Χρόνια μοναξιάς, χρόνια σιωπής.
Μου υπαγορεύει η ψυχή μου να αποτυπώνω σε χαρτί τις ματωμένες σκέψεις μου, ανάσες διαμελισμένες απ' το μετερίζι του πόνου και της μοναξιάς. Ένα ταξίδι μοναχικό άγονης γραμμής ήταν όλη μου η ζωή. Το να γράφω αυτά που νιώθω είναι για μένα μια προσπάθεια ίασης, γάζες στα βαθιά τραύματά μου, βοτάνι στην μοναξιά των γκρίζων μολυβένιων καιρών .Παράξενη που είναι η αίσθηση γραφής, ατέρμονες μοναχικές
αποστολές, ταξίδια αναμνήσεων σε αφετηρίες και σταθμούς μέσα από παγερούς χειμώνες και βροχερά φθινόπωρα.. Όνειρα ανεκπλήρωτα, παρατημένα τρένα που οι ράγες τους έχουν χορταριάσει κι οι επιβάτες τους αλλοτινοί συνοδοιπόροι στέκουν εκεί βαλσαμωμένες σκιές στους δρόμους τις αιώνιας σιωπής
Απολογισμός ζωής: Νιώθω σαν παιδί που του έταξαν πολλά, και που δεν του έδωσαν τίποτα...Όνειρα, υποσχέσεις ζωής, πλασματικές εικόνες με ωραίο περιτύλιγμα σε ένα ψεύτικο κόσμο..
Μαρίζα Τσιτμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .