Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Βαγγέλη Περπινιάδη είναι το τραγούδι του Κώστα Γιαννίδη “Τα νέα της Αλεξάνδρας” που κυκλοφόρησε το 1961. Το τραγούδι, με τον χαρακτηριστικό ήχο με τα πούλια από το τάβλι στην εισαγωγή του, έγινε αμέσως επιτυχία και αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό.
Αυτοί είναι οι στίχοι του γνωστού ρεμπέτικου τραγουδιού:
Στ’ ορκίζομαι Βαγγέλη μου
για κάτσε να τα πούμε
στο τάβλι αυτό που παίζουμε
στο ούζο που θα πιούμε
Στ’ ορκίζομαι Βαγγέλη μου
Βαγγέλη να σε θάψω
αυτή θα την εκδικηθώ
αυτή θα την εκάψω
Για άκουσε τα νέα
της Αλεξάνδρας
που μου ’λεγε “δεν ξέρω
τι θα πει άντρας”
Κι εχτές τ’ απομεσήμερο
βγήκε για να ψωνίσει
κι η ώρα πήγε τέσσερις
κι ακόμα να γυρίσει
Και ψάχνοντας και ψάχνοντας
τη βρήκα στου Μιχάλη
να παίρνει τα σκονάκια της
μαζί με το μπακάλη
Αυτά λοιπόν τα νέα
της Αλεξάνδρας
που μου ’λεγε “δεν ξέρω
τι θα πει άντρας”
Και σήμερα ξεκίνησε
να πάει για τη μοδίστρα
που κάθεται σ’ ένα στενό
κοντά στη Βαγγελίστρα
Και μου ’παν πως την είδανε
να βγαίνει χέρι χέρι
μαζί με το Χαράλαμπο
από το Ροζικλαίρι
Αυτά λοιπόν τα νέα
της Αλεξάνδρας
που μου ’λεγε “δεν ξέρω
τι θα πει άντρας”
Ποια ήταν όμως η Αλεξάνδρα που ο Κώστας Γιαννίδης ή Γιάννης Κωνσταντινίδης έκανε τραγούδι;
Ήταν όντως η Αλεξάνδρα μια κοπέλα «χαλαρών ηθών» για την εποχή, «που σου ’λεγε δεν ξέρει τι θα πει άντρας», αλλά μπαινόβγαινε με αγαπητικούς στο «Ροζικλαίρι»;
Πολλές δεκαετίες μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού, το 2020 συγκεκριμένα, η δημοσιογράφος Αργυρώ Μουστάκα Βρεττού, της οποίας η θεία υπήρξε φίλη με την αληθινή Αλεξάνδρα που αναφέρεται στο τραγούδι, αποκάλυψε με ανάρτησή της στο Facebook μία διαφορετική εκδοχή της ιστορίας:
«Ίσως 60 χρόνια μετά να είναι πολλά, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για την αλήθεια και την αποκατάστασή της. Η 18χρονη Αλεξάνδρα ήρθε στο Αιγάλεω από τη Μάνη για να μάθει ραπτική. Έμενε σε ένα σπίτι με συγγενείς της, τότε που στη γειτονιά είχε μόνο προσφυγικά σπίτια και πολλά δωματιάκια με κοινή αυλή. Ήταν πολύ όμορφη. Δεν πήγαινε πουθενά αλλού, εκτός από το σπίτι, τη μοδίστρα και το περίπτερο. Στο περίπτερο καθόταν με τη θεία μου τη Μαίρη, συνομήλικες τότε.
Αρραβωνιασμένη και ερωτευμένη, κάτι τη βασάνιζε αλλά φοβόταν να μιλήσει. Οι φίλες της όμως καταλάβαιναν. Η σπιτονοικοκυρά της, Ε., σχεδόν 80 πια, δεν μπορεί να ξεχάσει την εικόνα με το κεφάλι της ανοιγμένο και τα μυαλά χυμενα στον τοίχο. Έκανε πολλές απόπειρες να τη βιάσει ο θείος της, ο ίδιος ο αδερφός της μάνας της κι εκείνο το βράδυ, η Αλεξάνδρα, φαίνεται, αντιστάθηκε όσο ποτέ. Της τίναξε τα μυαλά με το όπλο του.
Αν τώρα, στο 2020, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που λένε για την Ελένη Τοπαλούδη, ότι προκάλεσε, ότι εκδιδόταν, αν τώρα πέφτουν ισχυρά μέσα να καλύψουν τους φρικτούς δολοφόνους της, για σκεφτείτε τότε. Τότε που ακόμα τα εγκλήματα τιμής ήταν καθημερινότητα. Η Αλεξάνδρα δεν έπαιρνε σκονάκια με τον μπακάλη, δεν έβγαινε βόλτες, δεν ήξερε πράγματι τι θα πει άντρας. Ούτε καν ήξερε πού είναι το “Ροζικλαίρ”.
Η Αλεξάνδρα ήταν ένα φοβισμένο κορίτσι που νόμιζε ότι ο αρραβωνιαστικος της θα την έσωζε από το εφιάλτη που βίωνε καθημερινά. Λένε ότι ο δολοφόνος ο ίδιος, ο θείος της δηλαδή, έγραψε τους στίχους και τους έδωσε. Για να μείνει στην ιστορία σαν πουτάνα. Στ’ ορκίζομαι Βαγγέλη μου / Για κάτσε να τα πούμε: Η Αλεξάνδρα δολοφονήθηκε από τον ανώμαλο θείο της. Και βιάζεται καθημερινά εδώ και μισό αιώνα κάθε φορά που ακούγεται αυτό το τραγούδι. Μπείτε και δείτε ακόμα τι σχόλια αφήνει ο κόσμος για τη δολοφονημένη Αλεξάνδρα. Κι αυτά είναι τα πραγματικά νέα της Αλεξάνδρας».
Η δολοφονία της Αλεξάνδρας Μυλωνάκου από τον θείο της είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Ερευνητές του ρεμπέτικου τραγουδιού έχουν όμως κατά καιρούς εκφράσει ενστάσεις για το αν είναι όντως η Αλεξάνδρα Μυλωνάκου η Αλεξάνδρα του τραγουδιού βασιζόμενοι στις ημερομηνίες. Για παράδειγμα ο Γιάννης Τζαννίδης αναφέρει πως αν και το έγκλημα έγινε στις 26 Μαρτίου, το τραγούδι ηχογραφήθηκε στις 2 Μαρτίου του 1961.
Η δημοσιογράφος Αργυρώ Μουστάκα Βρεττού σε σχόλιο της όμως έχει δώσει την απάντηση:
“Ήμουν κι εγώ από εκείνους που δώσαμε βάρος στην ημερομηνία έκδοσης του δίσκου. Αυτό που έμαθα εκ των υστέρων είναι πως οι ημερομηνίες (που δεν αναγράφονταν πάνω στους δίσκους) έμπαιναν τυπικά και εκ των υστέρων σε κατάλογο της εταιρίας για λόγους φορολογικούς και δεν αντιστοιχούσαν επακριβώς στην ημερομηνία έκδοσης. Είχα βρει και την τυπική ημερομηνία έκδοσης αυτού του τραγουδιού (2 Μαρτίου, τρεις βδομάδες πριν τη δολοφονία που έγινε στις 26 του μήνα), αλλά όλες οι εκδόσεις της εταιρίας εκείνου του μήνα έφεραν την ίδια ημερομηνία. Αντίστοιχα τον Απρίλιο έγραφαν 4 Απριλίου, τον Μάιο 10 κ.ο.κ. Κάτι απίθανο, μιας και η εταιρία φρόντιζε κάθε δίσκος της να διαφημίζεται και να γίνεται γνωστός, πριν βγει ο επόμενος”
Το τραγούδι ερμηνευμένο ξανά
Μια ομάδα ταλαντούχων νέων καλλιτεχνών, με επικεφαλής τη Βάσια Ντούλια που δημιούργησε το κόνσεπτ και έκανε τη σκηνοθεσία, δημιούργησαν μία ταινία/μουσικό βίντεο οκτώμισι λεπτών που αφηγείται μία ιστορία έμφυλης βίας κάνοντας ένα reclaim στο ρεμπέτικο «Τα νέα της Αλεξάνδρας» του Κώστα Γιαννίδη, με ερμηνεύτρια τη Σεμέλη Παπαβασιλείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .