Ξυπόλητοι στην κόψη του ξυραφιού

Πριν καλά-καλά πάρουμε τις όποιες ανάσες «υπόσχονται» το πλεόνασμα και η πιθανή προοπτική εξόδου στις αγορές μέσα στο 2014 (έστω και για 1 δισ. ευρώ) γίνεται ορατό το νέο θρίλερ που θα υποχρεωθούμε να παρακολουθήσουμε με κομμένη την ανάσα. 

Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος μέχρι τις βουλευτικές εκλογές θα μας οδηγήσει όλους στην κόψη του ξυραφιού.

Τα γεγονότα που εξελίσσονται αυτήν την περίοδο (και στα οποία όπως φαίνεται δεν δίνουμε την σημασία που πρέπει) είναι αρκετά ώστε να σχηματοποιούν μια γενική εικόνα του τι μας περιμένει για ενάμιση χρόνο από σήμερα αν δεχθούμε τις επικρατούσες εκτιμήσεις (τις οποίες πιστεύω και προσωπικά) ότι οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν στα μέσα του 2015.

Ας συνθέσουμε τα γεγονότα για να φωτίσουμε την εικόνα στην οποία αναφέρομαι.

Κατ΄αρχάς η «διπλωματικότητα» της Τρόικα να καθυστερήσει όσο μπορεί τον προσεχή γύρο διαπραγματεύσεων ώστε... να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες μας με τρόπο που να μην προκαλεί πολιτικό κόστος έχει τα όριά της.

Οι πραγματικές διαθέσεις της θα φανούν όχι τόσο στην μορφή των θεμάτων που τρέχουν αλλά εκείνων που θα αφήσουν ως ατζέντα του επόμενου γύρου.

Εν τω μεταξύ θα έχουν χαθεί και τα «ίχνη των ευθυνών» της Τρόικα, για τις πρώτες συνταγές της στην οικονομία, μέσα από το (κατά πάσα βεβαιότητα) αμφιλεγόμενο πόρισμα έρευνας που ευγενώς... προσφέρθηκαν να κάνουν οι δανειστές.

Μέχρι να τα βρούμε με την Τρόικα (που θα βρούμε στην προσεχή φάση) τα μηνύματα των δανειστών για τις μεταρρυθμίσεις (ανάμεσα στα παλαμάκια... για την ηρωική προσπάθεια του ελληνικού λαού) όχι μόνο θα πυκνώσουν αλλά και θα προσδιοριστούν και με συγκεκριμένες αναφορές.

Η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, η απελευθέρωση των επαγγελμάτων, η αποκρατικοποίηση των λεγομένων (μόνο από εμάς) στρατηγικών τομέων της οικονομίας και η απόλυση τουλάχιστον 40.000 από το κράτος μέχρι και το 2015 θα συμπεριλαμβάνονται στις «αποσαφηνίσεις» των μηνυμάτων.

Η «φιλοσοφία» της  Γερμανικής Bundesbank (την ανέπτυξα στο χθεσινό μου σημείωμα)  που δείχνει να είναι απλά τεχνοκρατική χωρίς να σημαίνει τίποτε ιδιαίτερο ως υπόδειξη... θα γενικευθεί (με μορφή εισήγησης) και από άλλους πιστωτικούς Οργανισμούς ενόψει της εξόδου της χώρας μας στις αγορές αλλά και των πιέσεών μας για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.

Ας κρατήσουμε, λοιπόν, την υπόδειξη των Γερμανών γιατί θα μας χρειαστεί να την συνδυάσουμε με τις αναλύσεις μας για την προοπτική εξόδου από τα μνημόνια της Πορτογαλίας, της Ισπανίας αλλά και της Κύπρου. Απλώς ας τα κρατήσουμε.

Οι ευρωσκεπτικιστές, οι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι «φίλοι» μας του ευρωπαϊκού βορρά δεν έχον καθόλου παραιτηθεί από την άποψη τους για το Grexit.

Θα επανέλθουν σε συνδυασμό με τις προοπτικές που διαμορφώνονται στον Νότο μετά την θετική πορεία εξόδου από την κρίση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Άλλωστε οι ευρωεκλογές του Μαΐου είναι εξέλιξη που λαμβάνουν υπόψη τους οι συγκεκριμένοι κύκλοι οι οποίοι σκεπτόμενοι πολιτικά υπολογίζουν όλες τις ισορροπίες...

Εμείς πάντως ας μην ξεχνάμε ότι μετά το καλοκαίρι του 2015 (εφόσον κάτι δεν αλλάξει τραγικά στον Νότο συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου) θα έχουμε μείνει μόνοι μας ως οικονομία σε κρίση.

Και τότε θα έχουμε τους δανειστές απέναντί μας και όχι τόσο πλάι μας όπως δείχνουν... τώρα.

Στο κάτω - κάτω έτσι παίζεται το παιχνίδι όταν οδηγείς τα πράγματα στο ΔΝΤ και στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς σωτηρίας.

Το πρόβλημα είναι δικό σου (ως χώρα) και σε καμία περίπτωση δικό τους.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου με τα «λεφτά υπάρχουν» το ένοιωσε για καλά στο πετσί του γι΄ αυτό και έφυγε νύχτα από την πολιτική.

Από το 2015 και μετά λοιπόν οι μεταρρυθμίσεις (σε μέγεθος και σε βάθος που ούτε φανταζόμαστε σήμερα) θα είναι για τους δανειστές μας όχι προαπαιτούμενα αλλά... απαιτούμενα. Ακόμη και για να μας δέχονται στο γραφείο τους για συζήτηση...

Η άλλη λύση θα είναι το Grexit αφού δεν θα δικαιολογείται εκ των πραγμάτων άλλη ανοχή.

Τι κάνουμε εμείς μπροστά στην θύελλα αυτή και ενώ βαδίζουμε ήδη στην κόψη του ξυραφιού;

Η προεκλογική περίοδος παγώνει τα πάντα στις μεταρρυθμίσεις εκείνες που έχουν πολιτικό κόστος χάνοντας βέβαια έτσι πολύτιμο χρόνο. Τον χρόνο όμως που χάνουμε θα τον πληρώσουν ασφαλώς κάποιοι πάλι σε χρήμα είτε με φόρους, είτε με μισθούς. Ετοιμαζόμαστε να μοιράσουμε και λεφτά σε αδικημένους... ώστε να μας θυμηθούν στις εκλογές. Και κλιμακώνουμε τις παλαιομοδίτικες γνωστές ψεύτικές υποσχέσεις για ανατροπές της σημερινής κατάστασης και των αναπλήρωση των απωλειών σε εισόδημα.

Είναι μήπως λύση η διενέργεια βουλευτικών εκλογών μέσα στο 2014; 

Όσο το κράτος και οι πολιτικοί του δεν έχουν αξιοπιστία, συνέπεια και συνέχεια ανεξάρτητα του ποιος είναι στην κυβέρνηση οι εκλογές, όποτε και αν γίνουν, δεν θα δώσουν λύση. 

Την λύση θα την ψάχνουμε μετά ψάχνοντας και για κυβέρνηση.

Γ.Κράλογλου

capital.gr 

 http://politika-gr.blogspot.gr