Στα κρυφά μονοπάτια του νου μου
έχω φυλάξει της καρδιάς μυστικό
σε νιώθω στη ζεστή ανάσα του κορμιού μου
κι όταν προσεύχομαι γονατιστή Στο Θεό
Στα όνειρά μου μπήκε τροχοπέδη ο χρόνος
σαν τράβηξε στη ψυχή μου βαθιά χαρακιά
κόλλησε πάνω μου στενό ρούχο ο πόνος
απ’ τη στιγμή που έπαψε ο χρόνος για σένα πια να
μετρά
Η ψυχή μου σκορπισμένη στους πέντε ανέμους
κι ένα σπίτι έρημο που γέμισε μοναξιά
τούτη η σκοπιά του πόνου δεν έχει τέλος
ετούτο το μετερίζι είναι του χάρου κρυφή περασιά.
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .