Πώς θα έπρεπε να καταλάβουμε «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»;

Σε μία από τις καθημερινές μου προσευχές, διάβασα ότι ο Κύριος Ιησούς είπε: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5:3). Ακούμπησα κάτω τη Βίβλο και άρχισα να σκέφτομαι τα εξής: «Ο Κύριος αγαπά και ευλογεί τους φτωχούς στο πνεύμα και δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών. Όμως τι είδους άνθρωποι είναι οι φτωχοί στο πνεύμα; Είναι φτωχοί στο πνεύμα όσοι εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί, ευγενικοί και να αγαπούν τους άλλους;» Το συλλογίστηκα αυτό για αρκετή ώρα, όμως δεν βρήκα φως, και το σκέφτηκα
και το απόγευμα, όταν έτυχε απλώς να έχουμε μια συνάντηση, όπου θα μπορούσα να συζητήσω και να διερευνήσω αυτό το ζήτημα με τους αδελφούς και τις αδελφές μου.

Είναι φτωχοί στο πνεύμα όσοι εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί, ευγενικοί και να αγαπούν τους άλλους;

Στη συνάντηση έθεσα τo ζήτημά μου και, αφού με άκουσε, ο αδελφός Φανγκ απάντησε: «Δεν μπορούμε να καθορίσουμε ποιο είδος ανθρώπων είναι οι φτωχοί στο πνεύμα με βάση το εάν εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί, ευγενικοί και να αγαπούν τους άλλους. Αντιθέτως, πρέπει να δούμε πώς αντιμετωπίζουν τον Θεό και ποια είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να αξιολογήσουμε αυτό το ζήτημα. Μερικοί άνθρωποι εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί, ευγενικοί και να αγαπούν τους άλλους, όμως μέσα τους είναι αλαζόνες, υπερόπτες και δεν μπορούν να υπακούσουν στην αλήθεια. Όταν το έργο του Θεού δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων αυτών, όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται καθόλου να αναζητήσουν την αλήθεια, αλλά υποστηρίζουν τις δικές τους απόψεις και απορρίπτουν, εναντιώνονται ή ακόμη και καταδικάζουν και αντιστέκονται στο έργο του Θεού λόγω της αλαζονείας τους. Ανεξάρτητα από το πόσο ταπεινοί μπορεί να είναι οι άνθρωποι αυτοί, δεν είναι φτωχοί στο πνεύμα. Είναι όπως ακριβώς και οι Φαρισαίοι της εποχής, οι οποίοι συχνά ερμήνευαν τις Γραφές για τον κοινό λαό, συχνά στέκονταν σκόπιμα στις συναγωγές ή στους δρόμους για να απαγγείλουν μακροσκελείς προσευχές, έκαναν φιλανθρωπικά έργα και καλές πράξεις στους δρόμους και εμφανίζονταν εξωτερικά πολύ ταπεινοί, ευγενικοί και να αγαπούν τους άλλους. Όμως, όταν ο Κύριος Ιησούς ήλθε να εργαστεί, δεν αναζήτησαν καθόλου την αλήθεια και, αντιθέτως, βασιζόμενοι στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, ισχυρίστηκαν ότι ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ο Χριστός επειδή δεν αποκαλείτο Μεσσίας. Περιόρισαν επίσης το έργο του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη και καταδίκασαν τον λόγο και το έργο του Κυρίου Ιησού ως υπέρβαση της Παλαιάς Διαθήκης, αρνούμενοι έτσι το έργο και τον λόγο Του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι Φαρισαίοι δεν αναγνώρισαν τον Κύριο Ιησού ως εμφάνιση του Θεού. Ισχυρίστηκαν ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν απλά ένας συνηθισμένος άνθρωπος, λέγοντας: “Δεν είναι ούτος ο υιός του τέκτονος; η μήτηρ αυτού δεν λέγεται Μαριάμ;” (Ματθ. 13:55), κλπ. Οι Φαρισαίοι είδαν ότι ο λόγος του Κυρίου Ιησού είχε εξουσία και δύναμη και διαπίστωσαν ότι ο Κύριος Ιησούς είχε εκτελέσει πολλά θαυμαστά σημεία και τέρατα, όμως δεν αναζήτησαν ταπεινά και, αντίθετα, ήταν ιδιαίτερα αλαζόνες, ανίκανοι να υπακούσουν στην αλήθεια, και προσκολλήθηκαν πεισματικά στις δικές τους αντιλήψεις, έγιναν ψευδομάρτυρες, κατασκεύασαν φήμες και καταδίκασαν ​​και βλασφήμησαν άγρια τον Κύριο Ιησού. Στο τέλος, σε συμπαιγνία με τη ρωμαϊκή κυβέρνηση, προκάλεσαν τη σταύρωση του ελεήμονος Κυρίου Ιησού, διαπράττοντας έτσι μια ανείπωτη αμαρτία, και τιμωρήθηκαν από τον Θεό! Αυτό μας δείχνει ότι, ανεξάρτητα από το πώς κάποιος μπορεί να εμφανίζεται εξωτερικά να είναι ταπεινός, ευγενικός και να αγαπά τους άλλους, εάν δεν έχει πραγματική υπακοή του Θεού και της αλήθειας, σίγουρα δεν είναι φτωχός στο πνεύμα. Αντιθέτως, είναι υποκριτής. Η ταπεινοφροσύνη του είναι ψευδής και η αγάπη του για τους άλλους μια μεταμφίεση. Είναι εντελώς παραπλανητική, υποκριτική και αποσκοπεί στο να ξεγελάσει τους άλλους ώστε να κερδίσει τον θαυμασμό και την καλή τους γνώμη. Τέτοιου είδους άνθρωποι εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί, υπομονετικοί και γεμάτοι αγάπη, όμως η καρδιά τους είναι γεμάτη απάτη, είναι μοχθηρή και κακόβουλη και η ουσία τους είναι η ουσία του υποκριτή!»

Αφού άκουσα τη συναναστροφή του αδελφού Φανγκ, κατάλαβα ότι δεν είναι σωστό να καθορίζεται ποιο είδος ανθρώπων είναι οι φτωχοί στο πνεύμα με βάση μόνο το κατά πόσον εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί και ευγενικοί και ότι το σημαντικότερο είναι το πώς αντιμετωπίζουν τον Θεό και ποια είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Οι Φαρισαίοι, που εμφανίζονταν να είναι ταπεινοί και ευγενικοί και έκαναν κάποιες καλές πράξεις, αλλά που, όταν ο Κύριος Ιησούς ήλθε να εργαστεί, όχι μόνο δεν αναζήτησαν ταπεινά, αλλά προσκολλήθηκαν, επιπλέον, στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, αντιστάθηκαν άγρια ​​και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού και Τον σταύρωσαν. Πώς θα μπορούσαν να ονομάζονται φτωχοί στο πνεύμα; Ήταν σαφώς αλαζόνες, υπερόπτες και εχθροί του Θεού!

Τι είδους άνθρωπος είναι ο φτωχός στο πνεύμα και οι εκφράσεις των ανθρώπων που είναι φτωχοί στο πνεύμα

Έπειτα, ο αδελφός Φανγκ συνέχισε: «Μερικοί άνθρωποι έχουν μεν αλαζονική διάθεση, είναι όμως σε θέση να υπακούσουν στην αλήθεια και, όταν το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις αντιλήψεις τους, είναι σε θέση να αφήσουν τον εαυτό τους στην άκρη, να αναζητήσουν ταπεινά και να αποδεχθούν και να υπακούσουν στην αλήθεια αμέσως μόλις την κατανοήσουν. Οι άνθρωποι του είδους αυτού είναι πραγματικά φτωχοί στο πνεύμα, αλλά και ταπεινοί. Όπως καταγράφεται στη Βίβλο σχετικά με τον Ναθαναήλ, όταν ο Φίλιππος προσπάθησε να καταθέσει μαρτυρία για τον Κύριο Ιησού σ’ αυτόν, ο Ναθαναήλ, βασιζόμενος στις δικές του αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, είπε: “Εκ Ναζαρέτ δύναται να προέλθη τι αγαθόν;” Όταν, όμως, ο Κύριος Ιησούς, αναφερόμενος σε αυτόν, είπε: “Ιδού, αληθώς Ισραηλίτης, εις τον οποίον δόλος δεν υπάρχει” ο Ναθαναήλ ρώτησε τον Ιησού: “Πόθεν με γινώσκεις;” και ο Ιησούς απάντησε: “Πριν ο Φίλιππος σε φωνάξη, όντα υποκάτω της συκής, είδόν σε”. Ο Ναθαναήλ είπε: “Ραββί, συ είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ” (βλ. Κατά Ιωάννην 1:45–49). Μπορούμε να δούμε ότι, μολονότι ο Ναθαναήλ είχε αντιλήψεις για τον Κύριο Ιησού στην αρχή, επειδή πίστευε ότι ο Μεσσίας δεν θα έπρεπε να έχει γεννηθεί στη Ναζαρέτ, δεν επέμεινε στις απόψεις του αλλά, αντίθετα, αναζήτησε ταπεινά και άκουσε προσεκτικά τα λόγια του Κυρίου Ιησού. Όταν άκουσε τον Κύριο Ιησού να λέει ότι τον είδε να προσεύχεται κάτω από τη συκιά, ένιωσε ότι ο Κύριος ήταν παντοδύναμος και παντογνώστης, ότι ο Κύριος Ιησούς μπορούσε να εξετάσει την καρδιά και την ψυχή του και ότι δεν έμοιαζε με τους συνηθισμένους ανθρώπους, έτσι λοιπόν ο Ναθαναήλ απέρριψε τις δικές του αντιλήψεις, αναγνώρισε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Μεσσίας των προφητειών, αποδέχτηκε τον Κύριο Ιησού και έλαβε τη σωτηρία του Κυρίου».

Ο αδελφός Ζαν κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και είπε: «Ναι, άνθρωποι όπως ο Ναθαναήλ, οι οποίοι αντιμετώπισαν τον Θεό και το έργο Του με στάση ταπεινής αναζήτησης και που ήταν σε θέση να αποδεχτούν και να υπακούσουν στον λόγο του Κυρίου Ιησού, είναι οι φτωχοί στο πνεύμα! Μου έρχεται επίσης στο μυαλό η ιστορία του Αιθίοπα ευνούχου που αποδέχεται το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού. Στη Βίβλο λέει: “Αποκριθείς δε ο ευνούχος προς τον Φίλιππον, είπε· Παρακαλώ σε, περί τίνος λέγει τούτο ο προφήτης; περί εαυτού περί άλλου τινός; Και ανοίξας ο Φίλιππος το στόμα αυτού και αρχίσας από της γραφής ταύτης, ευηγγελίσατο εις αυτόν τον Ιησούν. Και καθώς εξηκολούθουν την οδόν, ήλθον εις το ύδωρ, και λέγει ο ευνούχος· Ιδού ύδωρ· τι με εμποδίζει να βαπτισθώ; Και ο Φίλιππος είπεν· Εάν πιστεύης εξ όλης της καρδίας, δύνασαι. Και αποκριθείς είπε· Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού” (Πράξ. 8:34–37). Αν και ο Αιθίοπας ευνούχος είχε δύναμη και κύρος, δεν επηρεάστηκε καθόλου από αυτά τα πράγματα. Καθώς επέστρεφε σπίτι του μετά το προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ, συναντήθηκε με τον Φίλιππο και δεν θεώρησε ότι η θέση του ή οι γνώσεις του για τις Γραφές τον έκαναν ανώτερο, ούτε ήταν αλαζονικός ή υπερόπτης. Αντιθέτως, αναζήτησε σεμνά και με ταπεινή στάση και, αφού άκουσε τον Φίλιππο να κηρύττει την ιστορία του Κυρίου Ιησού, πίστεψε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός και αποδέχτηκε με χαρά τον Ιησού ως Σωτήρα του. Άνθρωποι όπως αυτός είναι οι φτωχοί στο πνεύμα!»

Συμφώνησα πάρα πολύ με τη συναναστροφή του αδελφού Φανγκ και του αδελφού Ζαν και είπα: «Άρα, οι φτωχοί στο πνεύμα δεν είναι πείσμονες άνθρωποι. Είναι σε θέση να προσεγγίσουν τα πράγματα που προέρχονται από τον Θεό με στάση ταπεινής αναζήτησης, ανεξάρτητα από το αν κάτι τέτοιο ταιριάζει με τις αντιλήψεις τους και, όταν κατανοήσουν την αλήθεια, είναι σε θέση να εγκαταλείψουν τις αντιλήψεις τους και να αποδεχθούν και να υπακούσουν στο έργο του Θεού. Οι άνθρωποι αυτοί είναι αγνοί και ειλικρινείς, και η καρδιά τους λαχταρά την αλήθεια. Ο Θεός αγαπά τέτοιου είδους ανθρώπους. Ευχαριστώ τον Κύριο! Τελικά καταλαβαίνω τώρα ότι φτωχοί στο πνεύμα δεν είναι όσοι εμφανίζονται εξωτερικά να είναι ταπεινοί και ευγενικοί, αλλά κυρίως όσοι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, αναζητούν ταπεινά σε όλα τα πράγματα, υπακούνε στην αλήθεια και δεν οριοθετούν αυθαίρετα το έργο του Θεού».

Η αδελφή Γιανγκ συνέχισε λέγοντας: «Ναι, οι φτωχοί στο πνεύμα έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και, ανεξάρτητα από το αν το έργο του Θεού ταιριάζει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις τους, είναι σε θέση να αφήσουν τον εαυτό τους στην άκρη και να αναζητήσουν ταπεινά. Αυτό σημαίνει πραγματικά να είναι κανείς φτωχός στο πνεύμα, και μόνο άτομα του είδους αυτού είναι κατάλληλα να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όσοι είναι ταπεινοί μεν στην εμφάνιση, αλλά, στην ουσία, είναι αλαζόνες και δεν αποδέχονται την αλήθεια, όταν το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις αντιλήψεις τους, αρχίζουν να κρίνουν, να αντιστέκονται και να καταδικάζουν, δεν είναι καθόλου σε θέση να αναζητήσουν και να διερευνήσουν ταπεινά και, τελικά, ο Θεός τούς σιχαίνεται και τους απεχθάνεται. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση, ούτε μπορούν να μετέχουν στη βασιλεία των ουρανών».

Αφού άκουσα τη συναναστροφή των αδελφών μου, ξαφνικά θυμήθηκα κάτι που είπε ο Ιεχωβά στη Βίβλο: «Διότι δεν βλέπει ο Ιεχωβά καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν» (1Σαμ. 16:7), συνέχισα λοιπόν λέγοντας: «Όταν κοιτάζουμε τους ανθρώπους, βλέπουμε μόνο την εξωτερική εμφάνισή τους, όμως ο Θεός βλέπει την καρδιά των ανθρώπων, την ουσία τους. Στο παρελθόν, δεν ήμουν σε θέση να κάνω διάκριση και όταν έβλεπα ότι κάποιος φαινόταν να κάνει καλές πράξεις και να είναι πράος και ευγενής, σκεφτόμουν ότι είναι ταπεινός, όμως τώρα που το σκέφτομαι, διαπιστώνω ότι η αντίληψη αυτή είναι παράλογη!»

Ο αδελφός Φανγκ είπε: «Αμήν! Αυτό σήμερα το κατανοήσαμε χάρη στη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Κυρίου. Τώρα, αν εξετάσουμε τη δήλωση του Κυρίου Ιησού: “Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών” καταλαβαίνουμε ακόμη σαφέστερα. Βρισκόμαστε ήδη στο τελευταίο στάδιο των εσχάτων ημερών, που είναι η κρίσιμη στιγμή για να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Τώρα είναι ακόμη σημαντικότερο να μπορούμε να είμαστε φτωχοί στο πνεύμα, να αναζητούμε ταπεινά σε όλα τα πράγματα και να αποδεχόμαστε και να υπακούμε την αλήθεια, ώστε να μπορέσουμε να ευχαριστήσουμε τον Κύριο και να καλωσορίσουμε την επιστροφή Του. Να θυμάστε ότι ο Κύριος Ιησούς είπε: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Κατά Ιωάννην 16:12–13). Και στην Αποκάλυψη 3:20, προφήτευσε τα εξής: “Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού”. Στην Αποκάλυψη 2:7, προφήτευσε επίσης: “Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας”. Από αυτούς τους στίχους της Γραφής, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι όταν επιστρέψει ο Κύριος τις έσχατες ημέρες, θα μιλήσει περισσότερο και θα μας πει όλες τις αλήθειες και τα μυστήρια. Όταν ακούμε ότι μια συγκεκριμένη εκκλησία μαρτυρεί ότι ο Κύριος επέστρεψε και μιλάει ή όταν ένα πρόσωπο μαρτυρεί ότι ο Κύριος επέστρεψε, θα πρέπει να εγκαταλείπουμε τις αντιλήψεις μας και να αναζητούμε ταπεινά για να διαπιστώσουμε εάν τα λόγια αυτά μεριμνούν για τις πνευματικές μας ανάγκες, επιλύουν τα πρακτικά μας προβλήματα και υποδεικνύουν ένα μονοπάτι πρακτικής εφαρμογής. Όταν διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για τη φωνή του Θεού και για έκφραση της αλήθειας, θα πρέπει να αποδεχόμαστε την αλήθεια και να υπακούμε στο έργο του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου. Διαφορετικά, χωρίς στάση ταπεινής αναζήτησης, εάν απορρίπτουμε και αρνούμαστε να αναζητήσουμε ή να διερευνήσουμε οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις μας, διατρέχουμε τον κίνδυνο να περπατήσουμε τον δρόμο των Φαρισαίων αντιστεκόμενοι στον Θεό και θα χάσουμε την ευκαιρία να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, κάτι που θα ήταν πολύ τραγικό!»

Είπα επιδοκιμαστικά: «Αμήν! Εφόσον είμαστε φτωχοί στο πνεύμα, μπορούμε να αναζητούμε ταπεινά την αλήθεια και να αποδεχόμαστε και να υπακούμε όταν διαπιστώνουμε ότι αυτό που ακούμε είναι η φωνή του Θεού και η έκφραση της αλήθειας, τότε είμαστε πραγματικά φρόνιμοι! Ελπίζω να μπορώ να αναζητήσω ταπεινά, να δώσω προσοχή ώστε να ακούσω τη φωνή του Θεού και να καλωσορίσω την εμφάνιση του Κυρίου!»

«Δόξα τω Θεώ!»

«Η σημερινή συναναστροφή είναι υπέροχη! Πραγματικά προέρχεται από τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος!»

Από τη Μέι Χουάν---------/medium.com/