Του Outsider
Η φράση «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο μια νοοτροπία πρόχειρης και επιφανειακής διαχείρισης των προβλημάτων. Μια λογική που, αντί να αναζητά ριζικές και βιώσιμες λύσεις, επιλέγει τη βολική οδό της περικοπής, της συρρίκνωσης και της αποδόμησης.
Πρόκειται για μια λογική κομπογιαννίτικη, που αντί να θεραπεύει την αιτία, καταστρέφει το σύμπτωμα. Και δυστυχώς, αυτή τη νοοτροπία βλέπουμε να εκφράζεται ακόμη και σήμερα, από ανθρώπους που κατέχουν καίριες θέσεις ευθύνης, ακόμη και σε δημόσιους οργανισμούς στρατηγικής σημασίας, όπως τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ).Η παραίτηση του Διευθύνοντος Συμβούλου των ΕΛΤΑ και οι δηλώσεις που τη συνόδευσαν ανέδειξαν, για ακόμη μια φορά, το βαθύτερο πρόβλημα που ταλανίζει τη δημόσια διοίκηση: την απουσία τεχνοκρατικής οπτικής με κοινωνική ευαισθησία. Ο τεχνοκράτης δεν είναι ένας ψυχρός διαχειριστής αριθμών. Είναι εκείνος που, μέσα από την επιστημονική του κατάρτιση, αναζητά λύσεις που συνδυάζουν την οικονομική αποτελεσματικότητα με τον κοινωνικό ρόλο του οργανισμού που υπηρετεί. Ο κομπογιαννίτης, αντίθετα, είναι αυτός που προτείνει γρήγορες, δήθεν «ριζικές» λύσεις – κόβοντας θέσεις, μειώνοντας υπηρεσίες, και τελικά υποβαθμίζοντας τη λειτουργία ενός δημόσιου φορέα που υπάρχει για να υπηρετεί τον πολίτη.
Τα ΕΛΤΑ, όπως και κάθε δημόσιος οργανισμός, δεν είναι απλώς μια επιχείρηση που μετράει έσοδα και έξοδα. Είναι ένας θεσμός κοινής ωφέλειας, που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Σε μια εποχή ψηφιακών μετασχηματισμών, τα ΕΛΤΑ μπορούν και πρέπει να εξελιχθούν, όχι να αποδομηθούν. Ο ρόλος των τεχνοκρατών σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι να σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αλλά να προτείνουν καινοτόμες λύσεις, να αξιοποιούν την τεχνολογία, να εκσυγχρονίζουν τις υπηρεσίες και να προστατεύουν το ανθρώπινο δυναμικό που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του οργανισμού.
Η λογική «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» είναι εύκολη και εντυπωσιακή στα χαρτιά, αλλά καταστροφική στην πράξη. Είναι η λογική του βραχυπρόθεσμου ορίζοντα, της άγνοιας της κοινωνικής αποστολής, της υποκατάστασης της διορατικότητας από τον πανικό. Ο τεχνοκράτης, αντιθέτως, οφείλει να βλέπει μακριά, να μελετά, να προτείνει, να διορθώνει χωρίς να καταστρέφει. Να ξέρει ότι η εξυγίανση δεν σημαίνει αποψίλωση, αλλά αναγέννηση μέσα από την ορθολογική μεταρρύθμιση.
Αλίμονο, λοιπόν, αν ο ελληνικός λαός πληρώνει αδρά στελέχη που, αντί να σχεδιάζουν μεταρρυθμίσεις με όραμα και σεβασμό στον δημόσιο χαρακτήρα των οργανισμών, αναπαράγουν τη λογική του κομπογιαννίτη. Ο λαός δεν περιμένει θαύματα, αλλά σοβαρότητα, επαγγελματισμό και υπευθυνότητα. Περιμένει από τους τεχνοκράτες να είναι πραγματικοί επιστήμονες της διοίκησης – όχι διαχειριστές της ήττας.
Η δημόσια επιχείρηση δεν σώζεται με περικοπές, αλλά με σχέδιο. Δεν επιβιώνει με παραίτηση, αλλά με προσπάθεια. Και δεν εξυγιαίνεται με την καταστροφή του κοινωνικού της ρόλου, αλλά με την ανανέωσή του. Όποιος δεν μπορεί να κατανοήσει αυτή την αρχή, δεν είναι τεχνοκράτης· είναι απλώς ένας κομπογιαννίτης της διοίκησης. Και σε μια χώρα που έχει πληρώσει ακριβά τον ερασιτεχνισμό, δεν υπάρχει πια χώρος για τέτοιες λογικές.
.antinews.gr
Όλα τα ..κεφαλοκοψίματα είναι αποφασισμένα και ψηφισμένα στις 14/8/2015 από το …ελληνικό (χαχαχα) κοινοβούλιο με 222 ψήφους.
Πολλοί από τους ολοφυρόμενους σήμερα, στήριζαν την άνευ όρων υπογραφή και εφαρμογή της ιδιωτικοποίησης των πάντων και της δέσμευσης ΚΑΙ της ιδωτικής περιουσίας για 100χρόνια στο υπερταμείο.