Εκείνη τη μέρα σίγησε ο βοριάς που λυσσομανούσε
για να αφουγκραστεί τη ψυχή μου που θρηνούσε
ο ουρανός έκλεγε κι αυτός μαζί με μένα
οι ψιχάλες της βροχής, με τα δάκρυά μου γινότανε ένα...
Μου στάθηκαν μόνο τα στοιχειά της φύσης
σαν άκουσαν τον σπαραγμό μου, κι είδαν πόσο μου λείπεις...
στη καταχνιά εκείνης της μέρας χάθηκε μιαν αγάπη
γράφτηκε ο επίλογός της από αίμα ψυχής και δάκρυ...
Τώρα τις κρύες νύχτες του χειμώνα σαν η πόρτα του σπιτιού μας τρίζει,
ξέρω πως δεν θα 'σαι ποτέ ξανά εσύ
θα' ναι ο βοριάς που σφυρίζει για να μη νιώθω μόνη στη γη
θρηνεί για το χαμό σου μαζί με μένα κι αυτός
τα δάκρυα κι ο πόνος , γίνανε θρήνος και σπαραγμός ...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .