Δευτέρα, Ιανουαρίου 4

Μοιάζω με την νύχτα που έχει βαθύ σκοτάδι


 Γράφω τον πόνο μου πάνω στο χαρτί

μήπως και ελαφρώσει η πονεμένη μου ψυχή

η ζωή μου όλη είναι μια τρικυμία

δε βρίσκω γαλήνη, ούτε ευτυχία

 

Η ζωή μου, σαν δυο φτερά τσακισμένα

κουράστηκε η ψυχή μου απ' την απονιά και το ψέμα

τα φτερά, μου τα τσάκισαν πριν ακόμα πετάξω

μου αφαίρεσαν το δικαίωμα της χαράς πριν ακόμα γελάσω

 

Λουλούδι που δε πρόλαβε ποτέ να ανθίσει

 μπουμπούκι που το μάραναν πριν προλάβει ν' ανοίξει

από μικρό παιδί η μοίρα με χτυπά σκληρά

η ψυχή μου έχει βαθιά γηρατειά

 

Μοιάζω με την νύχτα που έχει βαθύ σκοτάδι

όλη μου η ζωή είναι μαύρη, σαν τον Άδη

σέρνω τα βήματά μου, κουράστηκα πια

δε βρήκα να ξαποστάσω ανθρώπινη σκιά

Μαρίζα Τσιτμή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .