «Μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο», το «Περιβόλι του τρελού», τη «Δημοσθένους λέξη» και όλα αυτά τα τραγούδια που συντρόφευσαν τη νιότη μας;
Αυτοί το μόνο που αναγνωρίζουν, για λόγους ευνόητους, είναι ο… «Καραγκιόζης».
Καλά έκαναν και δεν πήγαν.
Και καλά έκαναν και όσοι πολιτικοί πήγαν.
Για να πάψει να ακούγεται αυτό το «όλοι ίδιοι είναι».
Όχι, λοιπόν, δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Γιατί το πρόβλημα σήμερα δεν είναι ο Σαββόπουλος. Ο οποίος και τραγουδήθηκε από όλους μας και αγαπήθηκε και πήρε πίσω σε αναγνώριση όλα αυτά που μας έδωσε με το έργο του.
Το πρόβλημα σήμερα που μιλάμε είναι η Ελλάδα και το πώς την κατάντησε ο πρωθυπουργός της φτώχειας, της αδικίας και της διαφθοράς.
Ένας πρωθυπουργός που δεν μας αξίζει.
Και ο οποίος προσπαθεί σήμερα να πιαστεί ακόμη και από κηδείες σημαντικών προσωπικοτήτων για να κρατηθεί στην εξουσία.
Νιώθω υπερήφανος που ανήκω σε αυτή τη δημοκρατική, καθαρή και έντιμη, όσο και ανυποχώρητη και ασυμβίβαστη, απέναντι στον ευτελισμό των πάντων, σχολή πολιτικής σκέψης που επιμένει να μη σκύβει έναντι ανταλλαγμάτων.
Πολύ καλά έκαναν και δεν πήγαν..press-gr.com