Από τά νταούλια και τούς χορούς τού ’15, δέν έχουν περάσει ούτε 4 χρόνια και σέ αυτή τήν περίοδο, αυτά πού βίωσε καί εξακολουθεί να βιώνει τό Έθνος μας δέν έχουν προηγούμενο, παρά τό γεγονός ότι όλοι μαζί, οί προηγούμενοι μασκαράδες, οι οποίοι στήν ουσία είναι ακριβώς οι ίδιοι μέ τήν σημερινή συμμορία, απλά φοράνε διαφορετικές μάσκες, ”εργάστηκαν και δούλεψαν”….τόν λαό και έστρωσαν τόν δρόμο γιά τήν σημερινή κατάσταση στήν οποία είμαστε άβουλοι θεατές, διότι απωλέσαμε τήν πνευματική μας καθαρότητα καί κρίση!
*Τού Σταύρου Τραγάκη.
”Η γενικευμένη κρίση, που ξεκίνησε ως απώλεια αξιών και οραμάτων, μετατράπηκε σε ψυχεδελισμό κορεσμού της ιδιοτέλειας και του ωχαδελφισμού και κατέληξε στην οικονομική κρίση, που μόνο αυτή μας πόνεσε, γιατί μας εξέθεσε την πενία, σε όλες τις εκφάνσεις της παρηκμασμένης αποδομημένης κοινωνίας μας.
Κάποτε, όταν πτώχευε η Ελλάς, όταν κινδύνευε από πολέμους και κατακτητές, όρθωναν το ανάστημά τους οι μεγάλες πνευματικές μορφές… οι ακαδημαϊκοί, οι ποιητές, οι λογοτέχνες, οι σπουδαίοι του Γένους δάσκαλοι, ακόμα και οι μέγιστοι ευεργέτες.
Διαβάστε :
Οι αστικές πολιτικοϊδεολογικές παρατάξεις, είχαν στρέψει το νου τους στην ανοικοδόμηση του κράτους, στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών και στην πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας, στα πρότυπα των δυτικών “συμμάχων” και στην συνέχεια “εταίρων” στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.
Το παιδαγωγικό κύρος μεταβιβάστηκε από τα λεγόμενα πνευματικά ιδρύματα στους μηχανισμούς της δυναμικής μανιχαϊκής αντιπαράθεσης. Μεταβιβάστηκε στις οργανώσεις της Αριστεράς, που βρήκε πεδίο δόξης λαμπρό, να αλλοιώσει την ιστορία μας, να αμφισβητήσει τους συνεκτικούς δεσμούς του έθνους, να καταργήσει το φρόνημα και να τρώσει την εθνικοθρησκευτική ηθική μας, να πλήξει το υγιές θυμικό μας.
Τα αντανακλαστικά της πλευράς, που δεν ήταν διαθέσιμη να ηττηθεί σε καιρό ειρήνης, χάνοντας αυτό που με πόλεμο απέκτησε, ανέπτυξε τους αντικομμουνιστικούς μηχανισμούς της αστικής κουλτούρας (στρατός, αστυνομία, Εκκλησία κλπ.). Αυτοί ανέλαβαν να διαπαιδαγωγήσουν τη νέα γενιά, όχι προτάσσοντας τα υγιή πνευματικά κληροδοτήματα του έθνους, αλλά με αναγκαία προτεραιότητα την πάταξη της κομμουνιστικής απειλής.
Δηλαδή… δεν μαθαίναμε Πλάτωνα, Ευριπίδη και Καζαντζάκη ή Σικελιανό, αλλά πόσο κακοί ήταν οι κομμουνιστές.
Η διαπαιδαγώγηση λοιπόν των γενεών μετά το 1950 κατάντησε αργά και σταθερά σε ένα στείρο μανιχαϊσμό. Έχουμε δηλαδή το καλό και το κακό. Από δω το άσπρο κι από κει το μαύρο.
Η Αριστερά επωφελήθηκε από την μακρά διακυβέρνηση συντηρητικών κομμάτων, πρόσφατα ωφελήθηκε και από την παταγώδη αποτυχία του σοσιαλιστικού εγχειρήματος της δεκαετίας του ’80 και πέτυχε να μετατραπεί σε φορέας του λαϊκού αιτήματος για κοινωνική δικαιοσύνη και έξοδο από την κρίση.
Δυστυχώς για το λαό μας, που έδωσε την μεγάλη ευκαιρία, με μειοψηφικό ποσοστό, το μικρότερο σε μεταπολιτευτική κυβέρνηση, φέρνοντας στην εξουσία αντιεξουσιαστές, που λάτρεψαν την εξουσία, έγιναν οι θεσμικοί πια διώκτες κάθε τι ελληνικού και οτιδήποτε απέμεινε να ενσαρκώνει τα ηρωικά και μαρτυρικά πρότυπα του εθνικού μας υποσυνειδήτου και του ελληνοπρεπούς έθους μας.
Η Αριστερά δεν θα μπορούσε ποτέ να δημιουργήσει μια Ελληνική κυβέρνηση.
Έφτιαξε μια Αριστερή κυβέρνηση λοιπόν, που ενώ χαίρεται που έδωσε χαρά στο ετερόκλητο πολυεθνικό μόρφωμα γύρω από τα Σκόπια, αδιαφορεί για την βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Και το πιο οξύμωρο… δυσαρέστησε τον ελληνικό λαό, υπηρετώντας τα συμφέροντα, που ως αντιπολίτευση του 5% – 10% κατήγγειλε και εμμονικά αντιστέκονταν. Τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα του ΝΑΤΟ, τα γεωπολιτικά των καπιταλιστικών ΗΠΑ και τα γεωοικονομικά των γερμανικών τραπεζών και κεφαλαιούχων νεοναζί είναι πια οι μέντορες της “Αριστεράς”!
Η Αριστερά κλώτσησε την ευκαιρία που της έδωσε η Ιστορία, χάνοντας το ηθικό πλεονέκτημα και το αφήγημα των σωτήρων οραματιστών της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κι αυτό έγινε για δύο λόγους… γιατί μισούν την ιστορική αλήθεια και αποστρέφονται το λαό, που αισθάνεται εθνική την κοινή του ταυτότητα.
Και Μέρκελ και Μαδούρο δεν γίνεται… Κατέληξαν απλοί γραφικοί μασκαράδες”!
ΓΡΑΦΕΙ: Γιώργος Αυλωνίτης.
Μέλος τής κεντρικής επιτροπής τής πολιτικής
παράταξης ”Ελεύθερη Πατρίδα”.
triklopodia.gr
”Η γενικευμένη κρίση, που ξεκίνησε ως απώλεια αξιών και οραμάτων, μετατράπηκε σε ψυχεδελισμό κορεσμού της ιδιοτέλειας και του ωχαδελφισμού και κατέληξε στην οικονομική κρίση, που μόνο αυτή μας πόνεσε, γιατί μας εξέθεσε την πενία, σε όλες τις εκφάνσεις της παρηκμασμένης αποδομημένης κοινωνίας μας.
Κάποτε, όταν πτώχευε η Ελλάς, όταν κινδύνευε από πολέμους και κατακτητές, όρθωναν το ανάστημά τους οι μεγάλες πνευματικές μορφές… οι ακαδημαϊκοί, οι ποιητές, οι λογοτέχνες, οι σπουδαίοι του Γένους δάσκαλοι, ακόμα και οι μέγιστοι ευεργέτες.
Διαβάστε :
Η ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ Α΄ Μωυσής μοναχός εκ ΠρεβέζηςΤην απουσία πνευματικής ηγεσίας και την αποστείρωση της Παιδείας από κάθε εθνικό, ηθικό μορφωτικό στοιχείο και κύρος, ανέλαβαν να την υποκαταστήσουν οι ύπουλοι προπαγανδιστικοί θεσμοί της Αριστεράς, οι ηττημένοι του Εμφυλίου, που κουβαλούσαν τα συμπλέγματα της εκδίκησης.
Οι αστικές πολιτικοϊδεολογικές παρατάξεις, είχαν στρέψει το νου τους στην ανοικοδόμηση του κράτους, στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών και στην πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας, στα πρότυπα των δυτικών “συμμάχων” και στην συνέχεια “εταίρων” στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.
Το παιδαγωγικό κύρος μεταβιβάστηκε από τα λεγόμενα πνευματικά ιδρύματα στους μηχανισμούς της δυναμικής μανιχαϊκής αντιπαράθεσης. Μεταβιβάστηκε στις οργανώσεις της Αριστεράς, που βρήκε πεδίο δόξης λαμπρό, να αλλοιώσει την ιστορία μας, να αμφισβητήσει τους συνεκτικούς δεσμούς του έθνους, να καταργήσει το φρόνημα και να τρώσει την εθνικοθρησκευτική ηθική μας, να πλήξει το υγιές θυμικό μας.
Τα αντανακλαστικά της πλευράς, που δεν ήταν διαθέσιμη να ηττηθεί σε καιρό ειρήνης, χάνοντας αυτό που με πόλεμο απέκτησε, ανέπτυξε τους αντικομμουνιστικούς μηχανισμούς της αστικής κουλτούρας (στρατός, αστυνομία, Εκκλησία κλπ.). Αυτοί ανέλαβαν να διαπαιδαγωγήσουν τη νέα γενιά, όχι προτάσσοντας τα υγιή πνευματικά κληροδοτήματα του έθνους, αλλά με αναγκαία προτεραιότητα την πάταξη της κομμουνιστικής απειλής.
Δηλαδή… δεν μαθαίναμε Πλάτωνα, Ευριπίδη και Καζαντζάκη ή Σικελιανό, αλλά πόσο κακοί ήταν οι κομμουνιστές.
Η διαπαιδαγώγηση λοιπόν των γενεών μετά το 1950 κατάντησε αργά και σταθερά σε ένα στείρο μανιχαϊσμό. Έχουμε δηλαδή το καλό και το κακό. Από δω το άσπρο κι από κει το μαύρο.
Η Αριστερά επωφελήθηκε από την μακρά διακυβέρνηση συντηρητικών κομμάτων, πρόσφατα ωφελήθηκε και από την παταγώδη αποτυχία του σοσιαλιστικού εγχειρήματος της δεκαετίας του ’80 και πέτυχε να μετατραπεί σε φορέας του λαϊκού αιτήματος για κοινωνική δικαιοσύνη και έξοδο από την κρίση.
Δυστυχώς για το λαό μας, που έδωσε την μεγάλη ευκαιρία, με μειοψηφικό ποσοστό, το μικρότερο σε μεταπολιτευτική κυβέρνηση, φέρνοντας στην εξουσία αντιεξουσιαστές, που λάτρεψαν την εξουσία, έγιναν οι θεσμικοί πια διώκτες κάθε τι ελληνικού και οτιδήποτε απέμεινε να ενσαρκώνει τα ηρωικά και μαρτυρικά πρότυπα του εθνικού μας υποσυνειδήτου και του ελληνοπρεπούς έθους μας.
Η Αριστερά δεν θα μπορούσε ποτέ να δημιουργήσει μια Ελληνική κυβέρνηση.
Έφτιαξε μια Αριστερή κυβέρνηση λοιπόν, που ενώ χαίρεται που έδωσε χαρά στο ετερόκλητο πολυεθνικό μόρφωμα γύρω από τα Σκόπια, αδιαφορεί για την βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Και το πιο οξύμωρο… δυσαρέστησε τον ελληνικό λαό, υπηρετώντας τα συμφέροντα, που ως αντιπολίτευση του 5% – 10% κατήγγειλε και εμμονικά αντιστέκονταν. Τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα του ΝΑΤΟ, τα γεωπολιτικά των καπιταλιστικών ΗΠΑ και τα γεωοικονομικά των γερμανικών τραπεζών και κεφαλαιούχων νεοναζί είναι πια οι μέντορες της “Αριστεράς”!
Η Αριστερά κλώτσησε την ευκαιρία που της έδωσε η Ιστορία, χάνοντας το ηθικό πλεονέκτημα και το αφήγημα των σωτήρων οραματιστών της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κι αυτό έγινε για δύο λόγους… γιατί μισούν την ιστορική αλήθεια και αποστρέφονται το λαό, που αισθάνεται εθνική την κοινή του ταυτότητα.
Και Μέρκελ και Μαδούρο δεν γίνεται… Κατέληξαν απλοί γραφικοί μασκαράδες”!
ΓΡΑΦΕΙ: Γιώργος Αυλωνίτης.
Μέλος τής κεντρικής επιτροπής τής πολιτικής
παράταξης ”Ελεύθερη Πατρίδα”.
triklopodia.gr