
Όταν η πίεση ανέλθει σε πολύ ψηλά επίπεδα πέραν των 180/110 mm Hg, οι πιθανότητες πρόκλησης βλαβών σε αρτηρίες και ζωτικά όργανα όπως ο εγκέφαλος και η καρδία, αυξάνονται σημαντικά. Οι αρτηρίες υφίστανται φλεγμονή και μπορεί να έχουν απώλεια αίματος ή υγρών γεγονός που εμποδίζει την καρδία να στηρίζει την κυκλοφορία αίματος.
Στις επείγουσες υπερτασικές κρίσεις, η πίεση αυξάνεται αλλά δεν προκαλούνται βλάβες στα όργανα του σώματος. Η πίεση μπορεί με τη βοήθεια φαρμάκων να μειωθεί σε μικρό χρονικό διάστημα. Στις κρίσεις αυτές, παρατηρούνται τα ακόλουθα:
- Ψηλή αρτηριακή πίεση
- Έντονος πονοκέφαλος
- Βραχύπνοια
- Έντονη ανησυχία.
- Πνευμονικό οίδημα οξείας μορφής (συλλογή υγρών στους πνεύμονες λόγω καρδιακής ανεπάρκειας)
- Καρδιακή προσβολή, στεφανιαία νόσος με στηθάγχη (έντονος πόνος στο στήθος)
- Καρδιακή ανεπάρκεια, βραχύπνοια, οίδημα
- Ανεύρυσμα αορτής, διαχωριστικού τύπου
- Εγκεφαλοπάθεια με σύγχυση ή κώμα, πονοκέφαλος, σπασμοί
- Εγκεφαλικό οίδημα ή αιμορραγία
- Εκλαμψία σε εγκύους γυναίκες
Η θεραπεία της υπερτασικής κρίσης περιλαμβάνει φάρμακα από το στόμα ή ενδοφλέβια, εισαγωγή σε νοσοκομείο και κάποτε περίθαλψη σε μονάδα εντατικής παρακολούθησης.