Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα;

Του Κώστα Στούπα

1)Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα;

Την ιστορία με το μυλωνά που είχε το μύλο του κοντά στο παλάτι του αυτοκράτορα Φρειδερίκου, τον οποίο ενοχλούσε ο θόρυβος της φτερωτής θα την έχετε ακούσει φαντάζομαι. Αν δεν την έχετε ακούσει, έχει ως εξής:

Ο μυλωνάς είχε τον μύλο του από "πάππου προς πάππου" εκεί, πριν ο αυτοκράτορας αγοράσει τη γύρω έκταση και χτίσει το παλάτι. Όταν το έχτισε και πήγε να μείνει εκεί διαπίστωσε πως τον ενοχλεί ο θόρυβος της φτερωτής του μύλου.

Έστειλε λοιπόν τους ανθρώπους του να αποζημιώσουν τον μυλωνά για να μεταφέρει το μύλο κάπου μακρύτερα.

Ο μυλωνάς όμως δεν ήθελε να πουλήσει το οικόπεδο παρά το καλό αντίτιμο που του πρόσφεραν. Αν δεν συμμορφωθείς με το καλό, του είπαν οι υπάλληλοι του αυτοκράτορα, με τη αλαζονεία που διακρίνει πάντα την εξουσία, θα στείλουμε τους στρατιώτες να σε διώξουν χωρίς αποζημίωση.

"Αν το κάνετε αυτό, υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο…" τους απάντησε αυτός και γύρισε στη δουλειά του. Η ιστορία θέλει να μας αναδείξει πως αν τον αδικούσαν, υπάρχει κάτι που είναι ισχυρότερο από το βασιλιά και αυτό είναι ο νόμος.

Η ύπαρξη του νόμου πάνω απ’ όλα και όλους είναι που δημιουργεί στην κοινωνίες που προοδεύουν την απαιτούμενη εμπιστοσύνη για να πάνε μπροστά.

Για να ισχύει αυτό όμως χρειάζονται και δικαστές που δεν ορρωδούν μπροστά σε απειλές ή την εξουσία και εφαρμόζουν το νόμο κατά γράμμα αλλά κυρίως κατ' ουσίαν...

Τούτων λεχθέντων, θα ένιωθα ασφαλέστερος ως πολίτης μιας δυτικής δημοκρατίας αν η δικαιοσύνη ήλεγχε την εκτελεστική εξουσία αυστηρότερα έστω και αν ενίοτε (προς γνώση και συμμόρφωση) την αδικούσε.

Δύο χρόνια μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών λοιπόν, η εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ΕΥΠ νόμιμα παρακολουθούσε Υπουργούς, τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων και αρχηγούς κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Προφανώς η δικαιοσύνη μελέτησε τις ενδείξεις με βάση τις οποίες κάποιες υπηρεσίες αιτήθηκαν από την αρμόδια εισαγγελέα την νόμιμη παρακολούθηση των παραπάνω.

Απ’ όσο θυμάμαι όμως όλοι οι παραπάνω υψηλά ιστάμενοι παρακολουθούμενοι συνεχίζουν να υπηρετούν σε υψηλές θέσεις ή ευδοκίμως αποστρατεύτηκαν. Άρα οι ενδείξεις που συνέτρεχαν για να παρακολουθηθούν οι συνομιλίες τους ήταν λάθος ή ενδεχομένως υστερόβουλες.

Αν ισχύει κάτι από τα παραπάνω δεν θα έπρεπε κάποιοι να υποστούν κυρώσεις ή έστω παρατηρήσεις.

Ο πρωθυπουργός είχε αναφέρει μετά τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης Ανδρουλάκη πως αυτή ήταν νόμιμη αλλά λάθος: "Πριν από λίγες μέρες, ενημερώθηκα ότι τον Σεπτέμβριο του 2021, και ενόσω ήταν ακόμα Ευρωβουλευτής, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είχε προβεί σε νόμιμη επισύνδεση στο κινητό τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη.

Η διαδικασία είχε την έγκριση ανώτατης εισαγγελέως, όπως ακριβώς ορίζει η διάταξη που ψηφίστηκε το 2018 από την προηγούμενη κυβέρνηση. Διήρκεσε τρεις μήνες και διεκόπη αυτόματα, όπως προβλεπόταν από τον νόμο, λίγες μέρες αφότου εκλέχτηκε ο κ. Ανδρουλάκης πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ.

Παρότι όλα έγιναν νόμιμα, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών υποτίμησε την πολιτική διάσταση της συγκεκριμένης ενέργειας. Ήταν τυπικά επαρκής, όμως πολιτικά μη αποδεκτή. Δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί, προκαλώντας ρωγμές στην εμπιστοσύνη των πολιτών στις Υπηρεσίες Εθνικής Ασφάλειας…"

Φαντάζομαι πως ο νομοθέτης που όρισε πως κάποιος εισαγγελέας θα πρέπει να εγκρίνει τις αιτήσεις των υπηρεσιών ασφαλείας για το ποιος και γιατί θα πρέπει να παρακολουθείται, θα πρέπει να έχει λόγω επί των ενδείξεων και των αποτελεσμάτων. Αλλιώς θα μπορούσαν να βάλουν ένα υπάλληλο απλά να πρωτοκολλά τα αιτήματα.

Αν είναι έτσι, κάποιος πρέπει να μας ενημερώσει γιατί κάποιες υπηρεσίες ασφαλείας παρακολουθούσαν υπουργούς, αρχηγούς κομμάτων και τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων;

Αν κανένας από αυτούς (και πολλούς άλλους) στη συνέχεια δεν βρέθηκε ένοχος (δηλ. άξιος παρακολούθησης) οι υπηρεσίες που αιτούνται άδειες παρακολούθησης μπορεί να εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα πέραν της δημόσιας ασφάλειας και τάξης.

Περιμέναμε από τη δικαιοσύνη πως θα λαμβάναμε κάποιες απαντήσεις για το θέμα αυτό και όχι αν τυπικά ήταν νόμιμες οι παρακολουθήσεις λες και πρόκειται για ΕΔΕ δημόσιας υπηρεσίας.

Δυστυχώς η υπόθεση αποτελεί άλλο ένα πλήγμα στη κύρος της.

2) Περί των τιμών των ακινήτων

Αναφορικά με το άρθρο σας περί της αγοράς ακινήτων της 30ης Ιουλίου θα ήθελα να εκφράσω ορισμένες σκέψεις μου.

Υφίσταται πράγματι ήδη από το 2017 μία σταδιακή άνοδος των τιμών πώλησης και ενοικίασης, άνοδος η οποία μετά το 2020 έχει λάβει διαστάσεις οιονεί "φούσκας".

Στην αγορά ενοικίασης πράγματι οι τιμές ωθούνται προς τα πάνω επηρεαζόμενες σε μεγάλο βαθμό από την αλματώδη τουριστική ανάπτυξη της τελευταίας δεκαετίας και την βραχυχρόνια μίσθωση.

Πρόκειται για μία διεθνή μάλλον τάση που συναντάται σε όλους τους δημοφιλείς ευρωπαϊκούς τουριστικούς προορισμούς.

Στα καθ ημάς η διάθεση χιλιάδων διαμερισμάτων στο κέντρο και πέριξ του κέντρου της Αθήνας για σκοπούς βραχυχρόνιας μίσθωσης, έχει στερήσει την δυνατότητα σχετικά "φτηνής στέγης" από πολλά νοικοκυριά χαμηλότερων εισοδημάτων.

Για να είμαι ειλικρινής δεν θεωρώ ότι είναι εξ ορισμού απορριπτέα ούτε η άνοδος των τιμών ούτε η διάθεση ακινήτων προς βραχυχρόνια μίσθωση.

Για ποιο λόγο ένας ιδιοκτήτης να μην διαθέσει το ακίνητο του στην βραχυχρόνια μίσθωση κερδίζοντας σημαντικά ποσά (?).

Η αγορά ενοικίασης μακροπρόθεσμα έχει σημαντικά περιθώρια ανόδου των τιμών.

Ακόμη και μία κάμψη του τουριστικού προϊόντος , απλώς θα προκαλέσει πτώση τιμών στις περιοχές όπου παρατηρείται υψηλή δραστηριότητα βραχυχρόνιας μίσθωσης, αφήνοντας μάλλον σχετικώς ανεπηρέαστη την υπόλοιπη αγορά.

Η βραχυχρόνια μίσθωση δεν είναι όμως ο αποκλειστικός λόγος ανόδου των τιμών ενοικίασης.

Πχ στα βόρεια προάστια της Αθήνας (περιοχή όπου διαμένω και εργάζομαι) δεν συναντάται συχνά δραστηριότητα βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Παρ όλα αυτά οι τιμές για ένα διαμέρισμα 85 τμ στο Χαλάνδρι ή στο Μαρούσι υπερβαίνουν τα 800-900 ευρώ το μήνα.

Αυτές οι τιμές οφείλονται ξεκάθαρα σε αυξημένη ζήτηση από Έλληνες ενοικιαστές και προφανώς δεν αφορούν νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος.

Αντιθέτως πρόκειται για νοικοκυριά μάλλον μεσαίων ή ανώτερων εισοδημάτων που όμως κατά τα φαινόμενα δεν ενδιαφέρονται για αγορά κατοικίας και ίσως εδώ να διαφαίνεται μία σταδιακή μετατόπιση οικονομικών προτιμήσεων από τις νεότερες γενεές.

Κατά την άποψη μου λοιπόν ο δεύτερος βασικός λόγος πέρα από την τουριστική δραστηριότητα για την οποία οι τιμές ανεβαίνουν και θα συνεχίσουν μάλλον να ανεβαίνουν οφείλεται στην συνεχιζόμενη πτώση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα.

Από το υψηλό του 85% το 2005 έχει υποχωρήσει σήμερα στο 73% και διαρκώς μειώνεται με αργό αλλά σταθερό ρυθμό.

Περισσότεροι εν δυνάμει ενοικιαστές μεταφράζεται σε περισσότερη ζήτηση και εκεί απλώς λειτουργεί ο θεμελιώδης νόμος της προσφοράς και της ζήτησης.

Αυτή η εξέλιξη δεν είναι κατ ανάγκην αρνητική. Σε μία οικονομία όπου σε κάθε σχεδόν νοικοκυριό και ανεξαρτήτως πραγματικών δυνατοτήτων κυριαρχούσε επί δεκαετίες το όνειρο της απόκτησης ιδιόκτητης κατοικίας, η εξισορρόπηση και η σύγκλιση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ιδιοκατοίκησης (πέριξ του 67-68%) μάλλον θετική εξέλιξη συνιστά και όχι αρνητική.

Καλές διακοπές

ΔΜ

3)Φούσκα ή βόμβα τα ακίνητα

Καλησπέρα

Σε σχέση με το σημερινό σάς άρθρο "φούσκα ή βόμβα τα ακίνητα" και επειδή ασχολούμαι με την συγκεκριμένη αγορά θα ήθελα να σας αναφέρω επιγραμματικά:

1. Η πλήρης κατάργηση ουσιαστικά της χρυσής βίζας θα φέρει αντίθετο αποτέλεσμα, ήδη οι εργολάβοι σταματούν την αγορά νέων οικοπέδων και νεόδμητων κατοικιών περιμένοντας τον αντίκτυπο. Απλά τελειώνουν projects που ήδη έχουν ξεκινήσει. Θα έπρεπε η κατάργηση να αφορά ανακαινισμένα παλαιά ακίνητα και ΟΧΙ τα νεόδμητα που τόσο ανάγκη έχει η αγορά.

2. Πρέπει να υπάρχει επιτέλους ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ προστασία των ιδιοκτητών από τους κακόβουλους μισθωτές, το κράτος μας είναι μοναδικό στο να προστατεύει τους κακοπληρωτές και τους κατσαπλιάδες έκτος φυσικά όταν θίγονται τα συμφέροντα του. Είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι ιδιοκτήτες στρέφονται στην Βραχυχρόνια μίσθωση, οι περισσότεροι ακόμα και να περιορισθεί αυτή δραστικά δεν θα μετατρέψουν τις μισθώσεις τους σε μακροχρόνιες.

3. Το απόθεμα των τραπεζών σε ακίνητα που γρήγορα μπορούν να βγουν στην αγορά, χωρίς να έχουν δηλαδή προβλήματα π.χ. η τράπεζα να ελέγχει μόνο τμήμα εξ αδιαιρέτου κλπ, και να είναι στην κατηγορία των λεγόμενων "εμπορικών" είναι ΕΛΑΧΙΣΤΑ, ρωτήστε και άλλους εκτός από μας που ψάχνουν τους καταλόγους για κάποια αγορά. Οπότε άνθρακες ο λεγόμενος θησαυρός...

4. Το να ελπίζουμε σε δραστική μείωση του τουρισμού για να αδειάσουν καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι σαν να ζητάμε βροχή στην λειψυδρία αλλά να έρχεται καταιγίδα που δημιουργεί μεγαλύτερη καταστροφή στην οικονομία...

5. Και μία πρόταση! Υπάρχουν χιλιάδες διαμερίσματα με βασικό πρόβλημα τον ιδιοκτησιακό κατακερματισμό και κάποιους εκ των ιδιοκτητών με μεγάλα χρέη. Θα μπορούσε να βγει διάταξη όπου π.χ. το 51% ή παραπάνω των ιδιοκτητών να μπορούν να φτιάξουν μία μορφή κοινωνίας οικονομικής η εταιρείας όπου θα μπορεί να εκμεταλλεύεται το διαμέρισμα για 20 τουλάχιστον έτη σε μακροχρόνιες μισθώσεις αφορολόγητα καταθέτοντας το υπόλοιπο μερίδιο (των προβληματικών ιδιοκτητών που έχουν χρέη ή αδιαφορούν) στο ταμείο παρακαταθηκών. Έτσι και κάποια ακίνητα θα μπούνε στην αγορά και το δημόσιο/τράπεζες θα έχουν κάποιο έσοδο. Υπάρχει όμως θέληση, εξυπνάδα και άνθρωποι με εμπειρία σε θέσεις ευθύνης; γιατί μόνο έτσι θα λυθεί ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα. Για να δούμε αν θα γίνει η υπέρβαση από αυτή την κυβέρνηση ή θα συνεχίσουν οι ανόητες λαϊκίστικες και πρόχειρες περιοριστικές λύσεις όπως αυτή με την χρυσή βίζα.

Σε περίπτωση δημοσίευσης παρακαλώ μόνο τα αρχικά μου.

Α.Π.

kostas.stoupas@capital.gr