Ήταν χειμώνας θυμάμαι και τότε, κι έπεφτε χιόνι
κι εμείς κάναμε όνειρα χαζεύοντας τις νιφάδες απ' το μπαλκόνι
στο τζάκι τα ξύλα έδιναν μια γλυκιά θαλπωρή
η αγάπη που νιώθαμε μας ζέσταινε βαθιά τη ψυχή
Ήταν χειμώνας και τότε κι έπεφτε χιόνι
η απουσία σου τώρα τη καρδιά μου ματώνει
οι αναμνήσεις αυτές κατακλύζουν το μυαλό μου
αχ, και τι δε θα΄δινα να ερχόσουν, έστω στο όνειρό μου...
Ας ήταν να γύριζε η μηχανή του χρόνου πίσω
να ερχόσουν κοντά μου έστω για λίγο
ας ήταν να γύριζαν πίσω εκείνα τα χρόνια
όπως γυρίζουν πίσω τα χελιδόνια
Ας ήταν να ξαναγύριζες όπως τότε, τον παλιό καιρό
όπως γυρίζουν πίσω τα τρένα στο σταθμό
ο ουρανός της ψυχής μου να γεμίσει αστέρια
να ξανάρθουν στη ζωή μου τα χαμένα καλοκαίρια
Ας ήταν να υπήρχε ένα κρυφό του χρόνου μονοπάτι
να γινόταν να ξετυλίγαμε του χρόνου το κουβάρι
τα χρόνια που ζήσαμε μαζί να ξαναγύριζαν πάλι
κι ας γινόταν να μη ξανακάναμε τα ίδια τα λάθη...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .