Τρίτη, Ιανουαρίου 5

«Όταν όμως δείτε την παραβίαση της Πατερικής Παραδόσεως και της Θείας Τάξεως εις την Εκκλησία, τότε…»


Όσιος στάρετς Ανατόλιος 

ο νέος της Όπτινα (+30 Ιουλίου 1922)

Οι Νεομάρτυρες της Ρωσίας…

«…θα υπάρξει ασφαλώς μια Καταιγίδα.

Και το Ρωσικό καράβι θα ναυαγήσει.

Ναί, θα συμβεί αυτό, αλλά όπως γνωρίζουμε οι άνθρωποι μπορούν να σωθούν ακόμη και επάνω σε κούτσουρα και σε συντρίμμια.

Δεν θα χαθούν λοιπόν όλοι, όχι όλοι…»

Αλλά επίσης προφήτευσε ότι η κανονική ενότητα θα επανέλθει:

«Ένα μεγάλο σημείο του Θεού θα εμφανιστεί.

Και τα κούτσουρα και τα συντρίμμια θα επανενωθούν, με την θέληση του Θεού, και το καράβι της Ρωσίας θα ξαναφτιαχθεί σε όλη του την ομορφιά και θα επανέλθει στον δρόμο που προκαθόρισε ο Θεός για αυτό…

Και αυτό θα είναι ένα θαύμα, εμφανές σε όλους…»

Όταν όμως δείτε την παραβίασιν της Πατερικής Παραδόσεως και της Θείας Τάξεως εις την Εκκλησίαν, τότε…

«…π ατ θ ξαπλωθον παντο αρέσεις κα θ πλανήσουν πολλος νθρώπους.

χθρς το νθρωπίνου γένους θ νεργε μ πονηρία, μ σκοπ ν λκύση ντς τς αρέσεως ἐὰν το δυνατν κόμη κα τος κλεκτούς.

Δν θ ρχίσει κατ εθείαν ν πορρίπτη τ δόγματα τς γίας Τριάδος, τν θεότητα το ησο Χριστο κα τν ρετ τς Θεοτόκου, λλ θ ρχίση νεπαισθήτως ν διαστρέφη τς διδασκαλίες κα τος θεσμος τς κκλησίας κα τ πραγματικ νόημά τους, πως μς παρεδόθησαν π τος γίους Πατέρες ν γί Πνεύματι.

λίγοι θά ντιληφθον ατές τίς πανουργίες το χθρο, κενοι μόνον ο πλέον πεπειραμένοι ες τήν πνευματικήν ζωήν.

Ο αρετικοί θά πάρουν τήν ξουσίαν πί τς κκλησίας καί θά τοποθετήσουν δικούς των πηρέτας παντο, ο δέ πιστοί θά καταφροννται.

Κύριος επεν: «π τν καρπν ατν πιγνώσεσθε ατος» κα τσι π τος καρπούς των, πως πίσης κα π τς νέργειες τν αρετικν, γωνίσου ν διακρίνης ατος π τος ληθινος ποιμένας.

Ατο εναι πνευματικο ληστές, λεηλατοντες τ πνευματικν ποίμνιον κα θ εσχωρον ες τν αλν τν προβάτων (τν κκλησίαν) ναβαίνοντες λλαχόθεν (κα χι π τν πύλην), πως κριβς προεπεν Κύριος.

Θ εσχωρον παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν κα καταπατοντες τος θείους θεσμούς.

Κύριος τος ποκαλεί κλέπτας (ω. ι’, 1).

Πράγματι, τ πρτο ργο πο θ κάνουν θ εναι διωγμς τν ληθινν ποιμένων, φυλάκισις κα ξορία τους, διότι χωρς ατ θ εναι δύνατον σ’ ατος ν λεηλατήσουν τ πρόβατα.

Γι ατ παιδί μου, ταν δης τν παραβίασιν τς πατερικς παραδόσεως κα τς Θείας Τάξεως ες τν κκλησίαν, τς Τάξεως πο γκαθιδρύθη π τν διο τν Θεό, γνώριζε τι ο αρετικο χουν δη μφανισθε, ν κα πρς τ παρν μπορε ν ποκρύπτουν τν σέβειά τους.

κόμη θ διαστρέφουν τν γίαν Πίστιν (ρθοδοξίαν) νεπαισθήτως μ σκοπ ν πιτύχουν, καλύτερα ν παραπλανήσουν κα δελεάσουν τος πείρους στ δίκτυά τους

διωγμός δέν θά στρέφεται μόνον ναντίον τν ποιμένων, λλά ναντίον λων τν πηρετν το Θεο, διότι λοι κενοι πού θά κυβερννται πό τήν αρεσιν δέν θά νέχονται τήν εσέβειαν.

Ν ναγνωρίζης ατος τος λύκους μ νδυμα προβάτων, π τς περήφανες διαθέσεις τους κα τν γάπη τους γι τν ξουσία.

Θ εναι συκοφάντες, προδότες, νσπείροντες πανταχο χθραν κα κακίαν.

Ο ληθινο πηρέται το Θεο εναι ταπεινοί, γαπον τν πλησίον κα εναι πήκοοι ες τν κκλησίαν.

Ο Μονάζοντες θ καταπιέζονται μεγάλως π τος αρετικος κα μοναχικς βίος θ περιφρονεται.

Τ Μοναστήρια θ λιγοστεύσουν, ριθμς τν μοναχν θ μειωθε κα ατο πο θ μένουν θ ποφέρουν ποικίλους κβιασμούς.

Ατο ο χθρο το μοναχικο βίου, τέλος πάντων, χοντες μφάνισιν μόνον εσεβείας, θ προσπαθον ν λκύουν τος μοναχος μ τ μέρος τν, ποσχόμενοι σ’ ατος προστασία κα γήινα γαθά, κακοποιοντες τος ντιτιθεμένους σ’ ατος μ διώξεις.

Ατς ο κακοποιήσεις θ προξενον μεγάλη πόγνωση στος λιγοψύχους, λλ σ παιδί μου ν χαίρεσαι, διότι χεις ζήσει μέχρι τοτον τν καιρόν, πειδή σύμφωνα μέ τόν λόγον το Κυρίου (Ματθ. ι´ 32), ο πιστοί τότε, πού δέν χουν δείξει τίποτα λλες ρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον καί μόνον πειδή στάθησαν στέρεοι ες τήν πίστιν.

Ν φοβσαι τν Κύριον, παιδί μου.

Ν φοβσαι μήπως πολέσης τν στέφανον πο τοιμάσθηκε γι σένα.

Ν φοβσαι μν ποβληθς παρ το Κυρίου ες τ σκότος τ ξώτερον κα τν αώνιον κόλασιν.

Στέκε νδρείως ες τήν πίστιν καί άν εναι ναγκαον πόμενε διωγμούς καί λλες θλίψεις, διότι Κύριος θά εναι μαζί σου καί ο γιοι Μάρτυρες καί μολογηταί θά βλέπουν μέ χαρά τούς γνας σου.

μως λλοίμονον στος νθρώπους σ ατς τς μέρες πο θ εναι δεμένοι μ πάρχοντα κα πλούτη, ο ποοι νεκα τς γάπης, τς «ερήνης» θ εναι τοιμοι ν ποταχθον ες τος αρετικούς.

Ατο θ ποκοιμίζουν τν συνείδησή τους μ τ ν λένε «μες συντηρομε κα σώζομε τ μοναστήρι, κα Κύριος θ μς συγχωρήση».

Ο ταλαίπωροι κα τυφλο δν ντιλαμβάνονονται τι δι μέσου τς αρέσεως ο δαίμονες θ εσέρχονται στ μοναστήρι, τ ποον δν θ εναι πλέον τότε να γιο μοναστήρι, λλ γυμνο τοχοι π που χάρις θ ποχωρε.

Θεός πωσδήποτε εναι σχυρότερος πό τούς χθρούς καί ποτέ δέν θά γκαταλείψη τούς πηρέτας του.

ληθινοί Χριστιανοί θά ερίσκονται ως τέλους το αἰῶνος τούτου, μόνον πού θά προτιμον νά ζον σέ πομακρυσμένους καί ρημικούς τόπους.

Νά μήν φοβσαι τίς θλίψεις, λλά μλλον νά φοβσαι τήν λέθριον αρεσιν, διότι ατό εναι πού μς γυμνώνη πό τήν θεία χάρη καί μς χωρίζει πό τόν Χριστόν.

Ατς εναι κα λόγος δι τν ποον Κύριος μς δωσε τν ντολ ν θεωρομε τος αρετικος σν Χριστοκαπήλους κα εδωλολάτρας.

Κα τσι παιδί μου νδυναμο μ τν χάριν το ησο Χριστο. Βιάσου ν μολογήσεις πρ τς πίστεως κα ν πομένεις θλίψεις σν καλς στρατιώτης το Κυρίου ησο Χριστο (Β Τιμ. β´ 1-3), ποος επε «γίνου πιστς χρι θανάτου, κα δώσω σοι τν στέφανον τς ζως» (ποκ. β´ 10).

Ες Ατν σν τ Πατρ κα τ γί Πνεύματι ς εναι Δόξα, Τιμ κα Κράτος ες αἰῶνα αώνων. μήν.

«Μν φοβσαι τς θλίψεις, ν φοβσαι μόνον τν Κύριον…»

Όσιος στάρετς Ανατόλιος ο νέος της Όπτινα (+30 Ιουλίου 1922)

Από: ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .