Δευτέρα, Ιουλίου 4

“Όλοι οι τίμιοι αναγεννισταί του πολιτικού βίου πεθαίνουν στην ψάθα. Να ενθυμήσθε τούτο». 23 χρόνια μετά τον θάνατο του Γ.Παπαδόπουλου

papadopoulos-ΜΑΚΕΛΕΙΟ

 Η τελευταία διαδρομή

 Έφυγε πάμφτωχος αλλά περήφανος σαν αητός

Στις 27 Ιουνίου 1999 στις 11:50 το πρωί, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 80 ετών. Έφυγε πάμπτωχος αφού συμπλήρωσε 3 ολόκληρα χρόνια σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, χωρίς την στοιχειώδη δυνατότητα μιας ιδιωτικής νοσοκόμας!

Όπως παρετήρησε ο Ι. Χαρίτος: «Πέθανε πάμπτωχος με μόνη περιουσία του την αγάπη και τον θαυμασμό όλων μας, όσων είχαμε την ευτυχία να τον γνωρίσουμε». Αλλά έφυγε ανίκητος,

ασυμβίβαστος, αγέρωχος, απτόητος, και υπερήφανος! Τήρησε στο έπακρο αυτό που είπε στους συνεργάτες του στις 5 Μαΐου 1973, ανήμερα των 54ων γενεθλίων του: «Οι πολιτικοί αγώνες απαιτούν θυσίας. Όλοι οι τίμιοι αναγεννισταί του πολιτικού βίου πεθαίνουν “στην ψάθα”. Να ενθυμήσθε τούτο». Ο χαρακτηρισμός του ηρωικού θανάτου του από τον Σπ. Ζουρνατζή, υπήρξε ο πιο κατάλληλος:  «Ετόλμησε να μετατρέψει τα εκτός εξουσίας χρόνια της ζωής του, σε μία δεύτερη Επανάσταση. Την Επανάσταση Ήθους και Καρτερίας, προκειμένου να υπερασπισθεί το Δίκαιον της πρώτης Επαναστάσεώς του»!

Στις 4:45 το φέρετρο του Γεωργίου Παπαδοπούλου βγήκε από τον νεκροθάλαμο και κατευθύνθηκε προς τον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου, σκεπασμένο με την `Ελληνική Σημαία. Το τι έγινε κατά την πορεία του προς τον Ναό, ήταν απερίγραπτο: Ο Λαός ξέσπασε σε ζητωκραυγές και πολλοί δάκρυσαν. `Η διαδρομή διήρκεσε 15 λεπτά διότι όλοι προσπαθούσαν να αγγίξουν το φέρετρο με τη σορό του. Συνωστισμός παρατηρήθηκε και στο παρεκκλήσι, αφού ατελείωτοι πολίτες προσπαθούσαν να μπουν μέσα.  Στις 5:00 ακριβώς, άρχισε η νεκρώσιμη ακολουθία, την οποία τέλεσαν τρεις Ιερείς: ο Κεφαλληνίας Προκόπιος, ο Νύσσης Νεκτάριος και ο Νεοχωρίου Παύλος. Έξω από τον Ναό υπήρχαν δύο Ελληνικές Σημαίες από την μία πλευρά και δύο Βυζαντινές από την άλλη (μία κίτρινη και μία πορφυρή). Κατά την Νεκρώσιμη Ακολουθία, όποτε αναφερόταν το όνομά του “Γεώργιος” ο κόσμος φώναζε «’Άξιος» και «Ελεύθερος».

 

—–Όταν ακούσθηκε η θρυλική φράσις «είδον τα οστά τα γεγυμνωμένα και είπον: Βασιλεύς ή Στρατιώτης;», σύσσωμο το πλήθος βροντοφώναξε «Στρατιώτης!».

 

Οι Ιερείς παρότρυναν το πλήθος να ψάλλει μαζί τους τα «Αιωνία αυτού η μνήμη». Στις 5:30 άρχισαν οι Επικήδειοι Λόγοι. Πρώτος ο συμμαθητής του και πρώην πρόεδρος της Ε.Ι.Ρ.Τ. Ι. Αναστασόπουλος. Κατόπιν ο δημοσιογράφος Γρ. Μιχαλόπουλος, ο οποίος χαρακτηριστικά είπε «’Έμεινες ΑΝΔΡΑΣ! Και μόνον ΑΝΔΡΑΣ! ‘Όρθιος και αμετακίνητος στις ιδέες σου!». Στην συνέχεια αναγνώσθηκε μήνυμα του Νικ. Ντερτιλή, ο οποίος τον αποχαιρέτησε με την ιστορική ρήση του Γ. Τερτσέτη στην δίκη του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη: «Ο εθνικισμός μας, Επίτροπε, είναι θεμελιωμένος εις τα αίματα 800.000 αγωνιστών οι οποίοι έπεσαν υπέρ Πατρίδος». Τέλος, τον λόγο έλαβε ο Αντιπρόεδρός του, Στυλιανός Παττακός, ο οποίος κατασυγκίνησε το πλήθος, όταν άρχισε τον Επικήδειο με μία κρητική μαντινάδα που έλεγε:

 

———«Λεβέντης πάντα στάθηκες / με λεβεντιά πεθαίνεις

Και πας στσ’ αγκάλες του Θεού / για να με περιμένεις

Λεβέντης πάντα στάθηκες / με λεβεντιά πεθαίνεις

Πως να πεθαίνει ο Έλληνας / σήμερα μας μαθαίνεις».

Κατόπιν, άρχισε η πορεία του φερέτρου, από τον Ναό προς τον τάφο. Το φέρετρο ήταν σκεπασμένο με την ελληνική σημαία και από πάνω το ξίφος και το πηλήκιό του. Μπροστά από το φέρετρο, προχωρούσε ο πρώην δήμαρχος Γ. Στρατογιαννάκος, κρατώντας τα παράσημα του εκλιπόντος ηγέτου. Ο ανταποκριτής Ο. Χατζηγώγος περιέγραφε: «Γύρω στις 6:15 μ.μ. η σορός του Γεωργίου Παπαδοπούλου βγήκε από την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, ενώ χιλιάδες στόματα έψαλλαν με ιερή αγανάκτηση τον Εθνικό μας Ύμνο. Με μεγάλη δυσκολία, λόγω του παραληρούντος πλήθους, η πομπή κατευθύνθηκε προς τον χώρο της ταφής, ενώ τα κάθε λογής συνθήματα δονούσαν τον αέρα…». Στις 6:30 το φέρετρο έφθασε στον ανοικτό τάφο. Ατελείωτος κόσμος, σκαρφαλωμένος στους γύρω τάφους και σε δένδρα, προσπαθούσε να τον δει για τελευταία φορά. Τρεις φορές το φέρετρο ανοίχθηκε και έκλεισε!… Στις 6:33 μ.μ. η Αττική Γη δεχόταν στα σωθικά της τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Την ίδια στιγμή, 20 χιλιάδες κόσμου έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο και ένας εξ’ αυτών έριξε βολές στον αέρα, υποκαθιστώντας την έλλειψη αγήματος αποδόσεως τιμών!  Ο υιός του εθνικού ηγέτου, Χρήστος, ευχαρίστησε τον λαό που ήλθε στην κηδεία, λέγοντας: «Αυτό είναι το καλλίτερο πράγμα που αυτήν την στιγμή ο πατέρας μου, βλέπει και αισθάνεται. “Όλη αυτή η αναγνώριση του αληθινού κόσμου».

Στην κηδεία του Γεωργίου Παπαδοπούλου είχαν αποσταλεί πάνω από 150 στεφάνια, από συνεργάτες, φίλους και από τον απλό κόσμο. Αίσθηση προκάλεσε ότι στεφάνι απέστειλε ακόμη και ο Δ. Ιωαννίδης, γράφοντας: «Εις τον Αρχηγόν της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, εις ένδειξιν σεβασμού».

Επίσης η οικογένεια Γ. Ζωιτάκη -με τον οποίο είχε διαφωνήσει ο Γ. Παπαδόπουλος- έστειλε στεφάνι που έγραφε: «Στον αξέχαστο αρχηγό». Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν διέθετε τάφο. Και ούτε ο ίδιος, ούτε η οικογένειά του είχαν την οικονομική ευχέρεια για την αγορά τάφου! Τελικά έμελλε να ταφεί σε δανεικό τάφο: Η οικογένεια Λεoντόπουλου, προσφέρθηκε με πολύ μεγάλη τιμή, να παραχωρήσει τον οικογενειακό της τάφο για να φιλοξενηθεί εκεί ηγέτης που εντός μιας 6ετίας αναδημιούργησε την Ελλάδα…

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Η παρούσα εργασία 4 τόμων, άνω των 2.500 σελίδων, περιέγραψε για πρώτη φορά την αληθινή Ιστορία του Γεωργίου Παπαδοπούλου και της εποχής του! Θεωρούμε ότι Επίλογος θα ήταν περιττός. Τον Επίλογο μπορεί να τον συμπληρώσει στο μυαλό και στην ψυχή του ο κάθε αγνός Έλληνας που θα διαβάσει το παρόν έργο, απ’ αρχής μέχρι τέλους… Στις 16 Απριλίου 1997 -στα 30 χρόνια από την 21η Απριλίου 1967- δημοσιεύθηκε μία μεγάλη Δημοσκόπησις της εταιρείας V -PRC εκ μέρους της αριστερής εφημερίδος «Ελευθεροτυπία». Τα αποτελέσματα ήσαν συγκλονιστικά. Η ίδια η σύνταξις της εφημερίδος “έκπληκτη” έγραφε: «… Ένα υψηλό ποσοστό (47%), περίπου ένας στους δύο, θεωρεί ότι η Χούντα έκανε και καλό και κακό στη χώρα. Εάν δε, προστεθεί ένα ακόμη υψηλό ποσοστό (11%), που θεωρεί ότι έκανε μόνο καλό, τότε αυτοί που βλέπουν θετικά την δικτατορία εκτινάσσουν στα ύψη το ποσοστό της, φθάνοντας το 58%. Υπερτερούν δηλαδή σημαντικά αυτών που δηλώνουν ότι η Χούντα έκανε μόνο κακό…».  Εντυπωσιακά ήσαν και τα ποσοστά μέσα στα κόμματα: Το 56,3% των ψηφοφόρων της “Νέας Δημοκρατίας”. Το 43°/ο των ψηφοφόρων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και μάλιστα ένα 5,4% δηλώνει ότι μόνον ωφέλησε! Το 83 – 85% των ψηφοφόρων της τότε ΠΟΛ.ΑΝ. του Αντ. Σαμαρά. Το 9,3% του ΔΗΚΚΙ του Δ. Τσοβόλα. Ακόμη και ένα 2,1% των ψηφοφόρων του τότε Συνασπισμού! Στις 22 Απριλίου 2007 -στην επέτειο των 40 ετών- έγινε νέα Δημοσκόπησις από την εταιρεία ΚΑΠΑ – Research εκ μέρους της εφημερίδος «Το Βήμα της Κυριακής». Τα αποτελέσματα εξ’ ίσου συγκλονιστικά: «Σχεδόν οι μισοί από όσους έλαβαν μέρος στην έρευνα (50,9%), δηλώνουν ότι η χούντα προσέφερε και οφέλη στη χώρα»!

(Από τον προσωπικό βιογράφο του Γεωργίου Παπαδοπούλου, Μάνο Ν. Χατζηδάκη)

 

 https://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/%ce%8c%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%af%ce%bc%ce%b9%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%af-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84/

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .