Aκόμη και οι εμβολιασμένοι φανατικοί νεοδημοκράτες δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τα στοιχεία που διαθέτει ο Κώστας Βαξεβάνης
Aκόμη και οι εμβολιασμένοι φανατικοί νεοδημοκράτες δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τα στοιχεία που διαθέτει ο Κώστας Βαξεβάνης. Για όσους επιχειρήσουν κάτι τέτοιο ο εκδότης του Documento με νέο του άρθρο το οποίο έχει τίτλο Προσέξτε τι εύχεστε εκεί στην κυβέρνηση, είναι σαφής.
Βy The Wrong Man
-Όλοι γνωρίζουν, ότι οι αποκαλύψεις του Documento, όλες οι αποκαλύψεις, πατάνε σε στοιχεία. Αν κάποιος γνωρίζει καλά λοιπόν αν έχουμε αποδείξεις ή όχι για ό,τι γράφουμε, αυτός είναι ο Μητσοτάκης. Στο συγκεκριμένο μάλιστα δημοσίευμα με τους παρακολουθούμενους το γνωρίζει
γιατί ο ίδιος ξέρει ποιους παρακολουθούσε. Οπότε μάλλον θα απευθυνθώ στους κυβερνητικούς που προσπαθούν να αναπαράξουν το επιχείρημα της έλλειψης στοιχείων.Είναι σίγουροι ότι θέλουν στοιχεία και αποδείξεις; Είναι σίγουροι ότι θέλουν για παράδειγμα, εκτός από τα ονόματα των παρακολουθούμενων, να δουν και συνομιλίες μεταξύ υπουργών και επιχειρηματιών, ή υπουργών και… φίλων τους. Βίντεο και ηχογραφήσεις; Γιατί αυτά αποτελούν απόδειξη. Είναι σίγουροι ότι θέλουν αποδείξεις της καταγραφής τους; Θεωρούν ότι η λύση είναι το “όλα στον αέρα” και όχι η υπεύθυνη πολιτική στάση που απαιτεί εδώ και τώρα να τελειώνουμε με το παρακράτος;
Αυτά γράφει ο Βαξεβάνης και εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Άλλωστε στο κάτω κάτω όποιος γνωρίζει πως λειτουργούν οι κυβερνήσεις δεν πέφτει από τα σύννεφα επειδή η ΕΥΠ της μεταπολίτευσης παρακολουθεί ότι κινείται εντός του Ελλαδικού χώρου ανεξάρτητα κυβέρνησης. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τις κασέτες με τη Μιμή επί Ανδρέα.
Ο Βαξεβάνης λοιπόν διαθέτει τα στοιχεία και τις συνομιλίες και ο Μητσοτάκης έχει πλέον μία επιλογή.
Μία οδό διαφυγής, την Οδό της Αλήθειας.
Καλούμε λοιπόν τον Έλληνα Πρωθυπουργό να αποκαλύψει στον ελληνικό λαό την μεγαλύτερη εικόνα. Την εικόνα της κατασκευής και εκτόξευσης ενός εργαστηριακού ιού εναντίον της ανθρωπότητας, την εμπλοκή και του Τσίπρα στην κατασκευασμένη εργαστηριακά πανδημία. Τη πρεμούρα για την επιβολή των εμβολίων, τις χυδαίες φασιστικές τοποθετήσεις του υπουργού Πλεύρη, το ρόλο του Τσιόδρα και της επιτροπής των επιδημιολόγων.
Ακούσαμε από το στόμα του Τσίπρα να μας ζητά να ακολουθήσουμε την επιστήμη και να εμβολιαστούμε, να αποκτήσουμε κουλτούρα εμβολιασμού με τα εμβόλια COVID-19.
Και να που τώρα που η ίδια η Pfizer παραδέχεται ότι τα εμβόλιά της δεν αποτρέπουν τη μετάδοση και να που τώρα που η ίδια η Pfizer αναγκάζεται από τον Εβραίο δικηγόρο Aaron Siri να δώσει στη δημοσιότητα τα έγγραφα που η ίδια έχει συντάξει με τις θανάσιμες παρενέργειες των εμβολίων της και καθώς καθημερινά πεθαίνουν χιλιάδες εκεί έξω σαν φλιταρισμένα κουνούπια και άλλοι τόσοι μένουν ανάπηροι, άκρα του τάφου σιωπή από τη ηγεσία του Σύριζα.
Ούτε ο Πολάκης δεν τολμά να μιλήσει για τις παρενέργειες των εμβολίων.
Δεν τολμά να σχολιάσει το γεγονός ότι ο δυστοπικός καθηγητής Τσιόδρας έσπευσε μόλις το Ιανουάριο του 2020 να μιλήσει για φυσικής προέλευσης πανδημία με μελέτη την οποία αξιοποίησε ο σκοτεινός Peter Daszak επιθεωρητής του ΠΟΥ και εργολάβος των gain of funtion ιών στο Εργαστήριο της Wuhan, για να εξοβελίσει κάθε αναφορά στον καταφανέστατα εργαστηριακό ιό COVID.
Σ΄αυτή την αθλιότητα που δεν είναι παρά ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας συμμετείχαν τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ και οι πλατφόρμες των social που σχεδόν στο σύνολό τους ανήκουν σε μόλις 3 εταιρίες όπως επίσης και οι εν Ελλάδι μηντιακοί και πολιτικοί αχυράνθρωποί τους.
Argentinian presenter died suddenly. pic.twitter.com/rdoUf2MUzA
— .. (@Xx17965797N) November 6, 2022
Γι΄αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα ο κ. Τσίπρας και ο κ. Πολάκης σιωπούν. Γιατί άραγε;
Μάλιστα ο κ. Πολάκης προανήγγειλε αποκαλύψεις για τον κ. Πλεύρη αλλά ακόμη έχει μείνει στα προσεχώς.
Τι συμβαίνει εδώ κ. Τσίπρα;
Λοιπόν ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει μόνο μία οδό διαφυγής. Την οδό της αλήθειας που ούτε ο κ. Τσίπρας τολμά να εκστομίσει.
Όπως άλλωστε μπορεί να παρατηρήσει κανείς οι εμπλεκόμενοι στο εγχώριο project της πανδημίας είχαν τιμητική θέση στη λίστα των παρακολουθήσεων όπως επίσης και οι δημοσιογράφοι που “τρέχουν” στην Αθήνα του γραμμή του WEF όπως την αποδελτιώνουν από Μέσα όπως το Τhe Conversation για παράδειγμα.
Ας μιλήσει λοιπόν η κυβέρνηση τη γλώσσα της αλήθειας για την κατασκευασμένη πανδημία και τον ρόλο των εμβολίων, στέλνοντας ταυτόχρονα σπίτια τους τον Πλεύρη, τον Τσιόδρα, την επιτροπή των επιδημιολόγων και αφήνοντας ελεύθερη τη Δικαιοσύνη να εξετάσει τον φάκελο του δικηγόρου Αντωνιάδη για τους βίαιους θανάτους στα δημόσια νοσοκομεία, επαναπροσλαμβάνοντας τους Υγειονομικούς και επαναφέροντας τη Δημοκρατία στο θρόνο που της αξίζει στη χώρα που γεννήθηκε.
Ας τολμήσει ο Μητσοτάκης την γλώσσα της αλήθειας γι΄αυτό που βιώνουμε και ας αφήσει τον ελληνικό λαό να αποφασίσει για την τύχη του φροντίζοντας να εξασφαλίσει συνθήκες δημοκρατίας και νομιμότητας τόσο κατά τη προεκλογική περίοδο όσο και κατά τη καταμέτρηση των ψήφων.
Στο κάτω κάτω οι κ.κ Μητσοτάκης και Τσίπρας είναι εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό-δεν είναι pets του Klaus Schwab.
Πάμε τώρα να δούμε τι γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης για τα στοιχεία που διαθέτει>
Μια κινέζικη παροιμία λέει «πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να συμβεί». Θα ήθελα να κατανοήσουν αρκετά την παροιμία αυτή στο Μαξίμου και την κυβέρνηση. Και θα εξηγηθώ.
Η αποκάλυψη του Documento για τις παρακολουθήσεις από το Predator, θα έπρεπε να έχει μία και μόνη αντιμετώπιση από μια κυβέρνηση Ευρωπαϊκού Κράτους. Να δηλώσει αν έχει ή δεν έχει σχέση με τις παρακολουθήσεις και να δεσμευτεί ότι θα διευκολύνει την έρευνα. Όπως είναι διακριτό κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Μετά το σοκ της αποκάλυψης, δηλαδή το σοκ γιατί γνωρίζουμε όσα γνωρίζουμε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, με μια άθλια ανακοίνωση που σηκώνει αγωγή, μου επιτέθηκε προσωπικά αποκαλώντας με εθνικό συκοφάντη και σχετιζόμενο με Ρωσικές χρηματοδοτήσεις Μέσων Ενημέρωσης. Ο κύριος Οικονόμου θα κληθεί να τα αποδείξει αυτά στη Δικαιοσύνη εν καιρώ.
Στην ίδια ανακοίνωση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν διέψευσε ότι γίνονται παρακολουθήσεις, αλλά τις απέδωσε σε «ιδιωτικά κέντρα». Δηλαδή έκανε ανακοίνωση για να με βρίσει και να εκτεθεί ηθικά και ποινικά. Ταυτόχρονα αμφισβήτησε αν υπάρχουν αποδείξεις για όλα αυτά.
Πριν πάμε στο θέμα «αποδείξεις» , να θυμίσουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βαρύνεται ήδη με την ευθύνη (πολιτική, ηθική και ποινική) για παρακολουθήσεις του Νίκου Ανδρουλάκη και του Θανάση Κουκάκη. Η εμφάνισή του ως παρθένα σε πορνείο , είναι ύποπτη και επιβαρυντική. Ο Μητσοτάκης πήρε αυτοπροσώπως την ΕΥΠ υπό τον έλεγχό του, κατήργησε το νόμο που προέβλεπε ότι ο πολίτης μπορεί να ενημερώνεται για πιθανή παρακολούθησή του και ξεκίνησε τις παρακολουθήσεις βάζοντας μάλιστα μια εισαγγελέα να υπογράφει παρακολουθήσεις «για λόγους εθνικής ασφάλειας». Έδιωξε δε τον ανιψιό του Γρηγόρη Δημητριάδη, γιατί όπως είπε σε συνέντευξη στη Sunday Times, είχε ευθύνη για όλα αυτά. Η καριέρα του ως κοριού είναι δεδομένη.
Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο έστησε μια Επιτροπή έρευνας παρωδία για να συγκαλύψει την υπόθεση, αρνήθηκε να αντιμετωπίσει τον Αλέξη Τσίπρα και την Αντιπολίτευση στη Βουλή σε συζήτηση για τις υποκλοπές και εξαφανίστηκε όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έρευνας PEGA, έφτασε στην Ελλάδα. Ο Μητσοτάκης είναι ο δράστης του εγκλήματος κατά της Δημοκρατίας και συμπεριφέρεται ως δράστης.
Μετά το αρχικό σοκ, ο κυβερνητικός μηχανισμός με τα μεγάλα αυτιά, προσπάθησε μέσω των Αυτιάδων και των λοιπών παρακοιμώμενων της δημοσιογραφίας, να πλασάρει το επιχείρημα ότι όλα αυτά είναι μυθεύματα και δεν υπάρχουν αποδείξεις. Την άποψη αυτή δεν την ασπάζονται ούτε οι πολίτες, ούτε οι παρακολουθούμενοι , ούτε οι επιχειρηματίες που ανακαλύπτουν ότι είχε στηθεί ένα δίκτυο παρακολούθησης και εκβιασμών τους. Όλοι γνωρίζουν, ότι οι αποκαλύψεις του Documento, όλες οι αποκαλύψεις, πατάνε σε στοιχεία. Αν κάποιος γνωρίζει καλά λοιπόν αν έχουμε αποδείξεις ή όχι για ό,τι γράφουμε, αυτός είναι ο Μητσοτάκης.
Στο συγκεκριμένο μάλιστα δημοσίευμα με τους παρακολουθούμενους το γνωρίζει γιατί ο ίδιος ξέρει ποιους παρακολουθούσε. Οπότε μάλλον θα απευθυνθώ στους κυβερνητικούς που προσπαθούν να αναπαράξουν το επιχείρημα της έλλειψης στοιχείων.
Είναι σίγουροι ότι θέλουν στοιχεία και αποδείξεις; Είναι σίγουροι ότι θέλουν για παράδειγμα, εκτός από τα ονόματα των παρακολουθούμενων, να δουν και συνομιλίες μεταξύ υπουργών και επιχειρηματιών, ή υπουργών και… φίλων τους. Βίντεο και ηχογραφήσεις; Γιατί αυτά αποτελούν απόδειξη. Είναι σίγουροι ότι θέλουν αποδείξεις της καταγραφής τους; Θεωρούν ότι η λύση είναι το “όλα στον αέρα” και όχι η υπεύθυνη πολιτική στάση που απαιτεί εδώ και τώρα να τελειώνουμε με το παρακράτος;
Tην εικόνα που βλέπετε ανάβασε χθες στο Twitter o σύμβουλος του πρωθυπουργού Alex Patelis με τη λεζάντα> Συνάντηση με τον Πρόεδρο της Microsoft Brad Smith σήμερα Σάββατο στην Αθήνα. Η χώρα μας θα πάει μπροστά όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την κρατήσουν πίσω
Το Documento αφού «έδεσε» τη λίστα (προέρχεται όπως γράψαμε ήδη, από πρόσωπα που χειρίστηκαν τις παρακολουθήσεις) επέλεξε να δημοσιεύσει τα ονόματα για να δείξει το μέγεθος της θεσμικής κατρακύλας και την εκτροπή. Όταν «δένεις» ότι αυτός που είναι πηγή σου, γνωρίζει λεπτομέρειες για όσα έγιναν και δένει τα γεγονότα δίνοντας κάθε είδους αποδείξεις, τότε προχωράς σε δημοσίευση. Στο φύλλο της Κυριακής δημοσιεύσαμε μόνο τα τέσσερα link με κακόβουλο λογισμικό που έλαβε ο επιχειρηματίας Θόδωρος Καρυπίδης , ο οποίος ήταν στον κατάλογο παρακολούθησης. Αυτό ως μια απλή απόδειξη ότι ο κατάλογος παρακολουθήσεων δεν στηρίζεται μόνο στα…ονόματα.
Θα θέσω ωστόσο ένα θεωρητικό ερώτημα. Έχει δικαίωμα ο δημοσιογράφος να δημοσιεύσει προσωπικά στοιχεία επικοινωνιών που υπήρξαν μεταξύ προσώπων για να αποδείξει ότι υπήρξαν παρακολουθήσεις; Θα ικανοποιηθεί έτσι ας πούμε ο Άδωνης Γεωργιάδης που λέει ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις, ή θα τρέξουν Εισαγγελείς, Γραμματείς και Φαρισαίοι να ασκήσουν διώξεις για κατοχή παράνομου υλικού, παραβίαση προσωπικών δεδομένων και παράνομη διαχείριση αρχείου; Θα θελήσει τότε η Δικαιοσύνη να κάνει έρευνα για το ποιος παρακολουθεί ή θα φορτώσει στο δημοσιογράφο ότι είναι αυτός που παρακολουθεί όπως έκανε και με τη Novartis;
Αυτό είναι μια υπόθεση εργασίας, ένα ηθικό δημοσιογραφικό δίλημμα που απασχολεί διεθνώς τη δημοσιογραφική κοινότητα και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι είναι και μια ανήθικη μεθόδευση της εξουσίας να γίνει η πολιτική με τέτοιους όρους.
Για μένα η ουσία είναι αυτό που πλέον φαίνεται. Ο πρωθυπουργός της χώρας φαίνεται ένοχος στα μάτια όλων. Οι πολίτες έχουν πεισθεί ότι τα ονόματα που δημοσιεύσαμε είναι ονόματα αυτών που ήταν σε παρακολούθηση. Στο εξωτερικό τα ξένα Μέσα Ενημέρωσης μιλούν όχι μόνο για την αποκάλυψη αλλά για «ένα παρανοϊκό πρωθυπουργό». Μόνο στην Ελλάδα η γραμμή Μαξίμου και Αρείου Πάγου έχει ανάψει για να βρεθεί φόρμουλα δίωξής μου όπως τότε με τη λίστα Λαγκάρντ. Όταν πριν από δέκα ακριβώς χρόνια αποκάλυψα τη λίστα, επιχείρησαν να με συκοφαντήσουν, να με διαψεύσουν και να με στείλουν φυλακή. Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει η κυβέρνηση και η αφεντιά μου να πάρει δύο διεθνή βραβεία. Μερικές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται ως βγάλσιμο της γλώσσας σε αυτούς που δεν θέλουν να την κατανοήσουν και να βγάλουν συμπεράσματα.
Σε κάθε περίπτωση διαβεβαιώνω τους ανήσυχους, ότι καλώς ανησυχούν γιατί στοιχεία υπάρχουν. Να προσέχουν μόνο τι εύχονται.
ΥΓ: Και επειδή λέμε για την εκδίκηση της ιστορίας, τα έφερε έτσι η ριμάδα, που ο πρωθυπουργός ο οποίος έλεγε ότι χτυπάμε τη σύζυγό του και τα γυναικόπαιδα επειδή αποκαλύπταμε το ψευδές πόθεν έσχες της πρωθυπουργικής οικογένειας, να αποκαλύπτεται ότι παρακολουθεί ακόμη και τις συζύγους των υπουργών του.
ΥΓ2: Όταν την προηγούμενη εβδομάδα το ΒΗΜΑ και ο δημοσιογράφος Βασίλης Λαμπρόπουλος, αποκάλυψαν ότι ήταν υπό παρακολούθηση ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, η κυβέρνηση δεν είχε ζητήσει αποδείξεις. Γιατί;
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ ΤHN PLANΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ
Ένα τμήμα του διαβρωμένου συστήματος που έστησε την planδημία και την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών παρακολουθούσε η κυβέρνηση. Φυσικά παρακολουθούσε και όσους σχετίζονται με τους πολιτικούς τους αντιπάλους, επιχειρηματίες και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακριβώς αυτό που έκαναν και οι πειρατές Συριζαίοι όταν βρέθηκαν στην εξουσία κάτι που ετοιμάζονται άλλωστε να επαναλάβουν. Είναι βέβαιο και αυτονόητο.
Σας θυμίζουμε ότι οι μπαγάσηδες οι Συριζαίοι παρακολουθούσαν ακόμη και το κινητό του θρυλικού Poul Thomsen.
Από την εποχή του Νίξον, της STASI και του δικού μας Τόμπρα, οι παρακολουθήσεις των τηλεφώνων είναι εργαλείο στα χέρια των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Ο Thomsen ήταν το στέλεχος του IMF που είχε πει ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.
«Είμαι αρκετά απαισιόδοξος αναφορικά με την ικανότητα της Ελλάδας να ευημερήσει μέσα στην Ευρωζώνη, κατά βάση λόγω των παθογενειών που γεννά το πελατειακό της σύστημα» είχε δηλώσει από από το βήμα παλαιότερου συνεδρίου του Economist με θέμα «Ελλάδα: 200 χρόνια οικονομικής επιβίωσης».
Αφού προειδοποίησε ότι υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος, ο συνταξιούχος -πλέον- οικονομολόγος υπογράμμισε ότι η απόφαση ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ήταν «καθαρά πολιτική» και «δεν είχε οικονομική υπόσταση».
«Και κάπως έτσι η Ελλάδα εξαναγκάστηκε από τους θεσμούς να εφαρμόσει σκληρές πολιτικές» συνέχισε, μεταξύ άλλων, αναγνωρίζοντας ότι «δεν μπορείς να επιβάλεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αν δεν τις θέλει το ίδιο το σύστημα». Μάλιστα, επικαλέστηκε το παράδειγμα της Ιρλανδίας, όπου «τους είπαμε τι έπρεπε να γίνει και το έκαναν». «Αυτή ήταν και η διαφορά» σχολίασε με νόημα.
Ειδική αναφορά έκανε και στο συνταξιοδοτικό σύστημα, επαναλαμβάνοντας ότι είναι μη ρεαλιστικό, καθώς παρέχει συντάξεις βόρειας Ευρώπης, τις οποίες δεν μπορεί να «σηκώσει» η οικονομία.
Όσον αφορά την πορεία της Γηραιάς Ηπείρου, ο κ. Thomsen προεξόφλησε την εφαρμογή κι άλλης λιτότητας στην Ευρωζώνη, κάτι το οποίο είναι «πολιτικά μη βιώσιμο». Στο πλαίσιο αυτό, επανέλαβε την ανάγκη γενναίας αναδιάρθρωσης των χρεών στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης, παρότι εξέφρασε κατανόηση στο γιατί οι πολιτικοί ιθύνοντες δυσκολεύονται να αποφασίσουν κάτι τέτοιο.
Εκτίμησε δε, ότι όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα σταματήσει να παρεμβαίνει, τότε «θα έρθει με βεβαιότητα ξανά στο προσκήνιο το χάσμα Βορρά και Νότου». Αυτό, όπως συμπλήρωσε, «θα προκαλέσει δραματικές εντάσεις». «Κι αυτό διότι η Ευρωζώνη δεν έχει μετασχηματιστεί ακόμη σε πολιτική ένωση».
Επανερχόμενος στην περίπτωση της Ελλάδας, ο κ.Thomsen επεσήμανε ότι κάθε πρόβλημα αφερεγγυότητας είναι πρόβλημα ρευστότητας και «όταν ως Ευρωζώνη επιτρέπεις την προβολή εκτιμήσεων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους σε ορίζοντα τόσο πολλών δεκαετιών, τότε δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος».
«Δεν βλέπω την Ελλάδα να κλείνει κενά, αλλά αντιθέτως νομίζω ότι οι νέοι της θα συνεχίζουν να την εγκαταλείπουν για να ευημερήσουν, κυρίως λόγω του πελατειακού συστήματος στη χώρα» κατέληξε, σε απαισιόδοξο τόνο.
Αλλά δεν είναι μόνο το συναρπαστικό χρέος της Ελλάδας ατίθασο και μη ελέγξιμο. Το παγκόσμιο χρέος αγγίζει τα 400 τρις ευρώ. Και το ακόμη πιο δραματικά ενδιαφέρον είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης δανείζονται από ιδιωτική τράπεζα. Άρα το χρέος το οποίο δεν έχει αντίκρυσμα στα αποθέματα χρυσού “πονάει” τις τσέπες ιδιωτών μετόχων της τράπεζας αλλά και 3-4 εταιριών οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους τη πλειοψηφία των μετοχών στα μεγαλύτερα brands της Δύσης.
Επειδή το σύστημα χρεοκόπησε δεκαετίες πριν έπρεπε να υπάρξει κάποια πρωτοβουλία να σωθεί το μαγαζί Κόσμος. Γιατί περί χρεοκοπημένου μαγαζιού πρόκειται.
Και ο Τρόμος είναι εργαλείο διακυβέρνησης του μαγαζιού Ο Κόσμος.
(Ως εκ τούτου Satan Summoning His Legions)
Μετά από διαρκείς συναντήσεις και συσκέψεις αποφάσισαν ότι έχουν δύο επιλογές> Έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο ή μία planδημία.
Επέλεξαν την 2η γιατί έκριναν ότι θα ήταν πιο ελέγξιμη από έναν παγκόσμιο πόλεμο αλλά αποφάσισαν να έχουν για κάθε ενδεχόμενο έτοιμες και πολεμικές εστίες όπως Ουκρανία, Ελλάδα, Ταιβάν.
Εξαπέλυσαν λοιπόν έναν ιό με το άλλοθι μίας προσομοίωσης πανδημίας (ΕVENT 201) τον Οκτώβριο του 2019 και συγκεκριμένα στις 18 Οκτωβρίου 2019.
Την ίδια μέρα καθόλου συμπτωματικά στη Wuhan της Κίνας ξεκινούσαν οι Παγκόσμιοι Ολυμπιακοί Αγώνες Στρατιωτικών. Σύμφωνα με την σχετική Έκθεση του Κόμματος των Ρεπουμπλικάνων οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Wuhan χρησιμοποιήθηκαν ώστε να διασπαρεί ο ιός στη παγκόσμια κοινότητα. Εκατοντάδες αθλητές που συμμετείχαν στους αγώνες παραπονέθηκαν για συμπτώματα COVID-19 αλλά κανένα υπ. Αμυνας δυτικής χώρας δεν τους εξέτασε ώστε να διαπιστωθεί εάν είχαν περάσει COVID για να μην καρφωθεί το Σχέδιο.
Ποιο ήταν το σχέδιο;
Ποιος ήταν ο Έλληνας καθηγητής που έσπευσε μόλις τον Ιανουάριο του 2020 να συγγράψει μελέτη στο πόδι και του κώλου στη κυριολεξία σαν τους στίχους του Νίκου Καρβέλα για τα Παραράγουδα; Ο γνωστός οφικιάλιος Σωτήρης Τσιόδρας ο οποίος συντόνιζε (με την καλή έννοια αν με εννοείς) την planδημία στην Ελλάδα και φυσικά ήταν ο μέντορας των εμβολίων όπως και επί Αβραμόπουλου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ Η PLANΔΗΜΙΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΙΔΑ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ COVID-19
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΠΩΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΗΡΩΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΟΥ ΕΠΕΖΗΣΑΝ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ
Ο Τσιόδρας ήταν αυτός που ενέπλεξε τον μάλλον αθώο αρχικά Μητσοτάκη στον θανάσιμο ιστό της αράχνης (πανδημία, εμβόλια, ψηφιακές ταυτότητες).
Ο Μητσοτάκης τρόμαξε όταν διαπίστωσε ποιοι εμπλέκονται στο κόλπο (ΠΟΥ, Ε.Ε, Βiden, Κίνα, κλπ) και καθώς άκουγε τον Τσίπρα να λέει ότι πρέπει να αποκτήσουμε κουλτούρα εμβολίου συνειδητοποίησε ότι δεν είχε το σθένος να αντισταθεί.
Πριν πάμε να δούμε ποιους παρακολουθούσε αυτή τη φορά η κυβέρνηση ας δούμε μία νέα ΒΟΜΒΑ του Aυστραλιανού THE STECTATOR που υπογράφει η Rebecca Weisser και ούτε λίγο ούτε πολύ αποκαλύπτει με στοιχεία ότι τα εμβόλια για τον COVID περιέχουν οξείδιο του γραφενίου που δεν είναι καλό πράγμα!
Πάμε να δούμε το ρεπορτάζ που είδε το φως του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες>
Τι περιέχει το εμβόλιο Pfizer;
Πρόσφατα, ο Dr David Nixon, γιατρός του Brisbane, αποφάσισε να το ανακαλύψει, βάζοντας σταγονίδια εμβολίου και το αίμα εμβολιασμένων ασθενών σε μικροσκόπιο σκοτεινού πεδίου.
Αυτή είναι μια πιο ριζοσπαστική απόφαση από ό,τι μπορεί να ακούγεται. Σύμφωνα με τη Sasha Latypova, επιστήμονα με 25ετή εμπειρία σε κλινικές δοκιμές για φαρμακευτικές εταιρείες, η σύμβαση μεταξύ της Pfizer και της κυβέρνησης των ΗΠΑ απαγορεύει σε ανεξάρτητους ερευνητές να μελετήσουν τα εμβόλια. Ισχυρίζονται ότι θα «εκτρέψει» αυτούς τους πολύτιμους πόρους μακριά από την προοριζόμενη χρήση τους, εκπληρώνοντας μια «επείγουσα» ανάγκη.
Ισχύει αυτό στην Αυστραλία; Ποιός ξέρει; Το μόνο που έχει πει το Υπουργείο Υγείας της Κοινοπολιτείας σχετικά με τη σύμβασή του με την Pfizer είναι ότι είναι εμπορικής εμπιστευτικότητας.
Η Υπηρεσία Θεραπευτικών Αγαθών πραγματοποιεί δοκιμές σε όλα τα εμβόλια Covid για σύνθεση και αντοχή, καθαρότητα και ακεραιότητα, ταυτότητα και ενδοτοξίνες, αλλά παρέχει ελάχιστες λεπτομέρειες εκτός από τους αριθμούς παρτίδας που δοκιμάστηκαν και εάν πέρασαν.
Στις ΗΠΑ, το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων δηλώνει συγκεκριμένα ότι όλα τα εμβόλια Covid-19 είναι απαλλαγμένα από «μέταλλα, όπως σίδηρος, νικέλιο, κοβάλτιο, λίθιο και κράματα σπάνιων γαιών» και «κατασκευασμένα προϊόντα όπως μικροηλεκτρονικά, ηλεκτρόδια, νανοσωλήνες άνθρακα και ημιαγωγοί νανοσύρματος».
Σημειωτέον, αυτός ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει οξείδιο του γραφενίου που έχει διερευνηθεί ευρέως για βιοϊατρικές εφαρμογές.
«Η τοξική επίδραση του οξειδίου του γραφενίου σε ζωντανά κύτταρα και όργανα» είναι «περιοριστικός παράγοντας» στη χρήση του στην ιατρική.
Ο Dr David Nixon
Υπάρχει λοιπόν οξείδιο του γραφενίου στις λήψεις της Pfizer; Αυτό που βρήκε και κινηματογράφησε ο Dr David Nixon είναι τουλάχιστον παράξενο. Μέσα σε μια σταγόνα εμβολίου υπάρχουν περίεργες μηχανικές δομές. Στην αρχή φαίνονται ακίνητες, αλλά όταν ο Nixon χρησιμοποίησε time-lapse φωτογραφία για να συμπυκνώσει 48 ώρες πλάνα σε δύο λεπτά, διέκρινε ότι αυτό που φαίνεται ήταν μηχανικοί βραχίονες που συναρμολογούν και αποσυναρμολογούν λαμπερές ορθογώνιες δομές που μοιάζουν με κυκλώματα και μικροτσιπ. Αυτά δεν είναι «κατασκευασμένα προϊόντα» σύμφωνα με τα λόγια του CDC, επειδή κατασκευάζονται και αποδομούν τον εαυτό τους, αλλά ο σχηματισμός των κρυστάλλων φαίνεται να διεγείρεται από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και σταματά όταν η διαφάνεια με το εμβόλιο θωρακίζεται από μια σακούλα Faraday. Τα ευρήματα του Nixon είναι παρόμοια με εκείνα των ομάδων στη Νέα Ζηλανδία, τη Γερμανία, την Ισπανία και τη Νότια Κορέα.
Μια ιταλική ομάδα με επικεφαλής τον Riccardo Benzi Cipelli ανέλυσε το αίμα περισσότερων από 1.000 ατόμων, ένα μήνα μετά τον εμβολιασμό τους, οι οποίοι είχαν παραπεμφθεί για εξετάσεις επειδή είχαν παρενέργειες. Ήταν ηλικίας από 15 έως 85 ετών και είχαν λάβει από μία έως τρεις δόσεις. Περισσότερο από το 94% είχε μη φυσιολογικές μετρήσεις, παραμορφωμένα ερυθρά αιμοσφαίρια, μειωμένη μέτρηση και συσσωρευμένα γύρω από φωτεινά ξένα αντικείμενα που προσέλκυσαν επίσης συστάδες ινώδους. Μερικά από τα ξένα αντικείμενα έδειχναν το αίμα σαν μια έναστρη νύχτα, άλλα αυτοσυναρμολογήθηκαν σε κρυσταλλικές δομές και άλλα σε ατρακτοειδή κλαδιά και σωλήνες.
Οι Ιταλοί πιστεύουν ότι τα αντικείμενα είναι μεταλλικά σωματίδια και λένε ότι μοιάζουν με «οξείδιο του γραφενίου και πιθανώς άλλες μεταλλικές ενώσεις». Πιστεύουν ότι το κατεστραμμένο αίμα συμβάλλει σε διαταραχές πήξης μετά τον εμβολιασμό, οι οποίες με τη σειρά τους συμβάλλουν σε αυξημένες κακοήθειες, ενώ τα υλικά της οικογένειας γραφενίου σχετίζονται με οξειδωτικό στρες, βλάβη του DNA, φλεγμονή και βλάβη σε εκείνα τα μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος που καταστέλλουν τους όγκους.
Το τεχνητό παρασκεύασμα mRNA που «καλύπτεται» από το ανοσοποιητικό σύστημα του δέκτη είναι επίσης πιθανό να μειώσει την ανοσολογική λειτουργία των ληπτών, αυξάνοντας την πιθανότητα νέων ή επαναλαμβανόμενων όγκων.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το Αυστραλιανό Γραφείο Στατιστικής, η υπερβολική θνησιμότητα ήταν πάνω από 17% τον Ιούλιο. Είναι ομοίως αυξημένο και σε άλλους υψηλά εμβολιασμένους πληθυσμούς.
Στη Γερμανία, η υπερβολική θνησιμότητα σε άτομα άνω των 60 ετών αυξήθηκε κατά 174% από τις 20 Σεπτεμβρίου 2021, όταν το 85% των ατόμων άνω των 60 ετών εμβολιάστηκαν πλήρως, και τον Οκτώβριο του 2022.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξαν περισσότεροι υπερβολικοί θάνατοι τους τελευταίους τρεις μήνες από ό,τι οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της πανδημίας ή από το 2010. Την πιο πρόσφατη εβδομάδα, η υπερβολική θνησιμότητα στην Αγγλία ήταν 16%.
Στις ΗΠΑ, η υπερβολική θνησιμότητα σε άτομα ηλικίας 25 έως 44 ετών και σε άτομα ηλικίας 75 έως 84 ετών είναι 18% και είναι 15% σε άτομα ηλικίας 65 έως 74 ετών.
Η κατάσταση είναι ακόμη πιο ανησυχητική γιατί θα πρέπει να υπάρχουν λιγότεροι θάνατοι τώρα, αφού τόσοι πολλοί άνθρωποι πέθαναν νωρίτερα στην πανδημία. Σημειώθηκε επίσης δραματική αύξηση των ατόμων με αναπηρία.
Όσον αφορά τον Covid, στην Αυστραλία, η αποτελεσματικότητα του εμβολίου φαίνεται να είναι αρνητική, αν κρίνουμε από τα στατιστικά στοιχεία στη Νέα Νότια Ουαλία, τα οποία δεν είναι τέλεια αλλά τα καλύτερα στην Αυστραλία. Δείχνουν ότι το 88% που πέθαναν ήταν εμβολιασμένοι, παρόλο που αποτελούσαν μόνο το 85,5% του πληθυσμού. Έδειξαν επίσης ότι οι μη εμβολιασμένοι αποτελούσαν μόνο το 0,15% των ατόμων που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο με Covid και μόνο το 1,1% των ατόμων σε ΜΕΘ.
Ιδού λοιπόν γιατί ο πρόθυμος Πλεύρης μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Σολτς δήλωσε ότι αισθάνεται αυτοικανοποίηση που αντιμετώπισε ως ΝΑΖΙ τους ανεμβολίαστους Υγειονομικούς οι οποίοι αποφάσισαν να μην πεθάνουν από το οξείδιο του γραφενίου για χατίρι του.
Πάμε τώρα για περισσότερη δράση όπως τη προσφέρει η λίστα που δημοσιεύει το Documento.
Ποιοι “εμπλέκονται” στη planδημία και τη προπαγάνδα της και βρίσκονται ανάμεσα στα πρόσωπα που παρακολουθούσε το Predator;
Βασίλης Κικίλιας (πρώην υπουργός Υγείας)
Τζένη Μπαλατσινού (σύζυγος Κικίλια)
Νίκος Χαρδαλιάς (υφυπουργός Εθνικής Αμυνας)
Δημήτρης Αβραμόπουλος (πρώην υπουργός Υγείας)
Αλέξης Παπαχελάς (διευθυντής «Καθημερινής»)
Νίκος Ανδρουλάκης (πρόεδρος ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής)-φανατικός υπέρ της υποχρεωτικότητας των εμβολίων
Παναγιώτης Μπόμης (διευθύνων σύμβουλος DPG Digital Media, για παρακολούθηση Δημήτρη Γιαννακόπουλου o οποίος υπήρξε σφοδρός πολέμιος των εμβολίων COVID-19)
Παναγιώτης Αρκουμανέας (πρώην πρόεδρος ΕΟΔΥ)
Εύα Αντωνοπούλου (σύζυγος Αρκουμανέα, δημοσιογράφος)
(Μέσα από τους Κικίλια-Χαρδαλιά-Αρκουμανέα είχαν σχεδόν όλους τους εμπλεκόμενους από τον Τσιόδρα έως εκδότες και δημοσιογράφους που έπαιρναν γραμμή να σπέρνουν περισσότερο τρόμο στο πόπολο ώστε έντρομος ο κόσμος να παραδοθεί στα εμβόλια…)
Πάμε τώρα να δούμε ολόκληρη τη λίστα>
Αναλυτικά η λίστα με τα ονόματα οι οποίοι βρέθηκαν στο στόχαστρο του Predator.
Αντώνης Σαμαράς (πρώηνπρωθυπουργός)
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη)
Νίκος Δένδιας (υπουργός Εξωτερικών)
Ολγα Γεροβασίλη (πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη)
Χρήστος Σπίρτζης (πρώην υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων)
Αδωνης Γεωργιάδης (υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων)
Ευγενία Μανωλίδου (σύζυγος Γεωργιάδη)
Βασίλης Κικίλιας (πρώην υπουργός Υγείας)
Τζένη Μπαλατσινού (σύζυγος Κικίλια)
Ολγα Κεφαλογιάννη (βουλευτής ΝΔ, πρώην υπουργός Τουρισμού)
Αλέξης Παπαχελάς (διευθυντής «Καθημερινής»)
Λάκης Λαζόπουλος (ηθοποιός)
Αλέξανδρος Διακόπουλος (πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της Ελλάδας)
Νίκος Χαρδαλιάς (υφυπουργός Εθνικής Αμυνας)
Χρήστος Σταϊκούρας (υπουργός Οικονομικών)
Κωστής Χατζηδάκης (υπουργός Εργασίας)
Πόπη Καλαϊτζή (σύζυγος Χατζηδάκη)
Αριστοτελία Πελώνη (εξωκοινοβουλευτική αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος)
Γιώργος Πατούλης (περιφερειάρχης Αττικής)
Μαρίνα Πατούλη (σύζυγος Πατούλη)
Δημήτρης Αβραμόπουλος (πρώην υπουργός Υγείας)
Αλέξης Πατέλης (επικεφαλής στο οικονομικό γραφείο του πρωθυπουργού)
Νίκος Ανδρουλάκης (πρόεδρος ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής)
Θόδωρος Καρυπίδης (πρόεδρος ΠΑΕ Αρης, επιχειρηματίας, για παρακολούθηση Βαγγέλη Μαρινάκη)
Ειρήνη Καρυπίδη (επιχειρηματίας, αδερφή Καρυπίδη, για παρακολούθηση Βαγγέλη Μαρινάκη)
Γιάννης Κουρτάκης (εκδότης εφημερίδας «Παραπολιτικά», για παρακολούθηση Βαγγέλη Μαρινάκη)
Πάνος Κυριακόπουλος (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Star)
Παναγιώτης Μπόμης (διευθύνων σύμβουλος DPG Digital Media, για παρακολούθηση Δημήτρη Γιαννακόπουλου)
Παναγιώτης Αρκουμανέας (πρώην πρόεδρος ΕΟΔΥ)
Εύα Αντωνοπούλου (σύζυγος Αρκουμανέα, δημοσιογράφος)
Γιάννης Ραχωβίτσας (υπαρχηγός του Αστυνομικού Σώματος)
Αντώνης Δελλατόλας (δημοσιογράφος)
Θανάσης Κουκάκης (δημοσιογράφος)
Σε προηγούμενα επεισόδια>
Welcome to the end of democracy
Τον χειροκροτούσαν για σχεδόν 5′ ως αντίδραση στον Κυριάκο. Ο ίδιος κάτι προσπάθησε να ψελλίσει αλλά έντρομος απ΄όσα διαισθάνεται ότι συμβαίνουν στο κόσμο τις μικρές ώρες της νύχτας και καθώς ο παφλασμός των κυμάτων της Ραφήνας συνοδεύει τις σκέψεις του εξήντλησε το ακροατήριο στο γνωστό εθνικό θέμα με τη Τουρκία.
-Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων…Οι ΗΠΑ δεν έχουν κίνητρο για ειρήνη στην Ευρώπη. Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία…
O Kώστας Καραμανλής υποδύεεται ή αγνοεί ότι ΗΠΑ και η Ε.Ε. ταυτίζονται πλήρως. Οσο για μία πίθανή σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας είναι κάτι παραπάνω από επιθυμητή για ευνόητους λόγους.
Ο κ. Καραμανλής πολύ σωστά κάνει και διαβάζει Κουρδιστό Πορτοκάλι. Διαβάζοντάς μας έχει κάποιες πιθανότητες επιβίωσης.
Ο Joel Kotkin-συνέχισε ο Καραμανλής-, διάσημος οικονομολόγος και κοινωνιολόγος σε άρθρο του στο συντηρητικό περιοδικό “Spectator” τόνιζε στις 7 Ιανουαρίου 2022 : «Η νέα απολυταρχία αναδύεται από μια αδυσώπητη συγκέντρωση πλούτου που έχει δημιουργήσει μια νέα πάμπλουτη ελίτ. Η οικονομική κληρονομιά της τελευταίας δεκαετίας είναι η υπερβολική εταιρική ενοποίηση, μια μαζική μεταφορά πλούτου στο ανώτερο 1% από την μεσαία τάξη».
(Το Κουρδιστό Πορτοκάλι ήταν το μόνο ΜΜΕ που αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο άρθρο και φυσικά το αποδώσαμε στα ελληνικά.)
Είναι αλήθεια ότι η κατανομή του πλούτου περιορίζεται διαρκώς σε
λιγότερα χέρια και εξωθούνται στο περιθώριο ολοένα και περισσότερες
κοινωνικές ομάδες που ανήκουν στα αστικά-μικροαστικά στρώματα-συνέχισε ο
κ. Καραμανλής.
“Υγιής όμως δημοκρατία χωρίς κοινωνική συνοχή δεν είναι εφικτή. Προοπτική ηρεμίας και ομαλότητας με αποκλεισμούς και στέρηση της ελπίδας από τους πολλούς για ένα καλύτερο αύριο, είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Αφ΄ ετέρου τα όσα διαδραματίζονται στον χώρο της ενημέρωσης. Δεν ήταν ασύνηθες σε καιρό πολέμου η πληροφόρηση σε ένα βαθμό να είναι ελεγχόμενη, το φαινόμενο όμως απροσχημάτιστης προπαγάνδας και διασποράς fake news είναι ανησυχητικό.
Αν σ΄αυτό προστεθούν τα ήδη εξαπλούμενα φαινόμενα του ανεξέλεγκτου λαϊκισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αυθαίρετος αποκλεισμός της αντίθετης άποψης, η υπερσυσσώρευση ισχύος στην ενημέρωση σε λίγα ιδιωτικά χέρια, η κατάσταση επιδεινώνεται κατά πολύ…”
Καλά, εδώ χάνεται η μπάλα Κώστα, αλλά ας το αφήσουμε αυτό με την έννοια ότι θέλει πολύ μελέτη για να διακρίνεις τα fake news και τις θεωρίες συνομωσίας από μια πραγματική συνομωσία. Είναι και Ιούνιος, έχουν σφίξει και οι ζέστες οπότε συνιστάται το να πάτε αδιάβαστοι στο προορισμό σας.
Ακολουθεί το άρθρο του Τhe Spectator και όπως θα διαπιστώσετε αφήσαμε για το τέλος της ανάρτησης το λόγο που ο Joe Biden έχει πολύ πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί από μία καλοδεχούμενη ανάφλεξη Ελλάδας-Τουρκίας η οποία θα συνέβαλε περαιτέρω στην συρρίκνωση του πληθυσμού.
Λοιπόν πάρτε βαθιές ανάσες (θα σας χρειαστούν) και διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί. Μπορείτε να το διαβάσετε και απευθείας στα αγγλικά στη Ναυαρχίδα των Συντηρητικών του πλανήτη, o The Spectator.
Σε αυτό το άρθρο αναφέρθηκε ο Κώστας με το θρυλικό επώνυμο Καραμανλής, όπως Ματαφιάς.
Το άρθρο έχει μια βαριά υπογραφή.
Toυ Joel Kotkin. Eίναι αυτός εδώ>
Described by the New York Times as “America’s uber-geographer,” Joel Kotkin is an internationally-recognized authority on global, economic, political and social trends. His new book, The Human City: Urbanism for the Rest of Us, was published last year by Agate Press. He is co-editor , with Alan Berger of MIT, of the forthcoming book Infinite Suburbia, a book of essays by 52 authors.
Mr. Kotkin is the Presidential Fellow in Urban Futures at Chapman University in Orange, California and Executive Director of the Houston-based Center for Opportunity Urbanism (opportunityurbanism.org). He is Senior Advisor to the Kem C. Gardner Policy Institute. He is Executive Editor of the widely read website www.newgeography.com and writes the weekly “New Geographer” column for Forbes.com. He is a regular contributor to the Daily Beast and Real Clear Politics.
He is the author of seven previously published books, including the widely praised The New Class Conflict (Telos Press), which describes the changing dynamics of class in America.
Other past books include The Next Hundred Million: America in 2050, published by The Penguin Press. The book explores how the nation will evolve in the next four decades. The City: A Global History and Tribes: How Race, Religion and Identity Are Reshaping the Global Economy, were also published in numerous languages including Spanish, Chinese, Korean, Japanese, German and Arabic.
Mr. Kotkin has published reports on topics ranging from the future of class in global cities to the places with the best opportunities for minorities. His 2013 report, “Post- familialism: Humanity’s Futurean examination of the world’s future demography, was published by the Civil Service College of Singapore and Chapman University and has been widely commented on not only in the United States, but in Israel, Brazil, Canada and other countries.
Over the past decade, Mr. Kotkin has completed studies focusing on several major cities, including a worldwide study focusing on the future of London, Mumbai and Mexico City, and studies of New York, Los Angeles, New Orleans, Houston, San Bernardino and St. Louis, among others. In 2010 he completed an international study on “the new world order” for the Legatum Institute in London, UK that traced trans-national ethnic networks, particularly in East Asia. He also has worked in smaller communities, including a report -working with Praxis Strategy Group – on the rise of the Great Plains for Texas Tech University.
Kotkin has finished major studies on Texas urbanism, the future of localism and the re-industrialization of the American heartland for the Center for Opportunity Urbanism. As director of the Center for Demographics and Policy at Chapman, he was the lead author of a major study on housing, and is currently involved in a project about the future of Orange County, CA that will be completed this winter.
(Θα έχει “ρυθμίσει” τους υπηκόους της από τη γέννηση τους έτσι ώστε «να μεγαλώνουν αγαπώντας τη δουλεία τους» και «να μην ονειρεύονται ποτέ μία επανάσταση»)
Welcome to the end of democracy
[A rising tide of money and administrative power defines the rising autocracy]
Λυπάμαι τους ανθρώπους που ζουν σε απολυταρχικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά οι ίδιοι αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την αυταρχική τάση που αρχίζει να επικρατεί στη Δύση.
Του Joel Kotkin/The Spectator
[Aπόδοση>Κουρδιστό Πορτοκάλι]
Λυπάμαι τους ανθρώπους που ζουν σε απολυταρχικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά οι ίδιοι αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την αυταρχική τάση που αρχίζει να επικρατεί στη Δύση.
Εδώ, μην περιμένετε μια ωμά αποτελεσματική δικτατορία όπως περιγράφεται στο 1984 του Orwell: Mπορεί να παραμείνουμε, όπως είμαστε τώρα, ονομαστικά πολίτες της Δημοκρατίας, αλλά κυβερνιόμαστε από μια τεχνοκρατική τάξη εξουσιοδοτημένη από μεγαλύτερες δυνάμεις επιτήρησης από αυτές που απολαμβάνουν ακόμη και οι πιο θορυβώδεις δικτατορίες.
Η νέα απολυταρχία αναδύεται από μια αδυσώπητη συγκέντρωση πλούτου που έχει δημιουργήσει μια νέα και υπέροχα πάμπλουτη ελίτ. Πριν από πέντε χρόνια, περίπου τετρακόσιοι δισεκατομμυριούχοι κατείχαν το ήμισυ των περιουσιακών στοιχείων όλου του κόσμου. Σήμερα, μόνο εκατό δισεκατομμυριούχοι κατέχουν αυτό το μερίδιο και η Oxfam υπολογίζει τώρα αυτόν τον αριθμό σε μόλις είκοσι έξι.
Στη σοσιαλιστική Κίνα, το ανώτατο 1% του πληθυσμού κατέχει περίπου το ένα τρίτο του πλούτου όλης της χώρας, από 20% πριν από δύο δεκαετίες. Από το 1978, ο συντελεστής Gini της Κίνας, που μετρά την ανισότητα στην κατανομή του πλούτου, έχει τριπλασιαστεί.
Μια έκθεση του ΟΟΣΑ που δημοσιεύτηκε πριν από την πανδημία της Covid-19 διαπιστώνει ότι σχεδόν παντού, το μερίδιο του λιγότερο πλούσιου εθνικού πλούτου έχει μειωθεί. Αυτές οι τάσεις μπορούν να παρατηρηθούν ακόμη και σε σοσιαλδημοκρατίες όπως η Σουηδία και η Γερμανία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως το έθεσε συνοπτικά ο συντηρητικός οικονομολόγος John Michaelson το 2018, η οικονομική κληρονομιά της τελευταίας δεκαετίας είναι η «υπερβολική εταιρική ενοποίηση, μια μαζική μεταφορά πλούτου στο ανώτερο 1% από τη μεσαία τάξη».
Αυτή η διαδικασία έχει αναπτυχθεί τόσο στην πραγματική όσο και στην ψηφιακή οικονομία. Στη Μεγάλη Βρετανία, όπου οι τιμές της γης έχουν αυξηθεί δραματικά την τελευταία δεκαετία, λιγότερο από το 1% του πληθυσμού κατέχει το ήμισυ του συνόλου της γης. Στην ευρωπαϊκή ήπειρο συνολικά, οι γεωργικές εκτάσεις πέφτουν ολοένα και περισσότερο στα χέρια ενός μικρού στελέχους ιδιοκτητών εταιρειών και των υπερ-πλούσιων.
Στην Αμερική, ο μεγαλύτερος κάτοχος γεωργικής γης είναι ο Bill Gates με 200.000 στρέμματα, ενώ ο Ted Turner και ο John Malone είναι επικεφαλής σε κτήματα άνω των δύο εκατομμυρίων στρεμμάτων ο καθένας, δηλαδή μεγαλύτερων σε έκταση από αρκετές αμερικανικές πολιτείες.
Καθώς η παγκόσμια περιουσία έχει συγκεντρωθεί σε ελάχιστους, οι μικροϊδιοκτήτες δέχονται αυξημένη πίεση. Η Αυστραλία απολάμβανε ιστορικά υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας ακινήτων, αλλά το ποσοστό μεταξύ των εικοσιπέντε έως τριάντα τεσσάρων ετών μειώθηκε από το περισσότερο του 60% το 1981 σε μόλις 45% το 2016. Το ποσοστό των κατοικιών στην Αυστραλία έχει πέσει κατά 10% τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.
Η Morgan Stanley προβλέπει ότι οι ΗΠΑ σύντομα θα γίνουν κυρίως μια «κοινωνία ενοικιαστών», καθώς οι εταιρείες της Wall Street επιδιώκουν να μετατρέψουν τα σπίτια, τα έπιπλα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης σε προϊόντα ενοικίασης.
Η ψηφιακή οικονομία κυριαρχείται ομοίως από μια μικρή ομάδα εταιρειών κολοσσών. Αυτές, ασκούν μαζί τον έλεγχο έως και 90% των κρίσιμων αγορών, όπως βασικών λειτουργικών συστημάτων υπολογιστών, μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διαφήμισης στο διαδίκτυο και πωλήσεων βιβλίων.
Καθώς δεν είναι πλέον ικανοποιημένη με τον έλεγχο των αγωγών, η τεχνολογική ολιγαρχία που αυξάνεται, εξαγοράζει παλιά ειδησεογραφικά πρακτορεία και «επιμελείται» τις ειδήσεις σύμφωνα με τα γούστα της. Κυριαρχεί ολοένα και περισσότερο στην mainstream ψυχαγωγία: Η πώληση της MGM στην Amazon είναι απλώς το πιο πρόσφατο παράδειγμα της κατάκτησης και της εδραίωσης στα μέσα επικοινωνίας.
Όπως οι βάρβαροι πρίγκιπες που διαμόρφωσαν τον Μεσαίωνα, οι νέοι ολιγάρχες κατάφεραν να καταλάβουν τα φέουδα τους με μικρή αντίσταση από τις αδύναμες κεντρικές κυβερνήσεις. Η πανδημία επιτάχυνε αυτή τη διαδικασία. Τα lockdown και οι περιορισμοί στην κινητικότητα αποδείχτηκαν ευεργέτημα για εταιρείες τεχνολογίας όπως η Google, των οποίων τα κέρδη διπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Σε αυτό το άκρως ρυθμιζόμενο περιβάλλον, οι πλούσιοι της τεχνολογίας έχουν γίνει απλώς πλουσιότεροι: Επτά από τους δέκα πλουσιότερους Αμερικανούς προέρχονται από τον τεχνολογικό τομέα. Η Apple, με ορισμένους υπολογισμούς, αξίζει τώρα περισσότερο από ολόκληρη τη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι ήδη υπέρ-πλούσιοι έχουν γίνει ακόμα πλουσιότεροι. Μόνο ο Jeff Bezos είδε την καθαρή του περιουσία να εκτινάσσεται κατά περίπου 34,6 δισεκατομμύρια δολάρια (25 δισεκατομμύρια £) τους δύο πρώτους μήνες της πανδημίας, ενώ η εταιρεία του απολαμβάνει συνεχή αύξηση εσόδων και κερδών.
Καθώς η μισθοδοσία των στελεχών στο τομέα της τεχνολογίας έφτασε στη στρατόσφαιρα των οικονομικών μεγεθών, οι μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αυτό που το Harvard Business Review αποκαλεί «υπαρξιακή απειλή». Οι ειδικοί προειδοποιούν τώρα ότι το ένα τρίτο των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες αποτελούν την πλειοψηφία των αμερικανικών εταιρειών και απασχολούν σχεδόν τους μισούς εργαζόμενους, θα μπορούσαν τελικά να κλείσουν οριστικά.
Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ήδη εξαφανιστεί, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν των μισών από όλες τις επιχειρήσεις που ανήκουν σε μαύρους. Ιδιαίτερη ζημιά έχουν υποστεί οι μικροέμποροι κατά μήκος της Main Street και όσοι εργάζονται για αυτούς, όπως οι εργαζόμενοι σε εστιατόρια και στη φιλοξενία.
Η παλιά μεσαία τάξη αγωνίζεται να ανταγωνιστεί τις διαδικτυακές πλατφόρμες. Όπως έκαναν τα μεγάλα καταστήματα για δεκαετίες, η Amazon χρησιμοποιεί τη διαπραγματευτική της δύναμη για να ελαχιστοποιήσει τα ζητήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας μισθώνοντας τα δικά της πλοία και χρησιμοποιώντας μοχλεύσεις προκειμένου να εξασφαλίσει αντικείμενα που δεν μπορούν να αποκτήσουν οι μικρότερες εταιρείες.
Παρόμοια ενοποίηση σημειώνει και η περιουσία. Καθώς η ευημερία της μεσαίας τάξης παραπαίει στη Βρετανία, οι πλούσιες σε μετρητά τράπεζες επιδιώκουν να καταβροχθίσουν την αναδυόμενη αγορά σε αναξιοπαθούντα ακίνητα, διαμερίσματα και ακόμη και μονοκατοικίες. Εν τω μεταξύ, τα μεγάλα σπίτια του κεντρικού Λονδίνου αποκαθίστανται σε βικτοριανή χλιδή από Ρώσους, Κινέζους και Άραβες επενδυτές.
Οι πολιτικές για την αλλαγή του κλίματος θα μπορούσαν επίσης να καλλιεργήσουν τη νέα αυτοκρατορία για μια γενιά. Καθώς οι ολιγάρχες της τεχνολογίας και το οικονομικό κατεστημένο εφαρμόζουν την ιδέα του Davos για μια Μεγάλη Επαναφορά, θα αναγκάσουν σε ένα γρήγορο τέλος τα ορυκτά καύσιμα. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες για μεγάλες επενδύσεις από υπερπλούσιες εταιρείες και κερδοσκόπους στην «πράσινη οικονομία», όλα δυνατά με φορολογικές ελαφρύνσεις, δάνεια και εγγυημένες πωλήσεις σε κυβερνητικές μονάδες.
Αυτή η κατάσταση υπόσχεται να δημιουργήσει μια νέα σοδειά μεγαδισεκατομμυριούχων όπως ο Elon Musk, ο πλουσιότερος σήμερα άνθρωπος του κόσμου. Στην εποχή των σούπερ-επιδοτήσεων, ένας απρόβλεπτος κατασκευαστής ηλεκτρικών οχημάτων όπως η Rivian, που έχει αμελητέες πωλήσεις και σταθερές απώλειες, μπορεί να αποτιμηθεί υψηλότερα από τη General Motors, η οποία πουλά σχεδόν επτά εκατομμύρια αυτοκίνητα και έχει 122 δισεκατομμύρια δολάρια (90 δισεκατομμύρια £) έσοδα κάθε χρόνο.
Στον Πράσινο Καπιταλισμό, ο Βρετανός μαρξιστής James Heartfield χαρακτηρίζει αυτόν τον «σοσιαλισμό λιτότητας»: Θερισμός κυβερνητικών διαταγμάτων σε αντίθεση με την πραγματική παραγωγή πραγματικών αγαθών. Ωραία δουλειά αν μπορείς να την αποκτήσεις…
Για τη μεσαία και εργατική τάξη, ωστόσο, η Μεγάλη Επαναφορά μπορεί να αποδειχθεί κάπως λιγότερο ελπιδοφόρα, αν όχι καταστροφική. Για τους περισσότερους ανθρώπους, σημειώνει ο Eric Heymann, ανώτερος οικονομολόγος της Deutsche Bank Research, η ταχεία «πράσινη» μετάβαση θα σημάνει «αισθητή απώλεια ευημερίας και θέσεων εργασίας». Η συνειδητή πολιτική της αποανάπτυξης ως μέσου για τη βίαιη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα απαιτήσει να βγουν οι περισσότεροι άνθρωποι από τα αυτοκίνητά τους και να αναγκαστούν να ταξιδεύουν πολύ λιγότερο και να ζουν σε μικροσκοπικά διαμερίσματα.
Η επιβολή θα είναι αναγκαστικά παρεμβατική επίσης. Οι δημιουργοί των συγκεκριμένων σχεδίων στο Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού πιέζουν για οικογενειακούς «προϋπολογισμούς άνθρακα». Προσθέστε τεχνολογία επιτήρησης και καταλήγουμε σε κάτι παρόμοιο με το σύστημα «κοινωνικής πίστωσης» της Κίνας, στο οποίο το δικαίωμά σας στην ελεύθερη κυκλοφορία υπόκειται στην έγκριση της κυβέρνησης.
Οι νέοι απειλούνται ιδιαίτερα από αυτές τις αλλαγές καθώς αντιμετωπίζουν ήδη πολύ δυσκολότερες προοπτικές από οποιαδήποτε μεταπολεμική γενιά. Λίγοι περιμένουν τα πράγματα να βελτιωθούν: Στις χώρες με υψηλότερο εισόδημα, περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων που ερωτήθηκαν από την Pew Research βλέπουν ένα φτωχότερο μέλλον για την επόμενη γενιά. Σύμφωνα με ερευνητές του Equality of Opportunity Project, περίπου το 90% όσων γεννήθηκαν το 1940 μεγάλωσαν για να αποκτήσουν υψηλότερα εισοδήματα από τους γονείς τους.
Το ίδιο ισχύει μόνο για το 50% όσων γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1980. Μια πρόσφατη μελέτη της Federal Reserve Bank of St. Louis προειδοποιεί ότι οι millennials κινδυνεύουν να γίνουν μια «χαμένη γενιά» όσον αφορά τη συσσώρευση πλούτου. Για να θέσουμε τα πράγματα στην αληθινή τους πτυχή, περισσότεροι από τους μισούς νέους, σε μια έρευνα σε δέκα χώρες, πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι καταδικασμένος από την κλιματική αλλαγή.
Καθώς το κόστος στέγασης και άλλων δαπανών εκτινάσσεται στα ύψη, οι γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις σκληραίνουν. Η κληρονομιά ως μερίδιο του ΑΕΠ στη Γαλλία έχει τριπλασιαστεί περίπου από το 1950, με ορισμένους Γάλλους millennials με υψηλότερο εισόδημα να κληρονομούν περισσότερα χρήματα από όσα βγάζουν πολλοί εργαζόμενοι σε μια ολόκληρη ζωή. Η αυξανόμενη σημασία των κληρονομικών περιουσιακών στοιχείων είναι ακόμη πιο έντονη στη Γερμανία, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις ΗΠΑ, μια χώρα που στηρίζεται πολύ στον κληρονομικό πλούτο, τα παιδιά των γονέων που έχουν ιδιοκτησία βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση προκειμένου να αποκτήσουν τελικά ένα σπίτι (συχνά με τη βοήθεια των γονιών). Στην Αμερική, οι millennials έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες από τους boomers να υπολογίζουν στην κληρονομιά για τη συνταξιοδότησή τους. Μεταξύ της νεότερης γενιάς, ηλικίας δεκαοκτώ έως είκοσι δύο ετών, πάνω από το 60% αναμένει ότι η κληρονομιά θα είναι η κύρια πηγή εισοδήματός τους καθώς γερνούν.
Πώς όμως θα αντιδράσουν στην προοπτική της μόνιμης ενοικιαζόμενης δουλοπαροικίας και, εν τέλει, της απόλυτης εξάρτησης από το κράτος; Μια πρόσφατη έρευνα της Edelman αποκαλύπτει ότι αυξανόμενοι αριθμοί ανθρώπων δεν εμπιστεύονται πλέον τους θεσμούς και δεν πιστεύουν ότι η σκληρή δουλειά αποδίδει. Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τους λίγους, το σημερινό πρεκαριάτο των εργαζομένων με χωρίς μέλλον και με σύντομες συμβάσεις, και όσων έχουν εγκαταλείψει εντελώς την εργασία τους, θα μπορούσε να γίνει μια οικονομικά λιγότερο χρήσιμη εκδοχή του προλεταριάτου του Μαρξ: Μια μόνιμη υποτάξη για την οποία απαιτείται επιθετική, σχεδόν στρατιωτική αστυνόμευση.
Την ίδια στιγμή, οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας και οι χρηματοοικονομικοί κολοσσοί -ακόμη και εκείνοι που είναι δύσπιστοι σχετικά με τον ζήλο υπέρ της κλιματικής αλλαγής- βλέπουν την προοπτική των κερδών-ρεκόρ και των αποτιμήσεων σε «αναστάτωση». Η πανδημία επιτάχυνε τη στροφή του λευκού γιακά στην απομακρυσμένη εργασία και η ευρύτερη ζήτηση για αυτοματοποιημένες λύσεις εκτοξεύτηκε στα ύψη. Ένα μέλλον λιγότερο εξαρτώμενο από την ανθρώπινη εργασία ανεβάζει τους τεχνολογικούς ολιγάρχες στο υψηλότερο επίπεδο σε αυτό που ο Λένιν αποκαλούσε «επιβλητικά ύψη» της οικονομίας.
Σε μια ψηφιοποιημένη οικονομία, είναι καλό να ελέγχετε τις κρίσιμες θέσεις. Οι ολιγάρχες το κάνουν έξοχα. Έχουν καταλάβει κυρίαρχα μερίδια βασικών αγορών από την αναζήτηση (Google) έως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook) έως τις πωλήσεις βιβλίων (Amazon). Η Google και η Apple μαζί παρέχουν πάνω από το 95% του λειτουργικού λογισμικού για κινητά, ενώ η Microsoft εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει πάνω από το 80% του λογισμικού που τρέχει προσωπικούς υπολογιστές σε όλο τον κόσμο.
Έχω καλύψει τα πεπραγμένα της Silicon Valley για σαράντα πέντε χρόνια. Σήμερα, διαθέτει λιγότερο το υπερανταγωνιστικό, ελεύθερο πνεύμα που γνώριζα, και μοιάζει περισσότερο με τα τραστ των αρχών του εικοστού αιώνα. Ο Mike Malone, ο οποίος έχει ασχοληθεί με τη Silicon Valley όσο κανείς, βλέπει ότι χάνει μεγάλο μέρος του ήθους της. Οι νέοι δεξιοτέχνες της τεχνολογίας, ισχυρίζεται, έχουν μετατραπεί από «παιδιά με μπλε γιακά σε παιδιά των προνομίων» και έχουν απομακρυνθεί από το ήθος παραγωγής που κάποτε έκανε τη Valley τόσο εμπνευσμένη και ισότιμη.
Μια έντονα ανταγωνιστική βιομηχανία έχει ερωτευτεί τη γοητεία «της σιγουριάς» που υποστηρίζεται από τεράστιο κεφάλαιο και μερικές φορές από την ίδια την κυβέρνηση. Ο ανταγωνισμός δεν είναι πλέον κίνητρο για δημιουργικότητα: Οι ανταγωνιστές απλώς εξαγοράζονται.
Ο πλούτος δεν μπορεί να κυβερνήσει από μόνος του. Η αυτοκρατορία χρειάζεται μια τάξη προσηλυτισμού που μπορεί να δικαιώσει τους κυβερνώντες και να σώσει τις ταλαιπωρημένες ψυχές των κατώτερων τάξεων. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, η Καθολική Εκκλησία υπηρετούσε αυτόν τον ρόλο, δικαιολογώντας ουσιαστικά τη φεουδαρχική τάξη ως έκφραση της θείας βούλησης. Η σημερινή εκδοχή, ένα είδος ιερατείου ή διανόησης, δεν είναι ως επί το πλείστων θρησκευόμενοι και αποτελείται από άτομα της υψηλής γραφειοκρατίας, του ακαδημαϊκού χώρου και των βιομηχανιών πολιτισμού και μέσων ενημέρωσης.
Η πανδημία προσφέρει όφελος και για αυτήν την τάξη. Η έκτακτη ανάγκη επέτρεψε στις κυβερνήσεις να τους παραχωρήσουν άνευ προηγουμένου εκτελεστικές και διοικητικές εξουσίες όχι μόνο στην κεντρική Γαλλία αλλά ακόμη και στη συνήθως ημιευαίσθητη Μεγάλη Βρετανία και Αυστραλία.
Για ορισμένους, τα lockdown χρησίμευσαν ως «δοκιμαστική πορεία» των απαραίτητων μέτρων της υλοποίησης των προτιμώμενων πολιτικών τους για την κλιματική αλλαγή.
Όπως στον Μεσαίωνα, όταν η εκκλησία και το στέμμα ανταγωνίζονταν για ηθική και πολιτική εξουσία, οι γραφειοκρατικές και οι μη εκλεγμένες πηγές εξουσίας δεν συμφωνούν πάντα. Αλλά σε μεγάλο βαθμό, ασπάζονται πολύ παρόμοιες ιδεολογίες, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την επιβολή ελέγχου στις πληροφορίες σχετικά με την πανδημία ή την κλιματική αλλαγή.
Ο Ιταλός κοινωνιολόγος των αρχών του εικοστού αιώνα Robert Michels σημείωσε ότι πολύπλοκα ζητήματα, όπως το κλίμα, για παράδειγμα, ενισχύουν αυτό που ονόμασε «σιδερένιο νόμο της ολιγαρχίας»: Όσο περισσότερο εξαρτάται από την τεχνογνωσία μια κοινωνία, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για λύσεις που βασίζονται στην ελίτ, οι οποίες παρακάμπτουν τη λαϊκή συμβολή, και τόσο μεγαλύτερη είναι και η δύναμη που θα ασκήσει η ελίτ για να επιτύχει τους στόχους της.
Ο H.G. Wells ονειρευόταν μια «νέα δημοκρατία» που διοικούνταν από λίγους ενάρετους. Οι ψηφιακές ελίτ μας αυτοχρίζονται και διορίζονται από τους συναδέλφους τους της ελίτ στις επιχειρήσεις και τα μέσα ενημέρωσης. Τα καλά μορφωμένα διευθυντικά στελέχη μεγάλων εταιρειών έλκονται φυσικά από την ιδέα μιας κοινωνίας που κυβερνάται από επαγγελματίες ειδικούς με «φωτισμένες» αξίες, δηλαδή από ανθρώπους που μοιάζουν με αυτούς.
Για να αντιμετωπίσουν αυτό που θεωρούν ως υπαρξιακή κρίση, πολλά από τα μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν τη δημιουργία μιας παγκόσμιας τεχνοκρατίας. «Η δημοκρατία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του πλανήτη», υποστήριξε ένα άρθρο στο Foreign Policy, το 2019. Αυτή η εχθρότητα προς τη δημοκρατία ως εμπόδιο στην «πρόοδο», από πάνω προς τα κάτω, συνδυάζεται με μια άλλη πηγή αντιδημοκρατικής δυσπιστίας. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν ασπάζονται πλέον τη βασική έννοια της αυτοδιοίκησης. Η πλειονότητα των νέων Αμερικανών τάσσεται τώρα υπέρ της μεγάλης κλίμακας κρατικής παρέμβασης στην οικονομία. Άλλωστε, περίπου το ένα τρίτο από αυτούς αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστές.
Οι ηγέτες του νέου τύπου καπιταλισμού έχουν υπογράψει μια υπόσχεση για αποπληρωμή των ορυκτών καυσίμων στη μεγάλη αναζήτηση του Net Zero. Αυτό δεν είναι, όπως πιστεύουν οι δεξιοί και οι αριστεροί ακραίοι, μια συνειδητή συνωμοσία. Αντίθετα, προωθείται από τη φυσική επιθυμία των εταιρειών τεχνολογίας για κέρδη που προέρχονται από την αντικατάσταση του κόσμου που εκπέμπει άνθρακα, όπου είναι δυνατόν, και του ακαταμάχητου δέλεαρ για τους επενδυτές και τις εταιρείες μιας τεράστιας, επιδοτούμενης και κρατικής χρηματοδότησης αγοράς.
Τα περισσότερα στελέχη της τεχνολογίας και των οικονομικών δεν είναι ιδεολόγοι. Ούτε είναι, παρά τα φαινόμενα, κοινωνιοπαθείς. Ωστόσο, αισθάνονται δικαιωμένοι λογοκρίνοντας και ακόμη και απονομοποιόντας όχι μόνο τον Donald Trump ή τη New York Post ή τον Bari Weiss, αλλά και τους διαπιστευμένους εμπειρογνώμονες των οποίων οι απόψεις αποκλίνουν από την αποδεκτή γραμμή του προσωπικού του Google, του Facebook και του Twitter, οργανισμών όπου επιβάλλονται ολοένα και περισσότερο. (Η τοποθεσία αυτών των εταιρειών στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο και στην περιοχή Puget Sound, δύο εκ των πιο ανόητα προοδευτικών περιοχών της χώρας, είναι επίσης ένας παράγοντας).
Στην πράξη, αυτό σημαίνει συχνά την εξάλειψη των συντηρητικών απόψεων και όχι μόνο του ακραίου περιθωρίου, σύμφωνα με πρώην εργαζόμενους. Ακαδημαϊκοί ειδικοί όπως η Judith Curry και ο Roger Pielke, με κάπως αντίθετες απόψεις για το κλίμα, αγνοούνται και περιθωριοποιούνται συστηματικά. Σκεπτικιστές όπως ο περιβαλλοντολόγος Mike Shellenberger, ο σύμβουλος του Obama Steven Koonin και ο «σκεπτικιστής περιβαλλοντολόγος» Bjorn Lomborg παραδίδονται σε μεγάλο βαθμό στη λήθη της μνήμης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης επειδή περιγράφουν λεπτομερώς τους υπερβολικούς ισχυρισμούς και τις εξευτελιστικές πολιτικές των περιβαλλοντολόγων.
Μας κυβερνά όλο και περισσότερο ένας τέλειος γάμος ταξικής ευκολίας, με περισσότερη δύναμη για τον κλήρο και ολοένα μεγαλύτερες οικονομικές ευκαιρίες για την ολιγαρχία, όλα με το πρόσθετο όφελος να τους ενθαρρύνουμε να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους. Ακόμη και όταν πιέζουν για λιτότητα στις μάζες, ζουν σαν μεσαιωνικοί άρχοντες, επιδίδονται σε πλούσιους γάμους και δημιουργούν κτήματα που θυμίζουν τους Αψβούργους.
Ο Jeff Bezos μόλις ξόδεψε 100 εκατομμύρια δολάρια (80 εκατομμύρια £) σε ένα καταφύγιο στη Χαβάη. Η κόρη του Bill Gates μόλις απόλαυσε έναν γάμο 2 εκατομμυρίων δολαρίων (£ 1,5 εκατομμυρίου).
Ο John Kerry, πρόεδρος και επικεφαλής της ομάδας για το κλίμα του Biden, ωφελούμενος της περιουσίας του ως κληρονόμου, ταξιδεύει με ένα ιδιωτικό τζετ που χρησιμοποιεί τριάντα φορές περισσότερη ενέργεια από το μέσο αμερικανικό όχημα.
Η πράσινη εκδοχή των απολαύσεων μπορεί να τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα για τον τεράστιο πλούτο και τις υπερβολές τους, όπως ακριβώς συνέβαινε με τους δολοφόνους και διεφθαρμένους αριστοκράτες του παρελθόντος, ωστόσο, πολλοί προετοιμάζονται επίσης κατά μίας πιθανότητας εξέγερσης του αγρότη. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ιδιωτικής ασφάλειας, την κατασκευή αποθηκών και την αναζήτηση απομακρυσμένων εκτάσεων στις ΗΠΑ ή στο εξωτερικό, όπως στην αυστηρά ελεγχόμενη Νέα Ζηλανδία.
Ποιο είναι όμως το τελικό παιχνίδι για τους ολιγάρχες και τους συμμάχους τους; Ο δημοσιογράφος τεχνολογίας Gregory Ferenstein πήρε συνέντευξη από 147 ιδρυτές ψηφιακών εταιρειών. Το συμπέρασμά του: «Ένα ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο του οικονομικού πλούτου θα δημιουργηθεί από ένα μικρότερο κομμάτι πολύ ταλαντούχων ή πανέξυπνων ανθρώπων. Όλοι οι άλλοι θα επιβιώσουν με κάποιον συνδυασμό μερικής απασχόλησης και κρατικής βοήθειας».
Σύμφωνα με την εκτίμηση της Silicon Valley, η μάζα των ανθρώπων μπορεί να προσβλέπει στη ζωή ως επιδοτούμενοι καταναλωτές του metaverse του Facebook ή του ονείρου της Google για «εμβυθιστικούς υπολογιστές». Τι θα κάνουμε όμως οι υπόλοιποι; Υπάρχει σαφώς κάποια απογοήτευση με την αναδυόμενη τάξη. Η παγκόσμια εμπιστοσύνη στους θεσμούς, κυρίως στα μέσα ενημέρωσης και στη μεγάλη τεχνολογία, έχει πέσει σε χαμηλή άμπωτη και η οικονομική και γεωπολιτική ανασφάλεια αυξάνεται.
Προσπαθούμε να επιβάλουμε μια πράσινη οικονομία χωρίς να υπάρχει η τεχνολογία ή ακόμη και η ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό θα αναγκάσει ορισμένες χώρες να επιστρέψουν στον άνθρακα. Άλλωστε, η Κίνα έχει ήδη εντείνει τη χρήση σταθμών που κινούνται με άνθρακα. Καθώς οι γαλάζιες θέσεις και πολλές δουλειές του λευκού γιακά εξαλείφονται από την αυτοματοποίηση, οι ολιγάρχες και οι σύμμαχοί τους θέλουν να επιβάλουν ένα Καθολικό Βασικό Εισόδημα, για να αποτρέψουν τους αγρότες από το να υποφέρουν υπερβολικά και ενδεχομένως να επαναστατήσουν.
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να δεχτούν μια ζωή επιδοτούμενης εξάρτησης, που γίνεται υποφερτή από το ψηφιακό ισοδύναμο του ψωμιού και των τσίρκων της Ρώμης. Ο χρόνος θα μπορούσε να είναι μικρότερος από όσο νομίζουμε. Οι ολιγάρχες της τεχνολογίας δημιουργούν κάτι παρόμοιο με αυτό που ο Aldous Huxley αποκάλεσε στο Brave New World Revisited ένα «επιστημονικό σύστημα κάστας».
Δεν θα υπάρχει ένα «καλός λόγος», έγραφε ο Huxley το 1958, ώστε «η κρυφή δικτατορία να πρέπει ποτέ να ανατραπεί». Θα έχει “ρυθμίσει” τους υπηκόους της από τη γέννηση τους έτσι ώστε «να μεγαλώνουν αγαπώντας τη δουλεία τους» και «να μην ονειρεύονται ποτέ μία επανάσταση». Θα διατηρεί μια αυστηρή κοινωνική τάξη και θα παρέχει αρκετή εκτροπή μέσω ναρκωτικών, sex και video για να κρατά το τεχνητά στενό μυαλό τους απασχολημένο και χορτασμένο.
Η συγχώνευση της κυβέρνησης με μεγάλες ολιγοπωλιακές εταιρείες και η τεχνολογικά ενισχυμένη συλλογή ιδιωτικών πληροφοριών, επιτρέπουν στις νέες απολυταρχίες να παρακολουθούν τη ζωή μας με τρόπους που θα ζήλευαν ο Μάο, ο Στάλιν ή ο Χίτλερ. Ένα αυξανόμενο κύμα χρήματος και διοικητικής εξουσίας καθορίζει την ανερχόμενη αυτοκρατορία. Εάν εμείς ως πολίτες, ανεξάρτητα από τον πολιτικό μας προσανατολισμό, δεν επαγρυπνούμε, η δημοκρατία μας θα γίνει ένα ολοένα και πιο κούφιο δοχείο.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στην παγκόσμια έκδοση του The Spectator τον Ιανουάριο του 202
Δείτε τώρα πως υποδέχθηκε ο Joe Biden τονΔείτε τώρα πως υποδέχθηκε ο Joe Biden τον Ιούνιο>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .