Σάββατο, Ιουνίου 13

Στο σκοτάδι κάνουν καλύτερα τις βρομοδουλειές τους- Πώς επιχειρούν να σβήσουν το Candia και τα μη βολικά μέσα

Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη


andrikakisalekos@gmail.com
Το ότι αυτή η κυβέρνηση και πολλοί άλλοι σύμμαχοί της επιλέγουν τον αυταρχισμό στη διακυβέρνηση και τη διοίκηση, ώστε να κάνουν καλά και χωρίς έλεγχο τις δουλειές τους, δεν είναι κάτι καινούργιο. Ούτε κάτι που χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να το κάνεις ορατό.
Η τακτική είναι γνωστή: πληρώνεις καλά όσους σου κάνουν ευχέλαια και στραγγαλίζεις με κάθε τρόπο οικονομικά όσους “τολμούν” να σου “βγάζουν γλώσσα”.

Στην Κρήτη το έχουμε βιώσει καλά. Κι εδώ ομολογουμένως ενδημεί ένα από τα πιο παλιά “είδη” της διαπλοκής στην ενημέρωση, περίπου όσο παλιό και ισχυρό είναι το φαινόμενο στην Αθήνα. Από τις εποχές του πάλαι ποτέ “στρατηγού” του Σημίτη μέχρι τις σύγχρονες του “κράτους” της περιφέρειας Κρήτης και του Σταύρου Αρναουτάκη. Ο τελευταίος είναι γνωστό ότι χρυσοπλήρωνε για χρόνια (και τα σημάδια – με ένα πακέτο 2,5 εκατομμύρια ευρώ για προβολή το 2020- δείχνουν ότι το συνεχίζει) τα περισσότερα μέσα της Κρήτης για να του χτίζουν την εικόνα. Είναι επίσης γνωστό ότι από αυτή την “καμπάνια στήριξης” των μέσων και της μετριότητάς του, εξαιρείται μονίμως το Candia.
Τυχαίο, λέτε; Ίσως…
Σ’ αυτή την “εξαίρεση”, με πασιφανή και προκλητικό τρόπο βάζουν το χεράκι τους περιώνυμες επιχειρήσεις που στήριξαν και στηρίζουν για χρόνια ένα ολόκληρο σύστημα, είτε πανελλαδικά είτε τοπικά. Το Candiadoc, έχει δεκάδες χιλιάδες καθημερινές επισκέψεις στη σελίδα του, που συχνά ξεπερνούν τις 50.000 και πλησιάζουν τις 100.000 και τεράστια απήχηση στα social media (υπάρχουν θέματα που φτάνουν τις 30 και 35.000 “μοιράσματα” στο facebook). Νούμερα και στοιχεία που είναι πολύ πιο πλούσια ακόμα και από γνωστά πανελλαδικά μέσα. Κι όμως αγνοείται συστηματικά τόσο από το “κράτος” της περιφέρειας όσο και από περιώνυμες επιχειρήσεις, που θα δείτε να διαφημίζονται ακόμα και στα πιο μικρά site του νησιού. Όσο κι αν ψάξετε, δε θα βρείτε να έχουν δαπανήσει ένα ευρώ σε διαφήμιση τόσα χρόνια στο Candiadoc γνωστές κρητικές τράπεζες, γνωστές επιχειρήσεις super market, γνωστές λοιπές εταιρείες (πχ εμφιάλωσης νερού κλπ). Αυτές οι ίδιες που διαφημίζονται διαρκώς – επαναλαμβάνω – σε πολύ μικρά μέσα.
Τυχαίο, λέτε; Ίσως…
Στον χορό μπήκε από τις πρώτες ημέρες του Ιούλη και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Για παράδειγμα, με το που έγινε υφυπουργός Αθλητισμού ο γνωστός αντίδικος σε δεκάδες δικαστήρια, Λευτέρης Αυγενάκης, κόπηκε μια διαφήμιση του ΟΠΑΠ (δεν είναι κρατικός, θυμίζω, πλέον). Δεν πρόλαβε να πιάσει δουλειά και εξαφανίστηκε η διαφήμιση, μάλιστα πολύ πριν γίνει η αντίστοιχη περικοπή από το Documento.
Τυχαίο, λέτε; Ίσως…
Χάθηκαν στη συνέχεια και μερικές ακόμα ιδιωτικές εταιρείες της Κρήτης από τη σελίδα μας.
Μέχρι που φτάσαμε στην εποχή της πανδημίας, στην οποία εμείς μείναμε σπίτι ενώ κάποιοι έκαναν χρυσές δουλειές.
Στην Κρήτη σχεδόν το σύνολο των ηλεκτρονικών μέσων καλοπληρώθηκε και καλοπληρώνεται από τις καμπάνιες της κυβέρνησης για το “μένουμε σπίτι”, “πλένουμε… χεράκια” κλπ. Αλλά και πάλι μόνο το Candiadoc εξαιρέθηκε, προφανώς παράνομα, προφανώς ανήθικα, προφανώς αντιδημοκρατικά και σε αντίθεση με κάθε έννοια δικαίου και χρηστής διοίκησης.
Τυχαίο, λέτε; Ίσως…
Επαναλαμβάνουμε, είτε μέσω των φορέων της κυβέρνησης είτε μέσω της περιφέρειας (ναι, κι αυτή μοιράζει χρήμα μέσα στην πανδημία), το Candiadoc αγνοήθηκε προκλητικά. Προφανώς γιατί δεν κάθεται καλά ούτε στον Μητσοτάκη, ούτε στον Αυγενάκη, ούτε στον Αρναουτάκη. Και θα συνεχίζει να το κάνει, όσο μπορεί ακόμα να υπάρχει μέσα στην οικονομική ασφυξία που του επιβάλλουν εδώ και καιρό.
Μέσα στην πανδημία όμως, την ώρα που μερικά μικρά τοπικά site στην Κρήτη έχουν ακόμα και σήμερα 2-3 banner για τις καμπάνιες σε σχέση με την πανδημία, το Candiadoc έχασε και άλλες διαφημίσεις, είτε από την Αθήνα, είτε από την Κρήτη. Πχ, αθηναϊκές επιχειρήσεις, “που δεν είχαν πλέον κονδύλια για περιφερειακή καμπάνια”, όπως μας εξηγήθηκε, αλλά, τσουπ εμφανίστηκαν σε άλλα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα (για τα μικρότερης εμβέλειας αναφέρομαι).
Τυχαίο, λέτε; Ίσως…
Κι έτσι το Candiadoc έμεινε χωρίς διαφήμιση, πέραν από αυτές που επιλέγει να αναρτά η google και μια δυο ακόμα. Υπολογίστε, δηλαδή (για να ξέρετε σε τι αναφέρομαι) τα έσοδα πλέον από διαφημίσεις που έχουμε είναι κάτω από 500 ευρώ το μήνα. Τα μικτά…
Άντε τώρα να μπορείς να υπάρχεις με τέτοια οικονομική ασφυξία, να πληρώνεις πρωτίστως τους εργαζόμενους αλλά και τις άλλες υποχρεώσεις, και να διατηρείς τη μαχητική και αποκαλυπτική δημοσιογραφική “γραμμή” κατά των συμφερόντων, της διαπλοκής, των πολιτικών και οικονομικών λαμογίων.
Κι όμως, ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ εξελίσσεται όλος αυτός ο πόλεμος (για τον οποίο θα έπρεπε κάποια στιγμή να μιλήσουμε ανοικτά ώστε όλοι να μάθουν πώς καταφέρνουμε να υπάρχουμε) οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες που από όλη τη χώρα που καθημερινά εμπιστεύονται την ενημέρωση και τον σχολιάσμό μας, αυξάνονται. Συνεχίζουν να μας τιμούν με την επιλογή τους και τη μεγάλη στήριξη που είναι ακριβώς αυτή η επιλογή.
Ο έπαινος όμως δεν ανήκει μόνο σε αυτούς τους δεκάδες χιλιάδες πολίτες, με άποψη και πολιτική τοποθέτηση, που μας επιλέγουν, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν τον δικό εξαιρετικά δύσκολο δρόμο, μέσα στην οικονομική ασφυξία.
Ανήκει παράλληλα σε πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων που είναι το Candiadoc. Μη νομίζετε ότι για να βγεί όλη αυτή η δουλειά καθημερινά στον “αέρα” υπάρχουν στρατιές επαγγελματιών που τρέχουν, σκέφτονται, γράφουν, ερευνούν, αποκαλύπτουν, σχολιάζουν. Μια πολύ μικρή ομάδα είμαστε, μια ομάδα που όμως έχει κότσια, αντίληψη, δημοκρατικές ευαισθησίες και έμαθε να μη βολεύεται. Και έμαθε να αγωνιά μονίμως για το αύριο… Και συχνά να περνά χωρίς λεφτά…
Εσείς, οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες, κι αυτή η μικρή ομάδα εργαζομένων στηρίζετε μέχρι τώρα το Candiadoc. Απέναντι στον Μητσοτάκη, στον Αυγενάκη (σε δίκες με τον οποίο έχω πάει χωρίς δικηγόρο γιατί δεν υπήρχε η ευκαιρία και σίγουρα η οικονομική δυνατότητα, χωρίς ουδείς από την αριστερή κοινωνική αλληλεγγύη να συνειδητοποιήσει τις μάχες που έδινα και κέρδιζα μέσα στα δικαστήρια με μόνο 2-3 δικούς μου ανθρώπους στο πλάι μου απέναντι στον Αυγενάκη και σε ένα ολόκληρο στρατό του…), στον Αρναουτάκη, απέναντι στο παλιό, λασπωμένο, βρόμικο, ανήθικο σύστημα.
Δυστυχώς τα πράγματα πλέον έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Πόσο ακόμα μπορείς να συνεχίζεις να υπάρχεις και να δίνεις μάχες, με δανεικά από δικούς σου ανθρώπους και φίλους για να μπορείς να μιλάς δυνατά; Γιατί, παρά την απόλυτη οικονομική αδυναμία, η φωνή (άρα η διάθεση μέχρι κάποια ώρα) παραμένει δυνατή. Γι αυτό και η ανταπόκριση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων καθημερινά.
Πόσο όμως μπορείς να υπάρχεις όταν βλέπεις ότι άνθρωποι της αριστεράς, που ξέρουν καλά τί συμβαίνει και πόσο πόλεμο δέχεσαι, δεν ασχολούνται καν, είναι σα να μην τους ενδιαφέρει… Ίσως μέχρι να λήξουν τα εσωκομματικά τους…
Δεν είμαστε μόνο εμείς σε τέτοια θέση. Είναι όσα μέσα σε όλη την Ελλάδα “δεν κάθονται καλά”… Ξέρω ότι αν διαβάσουν πολλοί άνθρωποι της ενημέρωσης σε όλη τη χώρα αυτές τις σκέψεις, θα διακρίνουν και τη δική τους θέση…
Στενοχωριέμαι όμως όταν βλέπω πως – θα το επισημάνω και πάλι- άνθρωποι της Αριστεράς αντιλαμβάνονται μονοσήμαντα και απολύτως προσωποποιημένα τον κυβερνητικό πόλεμο απέναντι στα μέσα ενημέρωσης που δεν “κάθονται καλά”… Πώς νιώθεις να σε αγνοούν κι αυτοί συστηματικά…
Ίσως κι αυτοί δεν έχουν πειστεί πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Μάλλον όμως θα είναι αργά όταν το μαύρο σκεπάσει απόλυτα τη χώρα… Και το μαύρο βολεύει εξαιρετικά εκείνους κάνουν τις βρομοδουλειές τους χωρίς να τους βλέπει ή, αν τους βλέπει, χωρίς να τους ελέγχει κανείς μπουκωμένος…
Λυπάμαι αν σας στενοχώρησα, αυτή είναι η πλήρης αλήθεια. Το Candiadoc, αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά και άμεσα, δεν έχει μεγάλο χρόνο, όσο κι αν προσπαθούμε εμείς, οι λίγοι, όσο κι αν στηρίζουν με τις επιλογές τους οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες.
Κι αν το Candiadoc δεν υπάρχει σε λίγο, αν δεν υπάρχουν τόσα άλλα candiadoc στην Ελλάδα που βιώνουν τα ίδια, αναρωτιέμαι πώς θα μείνει πίσω το σκοτάδι…
Καταλαβαίνετε καλά τι εννοώ.
Δεν μου πάει, δε θέλω να πω “καληνύχτα”, γιατί ακόμα δεν το παρατάμε.
Περιγράφουμε τι συμβαίνει.candiadoc.gr