Η μεγαλύτερη σιωπηλή ληστεία που συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα, είναι αυτή της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων από τα funds

 Βασίλης Βιλιάρδος

Η μεγαλύτερη σιωπηλή ληστεία που συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα, είναι αυτή της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων από τα funds – τα οποία έχουν αγοράσει τα κόκκινα δάνεια της χρεοκοπίας αξίας περίπου 80 δις €, πίσω από τα οποία ευρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα πολλαπλάσιας αξίας, πιθανότατα κάτω από 8 δις €.

Πιθανότατα, επειδή επικρατεί πλήρης αδιαφάνεια – ενώ θεωρούμε απαράδεκτο το ότι, δεν δίνεται ποτέ απάντηση από τις τράπεζες ή από την Τράπεζα της Ελλάδας, σχετικά με το συνολικό ποσόν της πώλησης.

Αδυνατούμε πάντως να καταλάβουμε γιατί δεν υιοθετήθηκε η διαδικασία που ακολούθησαν οι ΗΠΑ μετά τη μεγάλη κρίση του 1929, ενώ την είχαμε εμείς προτείνει – δηλαδή, η εξαγορά όλων αυτών των δανείων της χρεοκοπίας από έναν κρατικό οργανισμό, στην τιμή που τα αγόρασαν τα funds, ο οποίος θα έδινε το χρόνο στους δανειολήπτες να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, με χαμηλά επιτόκια.

Προφανώς θα χρειάζονταν πολύ λιγότερα χρήματα, από τα 20 δις € εγγυήσεις που δόθηκαν στις τράπεζες – ενώ δεν θα κατέληγαν τα χρήματα στο εξωτερικό, αφορολόγητα σε φορολογικούς παραδείσους, όπως συμβαίνει με τα funds. Η σημερινή εξοργιστική είδηση πάντως σε ΜΜΕ είναι η παρακάτω, ελαφρά διαμορφωμένη:

«Όπως είναι γνωστό, ελληνικά και ξένα funds έχουν αγοράσει χαρτοφυλάκια κόκκινων δανείων - σε τιμές πολύ χαμηλότερες από το υπόλοιπο των οφειλών. Κάποια από αυτά τα έχουν πουλήσει οι τράπεζες με την εγγύηση του δημοσίου, δηλαδή όλων εμάς των φορολογουμένων, της τάξης των 20 δις € (Ηρακλής Ι, ΙΙ και ΙΙΙ).

Η διαδικασία που ακολουθούν τώρα αυτά τα funds είναι να «ωριμάζουν» τα δάνεια, δηλαδή να δρομολογούν κάποιες αναγκαστικές διαδικασίες και μετά να τα πουλούν με ένα μικρό κέρδος σε άλλα funds – τα οποία αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν την ανάκτηση των δανείων, έως ότου βρουν άλλον αγοραστή που θα αναλάβει τα επόμενα στάδια κοκ. Φυσικά οι δανειολήπτες έχουν πια χάσει το λογαριασμό, σχετικά με το σε ποιον και πόσα χρωστούν - ο ορισμός της ληστείας, με την ανοχή της κυβέρνησης.

Περαιτέρω, αφού τα funds απέκτησαν με τόσο ευνοϊκούς όρους τα δάνεια, πλέον επικοινωνούν με τους δανειολήπτες που θεωρούνται «πράσινοι» για τις τράπεζες, αφού τα funds πήραν τα δάνεια και τους προτρέπουν, πιεστικά έως και εκβιαστικά σε κάποιες περιπτώσεις, να απευθυνθούν σε μια τράπεζα, να πάρουν δάνειο, για να ξεπληρώσουν το παλιό δάνειο.

Απαιτούν όμως αποπληρωμή του 100% του ανεξόφλητου ποσού, στην αρχική του αξία – δηλαδή, όχι στην αξία που πλήρωσαν όταν αγόρασαν το πακέτο. Δανειολήπτες δε καταγγέλλουν ότι, τα funds αυτά δεν αναγνωρίζουν παλαιότερες ρυθμίσεις και δεν διαπραγματεύονται τους όρους του δανείου - ενώ απορρίπτουν κάθε πρόταση επιμήκυνσης και το μόνο που «προσφέρουν» είναι 10% έκπτωση για το υπόλοιπο της οφειλής, εάν ο δανειολήπτης καταβάλει το οφειλόμενο ποσό εφάπαξ.

Έτσι ο «κόκκινος» δανειολήπτης επιστρέφει ξανά στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ως νέος οφειλέτης - με το νέο δάνειο που θα πάρει για να αποπληρώσει το παλιό. Από την άλλη πλευρά, τα funds απεγκλωβίζονται πλήρως από τον κίνδυνο και αποκομίζουν υπερκέρδη - από μία απαίτηση που αγόρασαν σε κλάσμα της αξίας της.

Επειδή τώρα το φαινόμενο δεν είναι μεμονωμένο, εάν συνεχιστεί σε μεγάλη κλίμακα, θα επαναφέρει στο τραπεζικό σύστημα ένα πρόβλημα που είχε θεωρηθεί ότι είχε μεταφερθεί εκτός - με μοναδικούς κερδισμένους τους ενδιάμεσους».

Δεν ενδιαφέρει βέβαια καθόλου τις τράπεζες, αφού θεωρούν πως εάν αντιμετωπίσουν ξανά οικονομικό πρόβλημα, θα διασωθούν ακόμη μία φορά από όλους εμάς τους φορολογουμένους – ενώ φυσικά τα τραπεζικά στελέχη αμείβονται με τεράστιους μισθούς και bonus (οι επικεφαλής των τραπεζών με άνω του 1 εκ. € ετήσια ή περί τα 100.000 € μηνιαία – εις υγείαν των κορόιδων!).

Δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρει όμως την κυβέρνηση και ειδικά την Τράπεζα της Ελλάδας; Δεν πρόκειται για ένα σκάνδαλο των σκανδάλων, μπροστά στο οποίο ωχριά ακόμη και η τεράστια απάτη του ΟΠΕΚΕΠΕ;