Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 23

Αντικαπνιστικός νόμος: Παραμύθια της Χαλιμάς…

Πολύ μου άρεσε όταν άκουγα τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργό να κάνει σημαία του την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Όχι τόσο γιατί δεν μου αρέσει η βρώμα του εθισμού στη νικοτίνη, όσο γιατί η απροθυμία επιβολής του αντικαπνιστικού νόμου είναι το απόλυτο σύμβολο του «εγώ έτσι θέλω και σ’ όποιον αρέσει» και του «έλα, καημένε, τώρα, τι κάθεσαι κι ασχολείσαι». 
Είναι (μαζί με τον τρόπο που κινούνται ή σταθμεύουν τα οχήματα που έχουν ελληνικές πινακίδες) το απόλυτο σύμβολο της νταβατζηλίδικης αντίληψης για το πώς λειτουργεί μια κοινωνία. Το απόλυτο σύμβολο της Ελλάδας από την οποία είναι απολύτως απαραίτητο να απαλλαγούμε.
Της Ελλάδας που μάλλον δεν θα πάει πουθενά και θα μείνει εδώ μαζί μας…


Η διαβεβαίωση ότι αυτή η Ελλάδα θα μείνει στη θέση της, ήρθε από τα πλέον αρμόδια χείλη, αυτά του υπουργού Υγείας του Βασίλη του Κικίλια, ο οποίος στην εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ της Μαρίας Αναστασοπούλου και του Δημήτρη Οικονόμου στον ΣΚΑΪ, διαβεβαίωσε, εμμέσως αλλά με σαφήνεια, ότι δεν υπάρχει καμία αληθινή πρόθεση εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου…

Αφού πρώτα αποκάλυψε ότι η απαγόρευση του καπνίσματος θα επεκταθεί (σωστά) και στις παιδικές χαρές (προκειμένου να βρουν τα φιλικά σάιτ έναν ωραίο τίτλο να διαφημίσουν την αποφασιστικότητα του υπουργού και της κυβέρνησης) και αφού ξεστόμισε με ύφος που δεν σηκώνει αντίρρηση τη φράση «αυστηρή εφαρμογή» (προκειμένου τα ρεπορτάζ των δελτίων ειδήσεων να έχουν κάτι δυναμικό να ντύσουν το ρεπορτάζ τους) ξεκίνησε τα «αλλά».
Όπως όλοι ξέρουμε, οτιδήποτε προηγείται ενός «αλλά» σπανίως έχει σημασία κι αυτό στο οποίο πρέπει να δώσουμε βάρος είναι αυτό που ακολουθεί.
«Σ’ αγαπώ, ΑΛΛΑ θέλω να χωρίσουμε» λέει κάποιος που μάλλον δεν αγαπά και θέλει να χωρίσει.  

«Δεν είμαι ρατσιστής, ΑΛΛΑ αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι σόι» λέει ο ρατσιστής που δεν θέλει να βρίσκεται κοντά σε ανθρώπους συγκεκριμένης ράτσας.
«Θα υπάρξει αυστηρή εφαρμογή του νόμου, ΑΛΛΑ το κομμάτι το τιμωρητικό και το κουνάω το δάχτυλο στην ελληνική κοινωνία  κατά την άποψη ΜΑΣ είναι δεύτερο», λέει ο υπουργός που δεν πολυθέλει να τιμωρηθούν όσοι παραβιάζουν τον νόμο.
Ο υπουργός που διαβεβαιώνει ότι το πιο βασικό από όσα λείπουν από την α λα γκρέκα εκδοχή του κράτους, οι συνέπειες δηλαδή που πρέπει να έχει η παραβίαση των νόμων, είναι για τον ίδιο και την κυβέρνηση (προσοχή στο «κατά την άποψή ΜΑΣ») κάτι δευτερεύον.
Και γιατί να μην είναι, αφού σύμφωνα με τον υπουργό «ο Έλληνας έχει και συλλογική συνείδηση και ατομική ευθύνη και φιλότιμο».
Βέβαια, το «Συνείδηση, ατομική ευθύνη και φιλότιμο» είναι το τρίπτυχο που χρησιμοποιούν όλοι οι πολιτικοί που από το να αναλάβουν την ευθύνη για την εφαρμογή των νόμων προτιμούν να κάνουν την ευθύνη πάσα σε όλους, έτσι ώστε να μην την έχει τελικά κανείς και η ζωή να συνεχιστεί απρόσκοπτα στην ωραία μας ζούγκλα, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει όταν η καρεκλά του υπουργού εκτός από αναπαυτική γίνεται και ανεύθυνη.
Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις, ο υπουργός της Υγείας ξεκαθάρισε: «Η τιμωρητική λογική την οποία υποστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια και με τα μνημόνια (ναι, είναι και αντιμνημονιακός) ότι κάποιοι μας κουνάνε το δάχτυλο από έξω προς τα μέσα και μας λένε αυτό θα κάνετε, εμένα δεν με βρίσκει σύμφωνο».
Και εξήγησε: «Δεν μπορείς να εφαρμόσεις ένα νόμο, αν δεν ενημερώσεις οριζοντίως και καθέτως την ελληνική κοινωνία. Θα είναι ξεκάθαρο ποιοι εφαρμόζουν τον νόμο και ποιοι ελέγχουν».
Ο υπουργός μάλλον ξέρει καλά ότι όποιος δεν θέλει να εφαρμόσει 10 μέρες ενημερώνει, ακόμα και γι’ αυτά για τα οποία όλοι ξέρουμε όσα πρέπει να ξέρουμε γιατί ενημερωνόμαστε πολλά χρόνια τώρα (βεβαια η «ενημέρωση» και οι «καμπάνιες» σημαίνουν λεφτα για μοίρασμα, όποτε γιατί να μη μας ξαναπεί κάποιος για 178η φορά, για τις βλαβερές συνέπειες του καπνού;)
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, αν επρόκειτο ο αντικαπνιστικός νόμος να εφαρμοστεί ο υπουργός θα έλεγε: «Λοιπόν, ξερετε τα πάντα για το κάπνισμα και εδώ και δέκα χρόνια ξέρετε και για τον αντικαπνιστικό νόμο που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη. Από την πρώτη του μηνός, 10 χρόνια μετα την ψήφιση και τις σχετικές εκστρατείες, εφαρμόζεται και στην Ελλάδα. Το κάπνισμα απαγορεύεται σε αυτούς τους χώρους. Όποιος καπνίζει εκεί θα πληρώνει το σχετικό πρόστιμο. Χαίρετε».
Όμως, τέτοια πρόθεση δεν φαίνεται να υπάρχει. Και λογικό.
Οι καπνιστές είναι ψήφοι και είναι πολύ λιγότερο ανεκτικοί στις απαγορεύσεις από όσο οι μη καπνιστές στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Και η δουλειά του (κάθε) Κικίλια δεν είναι να εφαρμόσει τον νόμο, αλλά να ξαναεκλεγεί. Και για να ξαναεκλεγεί χρειάζεται ψήφους.
Θα ικανοποιήσει τους μη καπνιστές εξαγγέλοντας αυστηρές απαγορεύσεις ακόμα και στις παιδικές χαρές, θα καθησυχάσει τους καπνιστές λέγοντας πως δεν είναι η τιμωρία προτεραιότητά του και μετά θα ρίξει την ευθύνη στην ελλιπή κοινωνική συνείδηση των πολιτών, λες και την κοινωνική συνείδηση την παίρνεις σε χάπι και δεν τη μαθαίνεις ΚΥΡΙΩΣ μέσω των συνεπειών που έχει η ανευθυνότητα (λέγεται τιμωρία).
Και όλοι (ή σχεδόν όλοι) θα είναι ευχαριστημένοι και μπράβο τους.
Μάνος Βουλαρίνος