☢️ Ο ΠΙΟ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ — ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΡΤΩΣΑΝ ΣΕ ΕΜΑΣ

Η άνοδος Πιερρακάκη στο Eurogroup: Όχι νίκη — ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ

Αυτό που η ελληνική κυβέρνηση πλασάρει ξεδιάντροπα ως «ιστορική επιτυχία» είναι στην πραγματικότητα μια καλοστημένη γεωπολιτική παγίδα — και η Αθήνα δεν έπεσε απλώς μέσα.

Προσφέρθηκε εθελοντικά.

Η εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup παρουσιάζεται ως απόδειξη ότι η Ευρώπη εμπιστεύεται ξανά την Ελλάδα.

Αυτό το αφήγημα δεν είναι αφελές.

Είναι σκόπιμα παραπλανητικό.

Η Ευρώπη δεν εμπιστεύεται την Ελλάδα.

Η Ευρώπη μεταφέρει ρίσκο στην Ελλάδα.

Και η ελληνική κυβέρνηση κάνει αυτό για το οποίο έχει εκπαιδευτεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία:

υπακούει, απορροφά το κόστος και χαμογελά στις κάμερες.

Ο ΠΙΟ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ — ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΡΤΩΣΑΝ ΣΕ ΕΜΑΣ

Ο Πιερρακάκης αναλαμβάνει την προεδρία ακριβώς τη στιγμή που η ευρωζώνη περνά στη φάση υλοποίησης της πιο νομικά αβάσταχτης και γεωπολιτικά εκρηκτικής απόφασης της:

Τη δέσμευση και «αξιοποίηση» άνω των 200 δισ. ευρώ παγωμένων ρωσικών κεφαλαίων, κυρίως στην Euroclear του Βελγίου, για τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας μέσω του ευφημισμού των «δανείων επανορθώσεων».

Αυτό δεν είναι καινοτομία πολιτικής.

Είναι οικονομική απαλλοτρίωση μεταμφιεσμένη σε ηθική.

Παραβιάζει:

• το δίκαιο της ιδιοκτησίας

• την κρατική ασυλία

• θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος

Και προκαλεί αντίποινα εκ προοιμίου.

Το Βέλγιο το κατάλαβε.

Η Γερμανία το κατάλαβε.

Η Γαλλία το κατάλαβε.

Γι’ αυτό το Βέλγιο απέσυρε άμεσα τον υποψήφιό του, μόλις έγινε σαφές ότι η αντίθεση στη δέσμευση των κεφαλαίων σήμαινε αποκλεισμό από την προεδρία.

Οι Βέλγοι γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει να «φιλοξενείς» αυτά τα assets:

Ενεργές αγωγές στη Μόσχα

Βεβαιότητα αντιποίνων

Έκθεση σε ενεργειακές και εμπορικές κυρώσεις

Μακροχρόνια νομική ευθύνη για δεκαετίες

Το Βέλγιο αρνήθηκε να γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος.

Έκανε πίσω.

Και η Ελλάδα προχώρησε μπροστά — απροστάτευτη και χωρίς αντάλλαγμα.

Ο ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗΣ ΩΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ — Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ

Ο Πιερρακάκης δεν «αναδείχθηκε».

Φυτεύτηκε.

Όχι επειδή ήταν ο καταλληλότερος,

αλλά επειδή κανείς άλλος δεν ήθελε να αναλάβει το καταστροφικό πρόβλημα των παγωμένων ρωσικών κεφαλαίων — έναν φάκελο που πιέζουν να «αξιοποιηθεί» συγκεκριμένα αμερικανικά εταιρικά συμφέροντα μέσω ευρωπαϊκών θεσμών.

Η Ε.Ε. αναζητούσε έναν εύχρηστο ενδιάμεσο.

Έναν πρόθυμο διαχειριστή κόστους.

Ένα θεσμικό πρόσωπο που θα μπορούσε να καεί χωρίς να καεί το σύστημα.

Τον βρήκε.

Όπως η Ιφιγένεια, έτσι και η Ελλάδα προσφέρεται ως θυσία:

όχι γιατί φταίει,

αλλά γιατί θεωρήθηκε αναλώσιμη.

Η απόσυρση του Βέλγου υποψηφίου δεν ήταν συγκυρία.

Ήταν προειδοποίηση.

Όσοι κατάλαβαν τον κίνδυνο, αποχώρησαν.

Η Ελλάδα όχι.

Με αυτή την επιλογή, η χώρα εισέρχεται σε μη αναστρέψιμο κίνδυνο.

ΕΝΑΣ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΜΕ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΚΥΡΟΥΣ

Από τις 19 Ιανουαρίου 2026, η Ελλάδα θα:

• Προεδρεύει συζητήσεων που δεν ελέγχει

• Υπογράφει αποφάσεις που δεν σχεδίασε

• Εκπροσωπεί πολιτικές που δεν μπορεί να υπερασπιστεί νομικά

• Απορροφά πιέσεις από ΗΠΑ και Ουκρανία

• Είναι το πρώτο θεσμικό όνομα που θα στοχοποιηθεί αν υπάρξουν ρωσικά αντίποινα

Ας μιλήσουμε με γεγονότα:

Η Ελλάδα ΔΕΝ φιλοξενεί την Euroclear

Η Ελλάδα ΔΕΝ ωφελείται οικονομικά

Η Ελλάδα ΔΕΝ αποκτά διαπραγματευτική ισχύ

Η Ελλάδα ΔΕΝ έχει στρατηγικό λόγο να «κουβαλά» αυτόν τον φάκελο

Κι όμως, βρίσκεται τώρα στο κέντρο της έκθεσης, ενώ Βέλγιο, Γερμανία και Γαλλία προστατεύονται πίσω από θεσμική απόσταση.

Αυτό δεν είναι ηγεσία.

Είναι στρατηγική χρήση ως δόλωμα.

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ — Η ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Γιατί η Ελλάδα μόλις βγήκε από 15 χρόνια εξαναγκασμένης εξάρτησης.

Γιατί θεωρείται πολιτικά εξημερωμένη.

Γιατί η κυβερνώσα τάξη έχει εσωτερικεύσει ένα και μόνο αντανακλαστικό:

Έγκριση > Κυριαρχία.

Στον εσωτερικό υπολογισμό των Βρυξελλών, η Ελλάδα είναι ιδανική:

• Πολύ αδύναμη για βέτο

• Πολύ εξαρτημένη για αντίσταση

• Πολύ πρόθυμη για «αναγνώριση»

• Πολύ εσωτερικά κατακερματισμένη για αντίδραση

Μια χώρα εκπαιδευμένη να αποδέχεται κόστος χωρίς διαπραγμάτευση.

Και η κυβέρνηση αποδέχτηκε —

χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση,

χωρίς εγγυήσεις,

χωρίς κόκκινες γραμμές,

χωρίς καν να ενημερώσει τον λαό για τον κίνδυνο.

ΜΙΑ «ΤΙΜΗ» ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ

Αυτό δεν είναι:

ανταμοιβή

εμπιστοσύνη

θεσμική αναβάθμιση

Είναι ο πιο βρώμικος και νομικά μολυσμένος φάκελος της Ευρώπης, μεταφερμένος σκόπιμα σε μια χώρα που θεωρήθηκε ανίκανη να αρνηθεί.

Και η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης;

Χειροκροτήματα.

Δελτία Τύπου.

Πανηγυρική ρητορική.

Χρήσιμοι ηλίθιοι που μπερδεύουν την έκθεση με την επιρροή.

Μαριονέτες που αποκαλούν την υπακοή «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ ΠΡΙΝ ΧΡΕΩΘΕΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ

Αν έρθουν αντίποινα — νομικά, οικονομικά ή ενεργειακά — δεν θα τα απορροφήσει κάποια αφηρημένη «Ευρώπη».

Θα είναι στοχευμένα.

Θα έχουν όνομα.

Θα έχουν έδρα.

Θα έχουν σημαία.

Ελλάδα.

Και όταν έρθουν οι συνέπειες, οι ίδιοι που πανηγυρίζουν σήμερα θα επαναλάβουν το παλιότερο ψέμα της μνημονιακής εποχής:

«Δεν υπήρχε εναλλακτική».

Αυτό είναι ψέμα.

Υπήρχαν επιλογές:

Απαίτηση πανευρωπαϊκών εγγυήσεων

Άρνηση προεδρίας σε συζητήσεις δέσμευσης κεφαλαίων

Σαφείς εθνικές κόκκινες γραμμές

Ενημέρωση της Βουλής και της κοινωνίας

Καμία δεν επιλέχθηκε.

Γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται ρίσκο.

Αποδέχεται αναθέσεις.

ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Αυτό δεν είναι νίκη.

Δεν είναι καν λάθος.

Είναι εθελούσια υποταγή.

Ένας τίτλος κύρους που κρύβει μια συνειδητή μεταφορά ευθύνης στην Ελλάδα — από εταίρους που γνώριζαν και έκαναν πίσω.

Αυτό δεν είναι ηγεσία.

Είναι χρήση.

#Eurogroup #Πιερρακάκης #ΕλληνικήΚυβέρνηση #ΜαριονέτεςΤηςΕΕ #ΡωσικάΚεφάλαια #Γεωπολιτική #ΕθνικήΕπιβάρυνση

Από το διαδίκτυο...Ευστάθιος Φουρίκης