Τρίτη, Μαρτίου 24

Ησουν εσύ εγώ, κι εγώ ήμουν εσύ --Εκδόσεις Οσελότος

Έφυγες κι ερήμωσε η ζωή μου
δε ξέρω αν υπάρχω και γιατί
ήσουν εσύ εγώ, κι εγώ ήμουν εσύ
ήμασταν μαζί μία ψυχή
κι ανάπνεα γιατί ανάπνεες εσύ


Και ξαφνικά ένα πρωί έφυγες 
για πάντα μακριά μου
κι εγώ βρέθηκα σε κενό χρόνου χωρίς φωνή
να ψάχνω τη δική μου τη ψυχή
μέσα στο άδειο μου κορμί

Ήσουν εσύ εγώ, κι εγώ ήμουν εσύ 
ήμασταν  μαζί ένα σώμα, μια ψυχή 
κι ανάπνεα γιατί ανάπνεες εσύ

Τώρα πλέον μόνη στη ζωή
λες κι ερήμωσε όλη η γη
οι αναμνήσεις, μου αιχμαλωτίσαν το μυαλό
δε ξέρω που υπάρχω, και αν ζω.

Μαρίζα Τσιτμή