Πέμπτη, Ιουνίου 2

“Ρωγμές” και “κόπωση” στην Ευρώπη για τον ουκρανικό πόλεμο

“Ρωγμές” και “κόπωση” στην Ευρώπη για τον ουκρανικό πόλεμο

Πότε και (κυρίως) πώς πρόκειται να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία; Σε άρθρο του Economist με αυτόν τον τίτλο, οι ρωγμές που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στο εσωτερικό της Δύσης ως προς τη στάση έναντι της Ρωσίας αναλύονται ρητά.Σύμφωνα με όσα αναφέρει στο βρετανικό περιοδικό ο Ιβάν Κράστεφ του βουλγαρικού Κέντρου Φιλελεύθερων Στρατηγικών, υπάρχουν δύο στρατόπεδα με την ευρεία έννοια: αυτό της “ειρήνης”, που προτάσσει τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την έναρξη συνομιλιών το ταχύτερο δυνατό και αυτό της “δικαιοσύνης”, που θεωρεί ότι η Ρωσία πρέπει να

πληρώσει βαρύ τίμημα για την επιθετικότητά της.

Όμως και οι δύο αυτές τοποθετήσεις είναι αφηρημένες. Συγκεκριμένος είναι μόνον ο συσχετισμός δυνάμεων, ο οποίος και θα υπαγορεύσει τα χαρακτηριστικά της “επόμενης ημέρας”, είτε υπάρξει μια συμφωνία είτε, πολύ περισσότερο, εάν αυτή δεν υπάρξει. Συνήθης μοίρα των πολέμων είναι ο τερματισμός τους με έναν
“βρώμικο συμβιβασμό”.

Και ο συσχετισμός δυνάμεων αποκαλύπτεται, ιδίως μετά την πτώση της Μαριούπολης, ότι δεν ευνοεί την ουκρανική πλευρά. Το ρωσικό σχέδιο, έστω και με καθυστερήσεις ή πισωγυρίσματα, προχωρά. Και οι δυνάμεις της Ουκρανίας δεν είναι σε θέση, όπως μπορούσε κανείς να προβλέψει εξαρχής, να το ανακόψουν. Πόσο μάλλον να αντιστρέψουν την ροή των πραγμάτων, όπως το ήθελαν οι υψιπετείς διακηρύξεις του Κιέβου και των πλέον ενθουσιωδών φίλων του στην Δύση περί επιστροφής στα σύνορα του 2014, δηλ. ανάκτησης της Κριμαίας και του Ντονμπάς.

Όσο περισσότερο καθυστερεί η επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τόσο δυσμενέστερη θα είναι η θέση από την οποία θα κληθεί να διαπραγματευθεί το Κίεβο. Η ολοένα και εντονότερη διεθνής συζήτηση τις τελευταίες ημέρες για την επισιτιστική κρίση που προκαλείται από την διακοπή της εξαγωγής ουκρανικών σιτηρών υποκρύπτει στην πραγματικότητα την ανησυχία για την τύχη της Οδησσού, χωρίς την οποία το μέλλον της Ουκρανίας όπως την ξέραμε είναι αβέβαιο. Ήδη άλλωστε η Ρωσία χορηγεί διαβατήρια στους κατοίκους της κατεχόμενης Χερσώνας, ενώ η φιλολογία για επέμβαση της Πολωνίας στις αλλοτινές επαρχίες της στη Γαλικία καλά κρατεί.

Η ομιλία στο Παγκόσμιο Φόρουμ του Νταβός του Χένρι Κίσινγκερ προκάλεσε την μήνιν του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος απάντησε στον άλλοτε “μάγο της διπλωματίας”, θυμίζοντάς του ότι ζούμε στο 2022 και όχι στο 1938 της Συμφωνίας του Μονάχου. Όμως ο κάθε άλλο παρά outsider Κίσινγκερ έφερε στο προσκήνιο τον προβληματισμό για το ποια είναι τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης ως προς την έκβαση του πολέμου.

Όπως υποστηρίζει το Eurointelligence, ο πρώτος και κύριος στρατηγικός στόχος των Ευρωπαίων είναι να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξει άμεση στρατιωτική εμπλοκή με μία πυρηνική δύναμη, παρεκτός εάν αυτή τους επιτεθεί. Λιγότερο σαφές είναι το τι σημαίνει ο δεύτερος στρατηγικός στόοχς, δηλ. το να βοηθηθεί η Ουκρανία να αμυνθεί απέναντι στη ρωσική επίθεση. Σίγουρα πάντως, σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, υπάρχει ένας στόχος που θα πρέπει να αποκλεισθεί: η αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα και η ταπείνωση του Πούτιν δεν αποτελούν σώφρωνες στρατηγικούς στόχους. Αν μη τι άλλο, διότι δεν συμβαδίζουν με τον πρώτο στόχο.

Τα παραπάνω γίνονται σαφέστερα αν βάλουμε στην εξίσωση την ευαλωτότητα της Ε.Ε. στο πεδίο του έτερου διεξαγόμενου πολέμου, του οικονομικού.

Ήδη ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Ρόμπερτ Χάμπεκ (προερχόμενος από τους Πράσινους, ήτοι το κατεξοχήν γερμανικό κόμμα του ατλαντισμού) δήλωσε ενόψει της σημερινής Ευρωπαϊκής Συνόδου, με εκκρεμές το ζήτημα του έκτου πακέτου κυρώσεων προς τη Ρωσία, ότι “η ευρωπαϊκή ενότητα ραγίζει ξανά και ξανά”.

Για την ακρίβεια, αυτή που ραγίζει πρώτη είναι η ενότητα του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού. Εξ ού και η έκκληση του Χάμπεκ να μην καταφύγει η Γερμανία σε αποχή από την ευρωπαϊκή ψηφοφορία λόγω εσωτερικών διαφωνιών.

Την ανησυχία της πως έχει ενσκήψει “κόπωση πολέμου” στη Δύση εξέφρασε και η (επίσης Πράσινη) υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Αναλένα Μπέρμποκ.

Ωστόσο η γερμανική δημόσια συζήτηση προσδιορίζεται πλέον από την προ μηνός παρέμβαση του φιλοσόφου Γιούργκεν Χάμπερμας με άρθρο του στην Sueddeutsche Zeitung, όπου επεσήμαινε μεταξύ άλλων πως “ένας πόλεμος ενάντια σε μια πυρηνική δύναμη δεν μπορεί να κερδηθεί με την παραδοσιακή έννοια του όρου”.

Όλα αυτά δεν δείχνουν διόλου να προβληματίζουν τους περισσότερο πολεμοχαρείς εταίρους στην Πολωνία ή τις Βαλτικές Δημοκρατίες.

Όπως όμως δηκτικά παρατηρεί το Eurointelligence, o πόλεμος αυτός δεν θα τελειώσει σαν τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, με την Ρωσία αποκλεισμένη, την Γαλλία και τη Γερμανία να μην κερδίζουν ούτε έναν βαθμό και τους αλληλοϋποστηριζόμενους Ανατολικοευρωπαίους να καταλαμβάνουν την κορυφή. 

Πηγή: capital.gr

 https://antinews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .