Η Φωνή που Επιμένει να Ακούγεται
Δεν θα ψήφιζα ποτέ τον Αντώνη Σαμαρά και οι λόγοι είναι γνωστοί σε όσους γνωρίζουν τις πολιτικές μου πεποιθήσεις. Δεν ανήκω στον χώρο που εκπροσωπούσε, ούτε συμμερίζομαι τις ιδεολογικές του αφετηρίες. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω σ’ αυτόν τον πολιτικό το σθένος, την ψυχραιμία και κυρίως το βέτο που προβάλει απέναντι σε πολιτικές καταστάσεις που ταλανίζουν τους Έλληνες πολίτες.
Ζούμε σε μια εποχή όπου ο δημόσιος λόγος έχει γίνει άτονος, προσεκτικά «φιλτραρισμένος» και συχνά άνευρος. Οι περισσότεροι πολιτικοί αποφεύγουν τη σύγκρουση, επιλέγουν την ασφάλεια της σιωπής ή της γενικόλογης δήλωσης. Μέσα σε αυτή τη σιωπή, η φωνή του Σαμαρά ακούγεται ξαφνικά καθαρά — όχι γιατί είναι τέλεια, αλλά γιατί είναι αυθεντική. Δεν υπολογίζει το κομματικό κόστος, δεν φοβάται την κριτική, δεν παζαρεύει την άποψή του.
Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει δεν είναι η ιδεολογική του ταυτότητα, αλλά η συνέπειά του. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί του είτε όχι, είναι δύσκολο να αγνοήσει το γεγονός πως μιλά τη στιγμή που οι περισσότεροι σωπαίνουν. Και, ίσως πιο σημαντικό, φαίνεται να βρίσκει απήχηση — όχι μόνο στη δεξιά παράταξη, αλλά σε ανθρώπους κάθε πολιτικής προέλευσης που έχουν κουραστεί από την ψεύτικη συναίνεση και την άδεια ρητορική.
Η κυβέρνηση σήμερα δείχνει να παραπαίει σε ζητήματα ουσίας και η αντιπολίτευση αδυνατεί να εμπνεύσει. Το πολιτικό τοπίο μοιάζει βαλτωμένο, με τις ίδιες φθαρμένες φωνές να επαναλαμβάνουν τα ίδια επιχειρήματα. Κι όμως, ένας πρώην πρωθυπουργός που διαγράφηκε, κατορθώνει να δημιουργεί πολιτική δόνηση κάθε φορά που μιλά. Όχι γιατί έχει την εξουσία, αλλά γιατί έχει λόγο που δεν εξαρτάται από αυτήν.
Όταν μίλησε για την αδικία των οικογενειών των θυμάτων στα Τέμπη, δεν έκανε μικροπολιτική. Έδειξε ανθρώπινη ευαισθησία και πολιτικό ένστικτο — αυτό που λείπει τόσο από την τωρινή εξουσία όσο και από την υπόλοιπη αντιπολίτευση. Κι όταν πήρε θέση για το κλείσιμο των ΕΛΤΑ, δεν υπερασπίστηκε απλώς ένα παλιό θεσμό, αλλά υπενθύμισε ότι το κράτος δεν είναι επιχείρηση – είναι παρουσία, στήριγμα, σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Μπορεί να μην τον ψήφιζα ποτέ. Όμως αναγνωρίζω σε αυτόν κάτι που λείπει σχεδόν παντού αλλού: το πολιτικό θάρρος να πεις αυτό που βλέπεις, χωρίς να κοιτάς αν θα το εγκρίνουν οι «σύμμαχοί» σου ή οι μηχανισμοί της εξουσίας. Κι αυτή η στάση, σε μια Ελλάδα που διψά για αυθεντικότητα, ίσως αξίζει περισσότερο από οποιοδήποτε αξίωμα.
Η φωνή του Αντώνη Σαμαρά δεν είναι απλώς η φωνή ενός πρώην πρωθυπουργού. Είναι –αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς– η φωνή μιας ολόκληρης κοινωνίας που δεν αντέχει άλλο τη σιωπή. Και όσο κι αν προσπάθησαν να τη φιμώσουν, αυτή η φωνή, πλέον, δεν φιμώνεται πια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .