Σάββατο, Μαρτίου 16

Η μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών


από Freelance writer
 Παρά το ότι επιβάλλονται τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα εις βάρος της ανάπτυξης, ξεπουλιούνται τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές και ληστεύονται εν ψυχρώ οι Έλληνες, με τα περιουσιακά τους στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά να μεταφέρονται στους πιστωτές, το δημόσιο χρέος συνεχίζει την ανοδική του πορεία – έχοντας φτάσει ήδη στα 360 δις €
«Η Ιστορία μαρτυρεί ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε από τα αρχαιότερα έθνη της Ευρώπης – οπότε θα έπρεπε ως εκ τούτου να έχουμε αυξηθεί δια μέσου των αιώνων και να είμαστε σήμερα ένα από τα πολυπληθέστερα έθνη της γης. Πώς λοιπόν συμβαίνει ώστε όλα τα έθνη, τα οποία μετά από χιλιετηρίδες ολόκληρες έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας ως ολιγάριθμες ορδές ασύντακτων και βαρβάρων, σήμερα να αριθμούν πληθυσμό 50, 80, 100, 130 εκατομμυρίων και να κατέχουν εκτεταμένες επιφάνειες της γης, ενώ το αρχαιότερο έθνος των Ελλήνων να αριθμεί πληθυσμό μόλις 8 έως 9 εκατομμυρίων; Αυτή είναι η απορία, η οποία γεννάται όταν κανείς ρίξει το βλέμμα του στο παρελθόν και παρακολουθήσει την κίνηση των λαών.
Αλλά η Ιστορία, η οποία θέτει το πρόβλημα αυτό, δίνει και τη λύση. Αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία ότι, ενώ οι άλλοι λαοί από την πρώτη μέρα της ιστορικής τους εμφάνισης επιδόθηκαν σε ληστρικές επιδρομές και ως αγέλες λύκων διεσπάρησαν σε όλη την Ευρώπη και την Ασία για να «θύσουν και απολέσουν», η Ελλάδα έταξε άλλη αποστολή στον εαυτό της – όχι να αρπάξει, όχι να ληστέψει και να εκμεταλλευτεί την ανθρωπότητα, αλλά να εκπολιτίσει, να την υπηρετήσει ποικιλοτρόπως, να γίνει ο διδάσκαλος και ο φρουρός του πολιτισμού. Για τα μεγάλα αυτά ιδανικά εργάστηκε το γένος των Ελλήνων και πρόσφερε τις εκατόμβες των μαρτύρων του.
Ποιος θα μετρήσει τα ηρωικά του θύματα; Όταν το κύμα της Ασιατικής βαρβαρότητας κατά τον 5ο π.χ. αιώνα κατέκλυζε την Ευρώπη, μόνο η Ελλάδα ήταν εκείνη η οποία αντιστάθηκε στους βάρβαρους της Ασίας, αγωνίστηκε ηρωικώς – ενώ στο Μαραθώνα, τις Θερμοπύλες, τη Σαλαμίνα και τις Πλαταιές έπεσαν πολυάριθμα τέκνα της για να σωθεί η ελευθερία.
Στη νεώτερη ιστορία τώρα, όταν στις 25 Μαρτίου του 1821 ακούστηκε το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» και μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 η Ελλάδα προσέφερε 5 εκατομμύρια νεκρούς, δηλαδή:
(1) Δύο περίπου εκατομμύρια Ελλήνων πέθαναν από τα δεινά του πολέμου του 1821 ή θανατώθηκαν από τους Τούρκους στα διάφορα μέρη της Τουρκίας, διότι παντού έγιναν ομαδικές σφαγές Ελλήνων,
(2) δύο άλλα εκατομμύρια Ελλήνων κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (1914 -18) και τη Μικρασιατική καταστροφή χάθηκαν εξ αφορμής των σφαγών και των διωγμών της Τουρκίας, ενώ
(3) άλλο ένα εκατομμύριο Ελλήνων κατά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο (1940 -44) απωλέσθηκε μαρτυρικά.
Μόνο μέσα σε έναν αιώνα 5 εκατομμύρια νεκροί! Και ρωτάμε και περιμένουμε απάντηση. Ποιο άλλο έθνος στην Ευρώπη έχυσε τόσο αίμα, θυσίασε τόσους ανθρώπους για τον αγώνα της ελευθερίας; Ιδού, λοιπόν, ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα δεν έχει να παρουσιάσει σήμερα πληθυσμό πολλών εκατομμυρίων. Εάν η αξία ενός έθνους δε μετριέται από τη γεωγραφική του έκταση ούτε από τα υλικά αγαθά, τα οποία κατέχει, ούτε από τους στρατούς, τους οποίους παρατάσσει, αλλά κυρίως από τις υπηρεσίες και τις θυσίες, τις οποίες προσέφερε στο σύνολο της ανθρωπότητας, τότε η Ελλάδα ανήκει στα έθνη τα μεγάλα, και η αξία της είναι άπειρη» (πηγή).
.

Άρθρο

Διαβάζοντας τώρα κανείς τα παραπάνω, εύλογα απορεί γιατί οι Έλληνες έσκυψαν το κεφάλι μετά το 2009, επιτρέποντας δύο χρόνια αργότερα να προδοθούν από την τότε κυβέρνηση τους (ανάλυση) – επίσης από την επόμενη που, αφού δολοφόνησε την τελευταία τους ελπίδα και καταπάτησε το Σύνταγμα, παρέδωσε αμαχητί ότι είχε και δεν είχε, μεταξύ άλλων μέσω του Υπερταμείου. Τι είναι ακριβώς το Υπερταμείο; Υπενθυμίζουμε τα εξής:
Πρόκειται για μία εταιρεία συμμέτοχων που λειτουργεί από τα τέλη του 2016. Αποφασίζει ανεξάρτητα από την κυβέρνηση, ελέγχοντας άμεσα το ΤΑΙΠΕΔ, το ΤΧΣ, την ΕΤΑΔ, καθώς και μια νέα εταιρεία – στην οποία συμπεριλαμβάνονται όσες ΔΕΚΟ δεν έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ. Διοικείται από ένα πενταμελές διοικητικό συμβούλιο, η  αρμοδιότητα του οποίου είναι η παρακολούθηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και η κατανομή των εσόδων από αυτές.
Το Εποπτικό Συμβούλιο τα μέλη του οποίου ορίζονται με τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών, άρα της Γερμανίας, διορίζει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου – το οποίο στη συνέχεια αποφασίζει για τους επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ, του ΤΧΣ, της ΕΤΑΔ και των ΔΕΚΟ. Τρία μέλη του διοικητικού συμβουλίου ορίζονται από την ελληνική πλευρά και δύο από τους δανειστές – συμπεριλαμβανομένου του προέδρου. Εν τούτοις, οι αποφάσεις  λαμβάνονται με θετική γνώμη των τεσσάρων από τα πέντε μέλη – με αποτέλεσμα ο ρόλος των εκπροσώπων των δανειστών να είναι καθοριστικός. Η διοίκηση του Υπερταμείου έχει ασυλία από το νόμο, καθώς από το 2016 προβλέπεται πως τα μέλη του ΔΣ της ΕΕΣΥΠ δεν υπέχουν αστική ευθύνη έναντι τρίτων για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο για δόλο ή βαρεία αμέλεια.
Υπήρξε δε φροντίδα για την  ασφαλιστική κάλυψη ευθύνης των στελεχών διοίκησης της ΕΕΣΥΠ, έναντι του ποσού των 200.000 ευρώ ετησίως. Το όριο ευθύνης είναι 50 εκ. € και το ασφαλιστήριο συμβόλαιο  που ενεργοποιήθηκε από 11/11/2018 καλύπτει τα μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τους Διευθυντές, τα στελέχη της Διοίκησης, αλλά και τους εργαζόμενους του Υπερταμείου.
Η ληστεία της Ελλάδας
Περαιτέρω, εύλογα θα ρωτούσε κανείς τι ακριβώς διαχειρίζεται ο οργανισμός αυτός που επέβαλλαν οι δανειστές – όπου υπενθυμίζουμε τα παρακάτω, τα οποία επιβεβαιώνουν πως όχι μόνο δεν τελείωσαν τα μνημόνια, αλλά μόλις ξεκίνησαν  (πηγή):
Περισσότερα από 100.000 κρατικά ακίνητα, όλες οι ΔΕΚΟ, το ΤΑΙΠΕΔ με τις συμμετοχές του και το ΤΧΣ αποτελούν τα περιουσιακά στοιχεία του Υπερταμείου, τα οποία θα «αξιοποιηθούν» με το νομοσχέδιο, θα πουληθούν δηλαδή ή θα ενοικιαστούν. Όπως έχει ανακοινωθεί, για τρία χρόνια τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα διοχετεύονται εξ ολοκλήρου στους δανειστές, ενώ στη συνέχεια το 50% θα πηγαίνει στο ελληνικό Δημόσιο και το υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιείται για τη μείωση του δημόσιου χρέους.
Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων μεταφορών στο Υπερταμείο με πολλές ή λιγότερες εκκρεμότητες (Ελληνικό, Αφάντου, ΔΕΣΦΑ, Αστέρας, κ.λπ.), σταδιακά ακολουθούν  και οι επόμενες, απαλλοτριώσεις στη λίστα του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου). Το  Υπερταμείο, έχοντας την μορφή και τη δομή συμμετοχικής εταιρείας θα αφομοιώσει όλες  τις υφιστάμενες δομές των ΤΧΣ, ΤΑΙΠΕΔ και ΕΤΑΔ.
Στον ίδιο φορέα περιέρχονται οι μετοχές του κράτους σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΟΛΘ, «Ελ. Βενιζέλος», ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΓΝΑΤΙΑ, ακίνητα και εκτάσεις του δημοσίου, ανεξαρτήτως του σημερινού καθεστώτος ιδιοκτησίας, όλα τα Ολυμπιακά Ακίνητα μαζί με τις εγκαταστάσεις που τα περιβάλλουν, ενώ στην τελική λίστα των περιουσιακών στοιχείων θα προστίθενται και νέα.
Γενικότερα στον Υπερταμείο περνούν όλες οι  εκτάσεις του δημοσίου και  χιλιάδες ακίνητα ανεξαρτήτως του σημερινού καθεστώτος ιδιοκτησίας – δηλαδή σε ποιόν φορέα του δημοσίου ανήκουν μέχρι τώρα. Στη λίστα της μεγαλύτερης ληστείας στην παγκόσμια ιστορία εν καιρώ ειρήνης, περιέρχονται τα πακέτα των μετοχών που ελέγχει το ΤΑΙΠΕΔ και το Ελληνικό Δημόσιο στην ΔΕΗ (με προτεινόμενη πώληση του 17 % των μετοχών της επιχείρησης) και τον ΟΤΕ (συνολικά ένα 10 % ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και φορείς του)
Επίσης, τα υπερβολικά κερδοφόρα και στρατηγικής σημασίας Ελληνικά Πετρέλαια (35 % των οποίων ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ), της ΕΥΔΑΠ (με πώληση του 11 % των μετοχών), της ΕΥΑΘ (με προτεινόμενη λύση την πώληση του 23 % από το 74 % των μετοχών), τηςν ΔΕΠΑ (65 % ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ και το άλλο 35 % στα ΕΛΠΕ), των ΕΛΤΑ (το ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 90 % των δικαιωμάτων ψήφου), του ΟΛΘ, του  αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος (πωλείται το 30 % του ΤΑΙΠΕΔ), της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ΕΕΣΣΤΥ και της Εγνατίας οδού – επίσης, μεταβιβάζονται οι ιδιοκτησίες στις μαρίνες με συμβάσεις παραχώρησης 40 ετών, τα μικρά εμπορικά και τουριστικά περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια κλπ.
Επί πλέον, στο Υπερταμείο μεταβιβάζονται 10.119 δημόσια ακίνητα, αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, οικίες ιστορικών προσωπικοτήτων, εμβληματικά ιστορικά κτίρια., σχολεία, δικαστικά μέγαρα, πλατείες, δρόμοι, ποδοσφαιρικά και αθλητικά γήπεδα, πάρκα, παιδικές χαρές, βρεφονηπιακοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, γηροκομεία, κτίρια ΑΜΕΑ, πρεσβείες στο εξωτερικό, βιβλιοθήκες, λαϊκές αγορές, νοσοκομεία, κτίρια υπουργείων, δημόσιων φορέων, Νομαρχιών, περιφερειών, αστυνομίας, πυροσβεστικής, στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών σχολών, φυλακές, αλυκές, λατομεία, στάδια, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, τελωνεία, παλαιά βυρσοδεψεία, καπναποθήκες, στρατόπεδα, στρατιωτικά αεροδρόμια,  νοσοκομεία, εκκλησίες, νεκροταφεία, αιγιαλίτιδες και παραθαλάσσιες ζώνες, δασικές εκτάσεις, , γεωτεμάχια, αγροτεμάχια κλπ.
Μεταξύ πολλών άλλων, στη  λίστα συμπεριλαμβάνονται ενδεικτικά, ο  Λευκός Πύργος, το Καυτατζόγλειο στάδιο, το Γεντι Κουλέ, η Ροτόντα, το Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» στη Θεσσαλονίκης, η Κνωσός, τα Νεώρια, το Παγκρήτιο στάδιο στο Ηράκλειο της Κρήτης, το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, οι Ιταλικοί Στρατώνες, το Φρούριο Φίρμας, το Ναυτικό και Αρχαιολογικό Μουσείο στα Χανιά, η έκταση του Ασύρματου στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, το Ζάππειο Μέγαρο, η κατοικία του Καποδίστρια στην Κέρκυρα, το ιστορικό σπίτι Σοφιανόπουλου στην Αλεξανδρούπολη και πολλά-πολλά άλλα. Στην ίδια λίστα  προγραμματίζεται να περιέλθει και  η μισή εκκλησιαστική περιουσία – με τη σύσταση κοινής εταιρείας με μερίδιο κατά 50%, της εκκλησίας και του κράτους.
Εκπρόσωποι των δανειστών φρόντισαν να «πείσουν» τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο πριν συναντήσει τον Πρωθυπουργό για τον σκοπό αυτό. Όσο και αν ακούγεται εξωφρενικό, δεν αποκλείεται τελικά ακόμα και τα έσοδα από την Ακρόπολη, από το νησί της Δήλου, από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και από όλους τους κορυφαίους  αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, αρχαία θέατρα κλπ., να εισπράττονται από Υπερταμείο – με δεδομένη την επίσημη ανακοίνωση του στις αρχές του 2018 όπου αναφέρεται ξεκάθαρα ότι:
“Κατόπιν της ψήφισης του νόμου 4512/2018, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ανακοινώνει την επίσημη μεταβίβαση των συμμετοχών του Ελληνικού Δημοσίου στο δυναμικό της“. Εν προκειμένω, είναι προφανές ότι, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των ξένων δανειστών, να συμπεριλάβουν οτιδήποτε έχει αφορά δημόσιο περιουσιακό στοιχείο.
Επίλογος
Αυτό που έχει συμβεί στην Ελλάδα και θα επαναλαμβάνουμε συνεχώς, ελπίζοντας κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες, είναι μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία – ενώ θεωρείται ως το αποτέλεσμα του PSI, σε συνδυασμό με τη χειρότερη διαπραγμάτευση όλων των εποχών στις αρχές του 2015.
Παράλληλα, μέσω των υπερβολικών φόρων και της ραγδαίας μείωσης των εισοδημάτων των Ελλήνων που μεταξύ άλλων προκάλεσε την κατακόρυφη πτώση των τιμών των ακινήτων, «κοκκίνισε» τα τραπεζικά δάνεια των Πολιτών και δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στις αφελληνισμένες πλέον τράπεζες, μεταφέρεται η ιδιωτική μας περιουσία στο κράτος και από αυτό στους δανειστές – οπότε δεν υπερβάλλουμε καθόλου, όταν αναφερόμαστε στην υφαρπαγή και στην αλλαγή ιδιοκτησίας της πατρίδας μας.
Ακόμη χειρότερα, παρά το ότι επιβάλλονται τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα εις βάρος της ανάπτυξης, ξεπουλιούνται τα πάντα και ληστεύονται εν ψυχρώ οι Έλληνες, με τα περιουσιακά τους στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά να μεταφέρονται στους πιστωτές, το δημόσιο χρέος συνεχίζει την ανοδική του πορεία – έχοντας φτάσει ήδη στα 360 δις € (γράφημα). Εκτός αυτού ξεκίνησε ο διαμελισμός της χώρας, με αφετηρία την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – ταυτόχρονα με την αλλοίωση του πληθυσμού, όπου αφενός μεν υποχρεώνεται ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων να μεταναστεύσει, μειώνονται οι γεννήσεις και αυξάνονται οι θάνατοι (όπως συνήθως συμβαίνει σε περιόδους κρίσης), αφετέρου κλιμακώνονται οι μεταναστευτικές εισροές.
Στα πλαίσια αυτά, όταν προβλέπει κανείς τον κίνδυνο αφανισμού του Έθνους μας, παρά το ότι κατάφερε να επιζήσει πάνω από 4.000 χρόνια, δεν είναι καθόλου απαισιόδοξος – αλλά απλά ρεαλιστής, έχοντας την ελπίδα πως θα καταλάβουν κάποια στιγμή οι Έλληνες ότι, ο οικονομικός πόλεμος (ανάλυση) που βίωσαν και η οικονομική κατοχή που ακολούθησε, είναι πολύ πιο επικίνδυνα γεγονότα από τους στρατιωτικούς του παρελθόντος. Επομένως πως πρέπει να αγωνισθούν ξανά για την ελευθερία τους – καθώς επίσης για την επιστροφή των παιδιών τους, προτού είναι πολύ αργά για να αντιδράσουν.