Κυριακή, Νοεμβρίου 3

«Τζόκερ», μία αναμασημένη συστημική αμερικανιά!

Στέφανος Πρίντσιος

Τόσες διθυραμβικές κριτικές για κινηματογραφική ταινία δεν ξαναδιάβασα τα τελευταία χρόνια: Τι «η πιο ανατρεπτική και διφορούμενη ιστορία της φετινής κινηματογραφικής χρονιάς!» «Αριστούργημα!» «Σπουδαία ταινία!» Τι «γροθιά στο στομάχι!» Τι « αντισυστημική!» Τι «ενάντια στο κατεστημένο, στον καθωσπρεπισμό, στην καταπίεση!...» Άσε ο ντόρος για την απαγόρευση παρακολούθησής της, με δήθεν το φόβο του κρατικού κατεστημένου, μη ξεσηκωθούν εναντίον του οι 18άρηδες! Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!


Το σενάριο χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και ανατροπές, αφελέστατο ως πλοκή, μπάζει από παντού, καθότι ακόμα και ο επιθεωρητής Κλουζώ θα εξιχνίαζε, σε λίγες ώρες, το έγκλημα στο μετρό, τερματίζοντας την παραπέρα πορεία του πρωταγωνιστή!... Άσε που η δολοφονία τριών πολιτών σε μετρό, ποτέ δεν συνεπαίρνει, δεν κινητοποιεί, τα πλήθη, που δεν γνώριζαν καν τα κίνητρα του εγκλήματος!... Άσε που δήμαρχοι και πολιτικοί δεν περπατούν οικογενειακώς, απροστάτευτοι, σε κακόφημα νυχτερινά σοκάκια κ.λ.π.

Από αντισυστημική κ.λ.π. άλλα αντ’άλλων! Αυτή η ταινία, (πέρα για πέρα συστημική) όχι μόνο δεν ξεσηκώνει, δεν συνεπαίρνει, δεν εμπνέει, δεν εξεγείρει ούτε ενήλικους ούτε ανήλικους, τουναντίον προσπαθεί να οδηγήσει τον πολίτη στο λαγούμι του και στην καθημερινότητά του, υπενθυμίζοντάς του απλά να προσέχει, μιας και όλο και κάποιος τρελός θα βρεθεί στο δρόμο του. Σε γενικές γραμμές, μία καλή κινηματογραφική συνηθισμένη αμερικανιά, από τις αμέτρητες του είδους της, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, πέραν της σπουδαίας ερμηνείας του Γιόακιν Φίνιξ στο ρόλο του προβληματικού Άρθουρ Φλεκ (Τζόκερ), άξιας για Όσκαρ, εφάμιλλης βέβαια αρκετών άλλων ερμηνειών που πήραν Όσκαρ.

Ξόδεψε λέει η Warner Bross ένα σκασμό δολάρια για την πραγματοποίηση της ταινίας! Που, πότε; Τρακάροντας πεντέξι αυτοκίνητα; Μένω με την απορία: Γιατί τόσο ντόρος, τόσο λάμψη, τόσες εξαίσιες κριτικές περί ταινίας του αιώνα; Υπάρχει απάντηση;



Στέφανος Πρίντσιος: Σχετικά με τον συντάκτη


http://sioualtec.blogspot.com/2019/11/blog-post_83.html