Ευχή τω λογικών και των ισορροπημένων ώστε μια μέρα στο μέλλον, τα συμπαθή, τα αγαπημένα παραγωγικά ζώα που κράτησαν λαούς και λαούς όρθιους για αιώνες...., να μην τα βλέπουν οι νεότερες γενιές σε πίνακες ζωγραφικής κάποιων μουσείων...

Stamatios Sekliziotis 

Χωρίς Παρεξήγηση....

Με την ευκαιρία των γεγονότων στον Αγροκτηνοτροφικό τομέα της χώρας που δοκιμάζεται, παρατηρώ και κάτι που θα έλεγα με άνεση, ότι δεν μου είναι από αυτά που ευχαριστούν....

Αναφέρομαι στον κόσμο των Γεωπονικών και Κτηνιατρικών Επιστημών, στα Ερευνητικά και τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας, Έδρες Ζωοτεχνίας, Διατροφής των Αγροτικών Ζώων (κυρίως των μηρυκαστικών), στις Κτηνιατρικές Σχολές και Έδρες Λοιμοξιολογίας, Επιδημιολογίας, κλπ, αλλά και στο "κομματικό" ΓΕΩΤΕΕ, στους Γεωτεχνικούς Συνδέσμους, τους Ερευνητές Κρατικών και Ιδιωτικών Φορέων, κλπ....

Αυτό λοιπόν που παρατηρώ, είναι η ΑΠΟΥΣΙΑ καταγγελτικών τους παρεμβάσεων που θα έπρεπε να αναμένονται, η ΑΠΟΥΣΙΑ της τεκμηριωμένης και ανεπηρέαστης επιστημονικής άποψης που μπορεί και να καταδικάζει, ακόμα και να ακυρώνει Πολιτικές Αποφάσεις....

Επικρατούν η Φοβία στην ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΠΟΨΗΣ και γενικά μια "δημοσιοϋπαλληλική" συμπεριφορά αδράνειας.., η οποία τους επιτρέπει να αποστασιοποιούνται από τυχόν επιπλήξεις που μπορεί να δεχθούν από τους διοικητικούς και πολιτικούς τους προϊσταμένους.., μια επιβλαβής ψυχολογία και νοοτροπία που οδηγεί στην διάχυτη έλλειψη ΔΗΜΟΣΙΑΣ επιστημονικής γνώσης και γνώμης για τα δρώμενα..., αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στην ενημέρωση και μια απροστάτευτη κοινωνία αγροτών και κτηνοτρόφων που βρίσκεται στους δρόμους διεκδικώντας..., δίνοντας την εντύπωση ότι οι "επιστήμονες" συμπαρατάσσονται με φαύλες πολιτικές, με σκοτεινές σκοπιμότητες και με ένα όργιο φημών περί τον αφανισμό της Ελληνικής Αγροκτηνοτροφίας, την πλήρη Αγροδιατροφική Εξάρτηση από εισαγόμενα προϊόντα... και τα παρόμοια...

Οι λίγες φωνές που ακούγονται, δεν βρίσκουν ανταπόκριση από την πολιτική ηγεσία του τόπου, καθότι θεωρούνται "εχθρικές για την κυβέρνηση", θέσεις "άρνησης" που τις εντάσσουν στην "αντιπολίτευση" (γενικώς....) χωρίς να εκλαμβάνονται ως "άποψη", με την Ευρύτερη Επιστημονική Κοινότητα να σιωπά... (εάν υπάρχουν εξαιρέσεις ευχαρίστως να τις ακούσουμε....)..

Την ίδια συμπεριφορά θα μπορούσα να αναφέρω και σε όσους Ακαδημαϊκούς και Ερευνητές παρακολουθούν, υπηρετούν (ακόμη και διδάσκουν....) σε κλάδους όπως η Αγροτική Οικονομία, η Αγροτική Πολιτική, η Αγροτική Κοινωνιολογία, η Αγροτική Λογιστική, κλπ..., γνώση και εφόδια άμεσα συνδεδεμένα με ότι συμβαίνει στη χώρα.

Γνωρίζω πολύ καλά, ότι τα ζητήματα της Αγροτιάς σε Ελλάδα και ΕΕ είναι ζητήματα Πολιτικά, αλλά για τη χώρα μας δεν παύουν να είναι και Τεχνικά, Εκσυγχρονισμού, Οργανωτικά, Επιστημονικής διερεύνησης, παρατήρησης και καταγραφής, αλλά θέματα "αναγκαστικά και πολιτικά"..., Κυβερνητικής πολιτικής, θέματα Κοινοτικής Πολιτικής, επάρκειας ή ανεπάρκειας μιας καθόλου ζηλευτής και άκρως γραφειοκρατικής δημόσιας διοίκησης, με χρόνιες ασθένειες οι οποίες ταλανίζουν όχι μόνο τον αγροκτηνοτροφικό κόσμο της χώρας, αλλά τους Έλληνες πολίτες στο σύνολό τους..., υποθέσεις άμεσα συνδεδεμένες με τον άκρατο κομματισμό, τις εκάστοτε άθλιες πολιτικές παρεμβάσεις και την θλιβερή Έλλειψη Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής, παράλληλα με έναν κρατικό μηχανισμό σε αποσύνθεση....

ΕΠΟΜΕΝΩΣ : Όταν απουσιάζει η "ΕΛΕΥΘΕΡΗ"¨Επιστημονική άποψη (η οποία βαθιά πιστεύω ότι υπάρχει στη χώρα.., αλλά φιμώνεται ή και αυτοφιμώνεται, συχνά σκόπιμα λόγω εξαρτήσεων, υπηρετώντας προσωπικά ή/και πολιτικά συμφέροντα......), δυστυχώς τότε το κενό έρχεται να καλυφθεί και τραγικά λανθασμένα να συμπληρωθεί από φωνές άσχετες με τον Πρωτογενή Τομέα (την δημοσιογραφία η οποία στη χώρα μας υπηρετεί όλα και όλους εκτός από την δημοσιογραφία, τα social media όπου ο κάθε ημιμαθής, ο κάθε ξένος με το αντικείμενο και κομματικά φανατισμένος, ο κάθε πικραμένος, και ο κάθε παντογνώστης ανόητος ή ανόητη σε ρόλους influencer μπορεί αυθαίρετα να σχολιάζει και να επηρεάζει πολύ εύκολα μεγάλο αριθμό αφελών και ανήξερων, κλπ)...

Ο Πρωτογενής Τομέας είναι ένας πολυσχιδής κλάδος της Εθνικής Οικονομίας που απασχολεί στη χώρα πάνω από το 12% του συνολικού εργατικού δυναμικού, καθιστώντας την γεωργία και κτηνοτροφία τους κλάδους που απασχολούν τα περισσότερα άτομα στην Ελλάδα...

Αν προσθέσουμε και την Αλιεία, και όσους απασχολούνται στην εμπορία των εισροών, στην συσκευασία και στη μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων, στις υπηρεσίες και στην εμπορία τροφίμων (χονδρική και λιανική, μεταφορές, κλπ...), τότε μιλάμε για έναν κόσμο που ξεπερνά κατά πολύ το ένα εκατομμύριο εργαζόμενους, σε άμεση σχέση με την Γεωργία, Κτηνοτροφία, Μελισσοκομία, Αλιεία, Τρόφιμα....

Ο Γεωτεχνικός κόσμος στα Πανεπιστήμια, στην Έρευνα, στον Ιδιωτικό τομέα, στα Επιμελητήρια, στους Επαγγελματικούς Συνδέσμους έχουν λόγο και χώρο δράσης προς διάσωση του Πρωτογενούς Τομέα της χώρας...

Από την τρέχουσα Πολιτική κατάσταση και βούληση, δεν μπορεί να υπάρξει φως...

Ένας αφανισμός της Ελληνικής Γεωργίας ή μια Συρρίκνωσή της σε επίπεδα ουραγού στον Ευρωπαϊκό χώρο..., θα συμπαρασύρει και όλους τους υπόλοιπους συγγενείς επαγγελματικούς κλάδους...

Ευχή τω λογικών και των ισορροπημένων ώστε μια μέρα στο μέλλον, τα συμπαθή, τα αγαπημένα παραγωγικά ζώα που κράτησαν λαούς και λαούς όρθιους για αιώνες...., να μην τα βλέπουν οι νεότερες γενιές σε πίνακες ζωγραφικής κάποιων μουσείων...

Σ. Σεκλιζιώτης