Πέμπτη, Νοεμβρίου 5

Σημάδια των καιρών....


Ξυπνάς ένα πρωί και κοιτάς τις αλυσίδες στα πόδια σου... Κάποτε ΕΣΥ άφησες να στις φορέσουν...Για να σε "προστατέψουν" σου είπαν, για να νιώθεις "ασφαλείς"  σου είπαν, για να σε "σώσουν" σου είπαν... Και εσύ τους πίστεψες...
Θυμάσαι τότε...πάει καιρός χρόνια, στην αρχή σου φαινόταν σαν ψέμα χαμογελούσες ! ΔΕΝ αντιστάθηκες, ΔΕΝ αντέδρασες, ΔΕΝ επαναστάτησες ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ! !  ΓΙΑΤΙ ; ...
Τις συνήθισες...είδες γύρω σου ότι φορούσαν κι άλλοι...πολλοί! και αφού δεν αντέδρασαν οι άλλοι, σιώπησες κι εσύ! Άλλωστε είδες αρχικά  πως δεν σε εμπόδιζαν και πολύ στα δικά σου ταξίδια. Ήθελες να αντισταθείς, αλλά μέσα σου ένιωθες μια παράξενη φοβία . Αναρωτιόσουν,  αν αντιδράσω, αν μιλήσω ,αν φωνάξω και μου σφίξουν περισσότερο τις αλυσίδες και πονέσω; Και στη σκέψη αυτή σταματούσες...Κάποιες φορές σκεφτόσουν  και αναπολούσες τις μέρες που στα πόδια σου δεν υπήρχαν αλυσίδες και έκανες τα ταξίδια που εσύ ήθελες .Γιατί τότε  δεν άκουγες το βαρύ σύρσιμο  της αλυσίδας σου... δεν ένιωθες το ασήκωτο βάρος της , δεν αισθανόσουν  μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολυ το σφυξιμο  που τώρα νιώθεις 
Και ...μόλις σήμερα, είδες και τα σημάδια  από τις αλυσίδες που σου εβαλαν.. Μόλις σήμερα πρόσεξες το αίμα που τρέχει από τα πληγωμένα σου πόδια ...Μόλις σήμερα παρατήρησες ότι μέρα με τη μέρα η αλυσίδα μπήγεται όλο και πιο βαθιά μέσα στο δέρμα σου. Σ'έκανε να το προσέξεις ο πόνος που νιώθεις στις πληγές σου..και που σιγά σιγά αυτός ο ανυπόφορος πόνος  φτάνει  ως και τη ψυχή σου...Γιατί  τους άφησες να σου βάλουν  αλυσίδες;
Αρχίζεις  να αισθάνεσαι πως δεν έχεις άλλες δυνάμεις... οι αλυσίδες  βαραίνουν, έγιναν ασήκωτες , σκέφτεσαι ότι τώρα πλέον δε μπορείς ούτε μικρές αποστάσεις να διανύσεις...δε μπορείς να κάνεις τίποτα, τα άφησες όλα στη μέση...άφησες τη ζωή σου στη μέση του δρόμου...άφησες να σου τη πάρουν άλλοι...σου την πήραν άλλοι…
Γιατί τους άφησες να σου τη πάρουν;   
Τώρα δε τολμάς ούτε  όνειρα πια να κάνεις γιατί κι αυτά ακούγοντας τον ήχο της αλυσίδας σου φεύγουν  τρομαγμένα σα κυνηγημένα  ...και τώρα; 
Αν θέλεις μπορείς να σπάσεις τις αλυσίδες σου, ΜΠΟΡΕΙΣ !  Αρκεί ΕΣΥ να το αποφασίσεις ! Καμιά αλυσίδα δεν ειναι τόσο δυνατή όσο είναι η δύναμη της ψυχής για Λευτεριά
Μαρίζα Τσιτμή

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σε τι ύψη μπορείτε να πετάξετε. Ούτε και εσείς οι ίδιοι δεν θα το μαθετε , αν δεν  ανοίξετε τα φτερά σας 
Τζον  Μέισον

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .