κουτοπονηριές της προηγούμενης κυβέρνησης.
Αφήνει να διαδίδεται από τα ΜΜΕ ότι τα ταμεία του κράτους αδειάζουν με ταχύ ρυθμό .
Συγχρόνως υπολογίζει με ημιδημόσιες διαρροές οικονομικών υπευθύνων ότι στις 20 Απριλίου μπορεί να είναι εντελώς άδεια.
Παρά την άμεση ανάγκη της χώρας για οικονομικούς πόρους, δεν έχει ακόμα αρχίσει η υποβολή των φετεινών φορολογικών δηλώσεων.
Οι υπεύθυνοι δεν έχουν καταλήξει ακόμα στη μορφή των φετεινών φορολογικών δηλώσεων και σκέφτονται τρόπους να φτιάξουν «Περιουσιολόγιο» για να φορολογήσουν την περιουσία και όχι μόνο τα φετεινά εισοδήματα.
Στις 21 Μαρτίου 2015 ψηφίστηκε στη Βουλή ένας νόμος για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία σε 100 δόσεις.
Με βάση αυτό τον νόμο όλοι οι «επαγγελματίες » κακοπληρωτές του Ελληνικού δημοσίου θα εξασφαλίσουν από 50 έως 100% διαγραφή των προσαυξήσεων και των πρόσθετων τελών, αν σπεύσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους ως τις 26 Μαίου 2015, με δυνατότητα παράτασης για ένα μήνα ακόμη, δηλαδή ως τα τέλη Ιουνίου 2015.
Τις πρώτες ημέρες του μέτρου παρατηρήθηκαν ημερήσιες εισροές στα δημόσια ταμεία της τάξεως των 18 έως 20 εκατ ευρώ.
Αν υποθέσουμε ότι η ροή αυτή παραμείνει σταθερή για 3 μήνες, δηλαδή για 75 εργάσιμες ημέρες, το δημόσιο αναμένεται να εισπράξει από 1,3 έως 1,5 δισ ευρώ ως τα τέλη Ιουνίου.
Τα κοράκια του Υπουργείου Οικονομικών όμως δεν υπολογίζουν ότι τα λεφτά αυτά θα λείψουν από τις τράπεζες ή και από την αγορά.
Η είσπραξη τους θα προκαλέσει επιπλέον ύφεση και μείωση των εισπράξεων από το ΦΠΑ έως και 345 εκατ ευρώ (=1,5*23%).
Το τελικό όφελος μάλλον θα είναι γύρω στο 1 δισ ευρώ…
Θα λυθούν τα προβλήματα του κράτους ως τον Ιούνιο με είσπραξη μόνο 1 δισ ευρώ?
Πολύ αμφιβάλω…
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε με αφέλεια να επιστρέψει το αδιάθετο απόθεμα του ΤΧΣ σε ομόλογα του EFSF αξίας 10,9 δισ ευρώ, δείχνοντας την «καλή» της διάθεση για διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
Αλλά συγχρόνως έσπευσε ,εγκληματικά για τη χώρα , να μειώσει ισόποσα και το μετοχικό κεφάλαιο του ΤΧΣ , χωρίς όμως να μειώσει το δημόσιο χρέος.
Τα κεφάλαια αυτά ήταν δανεικά.
Αφού τα επιστρέψαμε, γιατί δεν ζητήσαμε συγχρόνως να μειωθεί και το χρέος της χώρας μας ?
Γιατί δεν ζητήσαμε να χρησιμοποιηθούν για την καταβολή των δόσεων ως και τον Αύγουστο 2015 προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ?
Αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων ότι στη «βιασύνη» μας να γίνουμε » καλής πίστεως» διαπραγματευτές, επιστρέψαμε επιπλέον και 1,2 δισ ευρώ δικά μας λεφτά, που τα ζητάμε πάλι πίσω, αν δεήσουν να μας τα δώσουν…
Η κυβέρνηση μας πιεσμένη από τις ανάγκες μας για ρευστό «έσπευσε» να δηλώσει ότι δεν ζητάμε δανεικά από την Κίνα ή τη Ρωσία.
Αλλά συγχρόνως απειλεί τους δανειστές ότι μπορεί να επιλέξει να μην πληρώσει δόση του ΔΝΤ ή την ΕΚΤ, αν χρειασθεί να επιλέξει ανάμεσα σε καταβολή δόσεων προς αυτούς ή την καταβολή μισθών και συντάξεων…
Την Κίνα και τη Ρωσία μπορεί να την απορρίψαμε για να φανούμε πιστοί στην ΕΕ, αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να ζητήσουμε δανεικά από το Ιράν.
Και βεβαίως το Ιράν απέρριψε την πρόταση μας…
Η κυβέρνηση ζητάει από την ΕΚΤ να της επιτρέψει να διαθέσει επιπλέον έντοκα γραμμάτια πέραν του ορίου των 15 δισ ευρώ.
Και επειδή η ΕΚΤ δεν της το έχει επιτρέψει ακόμα, έσπευσε να δανεισθεί τα διαθέσιμα των Ασφαλιστικών ταμείων μέσω REPOS…
Κανένας όμως από το οικονομικό επιτελείο δεν σκέφτηκε να βάλει το ΤΧΣ να διαθέσει ομόλογα του προς τις διεθνείς αγορές.
Μήπως και το «ιδιωτικό» ΤΧΣ δεσμεύεται από την ΕΚΤ για την έκδοση ομολόγων ή εντόκων γραμματίων?
Στο σημείο αυτό μπορεί κάποιος να σκεφθεί ότι με επιτόκιο 20% δεν θα μπορούσε το ΤΧΣ να εκδόσει ομόλογα.
Αν το δεχθούμε όμως αυτό, γιατί το ΤΧΣ δεν αγόρασε με έκπτωση τα ομόλογα των τραπεζών, που εκδόθηκαν την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά?
Tουλάχιστον το ΤΧΣ θα μπορούσε να βγάλει κάποιο κέρδος απ” αυτή την συναλλαγή.
Στη συνέχεια θα μπορούσαν και οι Ελληνικές τράπεζες να προεξοφλούσαν τα ομόλογα τους, δίνοντας μετρητά και πάλι στο ΤΧΣ.
Και το ΤΧΣ θα επέστρεφε μέρισμα από τα κέρδη στο μέτοχο του, δηλαδή στο Ελληνικό κράτος…
Μήπως και αυτό θεωρείται έμμεση χρηματοδότηση του κράτους από τις Τράπεζες κατά τον «τυπικό» κο Draghi?
Αν ναι, γιατί τότε συμφώνησε να μας επιστρέψει τα κέρδη από την αγοραπωλησία των Ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ?
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο είδος συναλλαγών?
Διαβάσαμε πρόσφατα στην ανακοίνωση των ετήσιων αποτελεσμάτων της Εθνικής Τράπεζας ότι η τράπεζα αυτή διαθέτει ενέχυρα για επιπλέον δανεισμό από το Ευρωσύστημα ύψους 15 δισ ευρώ.
Η προηγούμενη διοίκηση της κόμπαζε για τη δυνατότητα αυτή, αλλά δεν σκέφθηκε ποτέ να την χρησιμοποιήσει και για το καλό της χώρας.
Κανένας καθηγητής οικονομικών, προσκείμενος στη κυβέρνηση ,δεν γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί κεφάλαια με μόχλευση για να δημιουργεί τραπεζικές πιστώσεις?
Kανένας κυβερνητικός οικονομικός παράγοντας δεν γνωρίζει τίποτα για ομολογιακά κοινοπρακτικά δάνεια ή για το πώς λειτουργούν οι εταιρείες holding για τον τραπεζικό τομέα?
Λύσεις για χρηματοδότηση της Ελλάδας υπάρχουν πολλές…
Υπάρχει όμως η διάθεση να διασώσουμε το σκάφος από την χρεοκοπία ή μήπως βασιζόμαστε στη «καλή» διάθεση των εταίρων μας να μας «σώσουν» με το αζημίωτο?
Σκέφτηκε ποτέ κανένας στη κυβέρνηση ότι καμμιά φορά τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν απρόβλεπτα?
Oι εταίροι μας λογικά δεν πρέπει να έχουν συμφέρον να μας καταστρέψουν, ούτε εμείς αυτούς.
Γιατί όμως ο George Soros δηλώνει ότι το παιχνίδι έχει εξελιχθεί σε lose-lose και υπολογίζει την πιθανότητα Grexit σε 50%?
Η απάντηση είναι απλή:
To χρέος υπήρχε από πριν και δεν δημιουργήθηκε από το πρόγραμμα της τρόικας για την διάσωση της Ελλάδας.
Απλά άλλαξαν οι ιδιοκτήτες του και από ιδιωτικό χρέος έγινε χρέος προς δημόσιους φορείς (ΕΕ,ΕΚΤ, ΔΝΤ).
Κάθε προσπάθεια είσπραξης του χρέους από την Ελλάδα ,την κάνει πιο φτωχή και μειώνει συγχρόνως τα περιθώρια των δανειστών για επωφελή εμπορική σχέση με την Ελλάδα.
Στην καλύτερη περίπτωση, που θα αποδίδαμε ένα μεγάλο μέρος του χρέους σε όρους ευρώ, για την λειτουργία της οικονομίας μας θα είμαστε συγχρόνως υποχρεωμένοι να εκδώσουμε στη θέση του κάποια άλλη πίστωση ίσης αξίας, εκφρασμένη σε δικό μας νόμισμα.
Και αν όλοι μιμούνταν το παράδειγμα μας ,τότε το ευρώ θα πέθαινε.
Οι “Ελληνες από την εποχή του Αριστοφάνη γνωρίζουν ότι το κακό νόμισμα διώχνει το καλό νόμισμα από το εμπόριο.
Οι Ευρωπαίοι το ανακάλυψαν πολύ αργότερα:
» Το 1558, ο Thomas Gresham απέστειλε επιστολή στη βασίλισσα Ελισάβετ με την ευκαιρία της ενθρόνισής της. Ο Gresham προειδοποίησε ότι τα κακά νομίσματα «διώχνουν» τα καλά. Εάν κυκλοφορούν νομίσματα με διαφορετική πραγματική αξία (το ένα, για παράδειγμα, περιέχει περισσότερο ασήμι από το άλλο) αλλά με την ίδια ονομαστική αξία (ας πούμε μία λίρα), τότε οι πολίτες θα κρατήσουν «κάτω από το μαξιλάρι» την «καλή» λίρα και θα χρησιμοποιήσουν για τις συναλλαγές τους την «κακή». Στο τέλος, αυτή η διαδικασία θα οδηγήσει σε εξαφάνιση τις «καλές» λίρες (τιμημένες από Έλληνες και ξένους, όπως λέει ο Αριστοφάνης) και στην οικονομία θα κυκλοφορούν μόνο κακής ποιότητας νομίσματα με αποτέλεσμα την υποτίμηση του νομίσματος.»
Το παιχνίδι της λιτότητας στη ζώνη του ευρώ με στόχο τον περιορισμό ή την εξόφληση του δημόσιου χρέους των κρατών έχει μόνο χαμένους.
Ο κύριος χαμένος είναι το ευρώ , που έχασε πάνω από 20% της αγοραστικής του αξίας τον τελευταίο χρόνο.
“Ολοι οι Ευρωπαίοι γίνονται φτωχότεροι μέσω της «έμμεσης» υποτίμησης του ευρώ , με παράλληλη εμφάνιση αποπληθωρισμού και μεγάλης ανεργίας.
Ο αποπληθωρισμός χτυπάει τις πωλήσεις των πλουσίων κρατών και η ανεργία τα φτωχά κράτη.
Πρόκειται για δύο ισοδύναμα κακά με αιτία τις πολιτικές λιτότητας , που διαφημίζει ως λύση του προβλήματος η Γερμανία.
Στο βαθμό που οι πολιτικοί δεν καταλαβαίνουν αυτή την απλή αλήθεια ή μας κοροιδεύουν ασύστολα ή απλά οικονομικά είναι άσχετοι..
Πηγή: http://www.zoomblog.org/2015/03/blog-post_680.html#ixzz3VNqpkVX1