Το «Μοντέλο» του Γκουρία που θα εφαρμόσει και στην χώρα μας είναι ένα πρόγραμμα εξουθενωτικής λιτότητας, που κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι εξοντωτικές περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό
Εάν κάποιος ανατρέξει στην πρόσφατη ιστορία των δύο περασμένων
δεκαετιών θα καταλάβει τι εννοώ. Ας κάνουμε μία μικρή αναδρομή στα
πεπραγμένα των ηρώων της ιστορίας που θα αφηγηθώ.
Ο Μεξικάνος Ανχέλ Γκουρία που προσφάτως στη χώρα μας έχει αναχθεί σε... μεταρρυθμιστική διάνοια έχει σίγουρα πλούσιο βιογραφικό αλλά και «σκοτεινό» παρελθόν:
Ένας εκ των πρωτεργατών της διαβόητης Συνθήκης Ελευθέρου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA), συμμετείχε ενεργά στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ και τον Καναδά εκπροσωπώντας την χώρα του στην επιτροπή για τα οικονομικά θέματα.
Με την εν λόγω συνθήκη που τέθηκε σε ισχύ το 1994 άρθηκαν όλοι οι περιορισμοί στο εμπόριο μεταξύ των τριών χωρών, και ως συνήθως αυτός που πλήρωσε τη λυπητερή ήταν ο πιο αδύναμος. Από την ημέρα της υπογραφής της NAFTA, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στα σύνορα με τις ΗΠΑ οι περίφημες maquillas, ειδικές οικονομικές ζώνες δηλαδή όπου τα εργοστάσια απασχολούν χιλιάδες εργάτες σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα με μισθούς πείνας και ωράρια εξουθενωτικά, εισάγοντας αδασμολόγητα πρώτες ύλες και εξάγοντας σχεδόν το σύνολο της παραγωγής τους στο εξωτερικό.
Έπειτα από μία τετραετία ως υπουργός Εξωτερικών, και αφού συμμετείχε στις επαφές για το πακέτο διάσωσης ύψους 20 δις. δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μετά την οικονομική κρίση που χτύπησε τη χώρα το 1994 αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών.
Ο Γκουρία, που παρεμπιπτόντως καυχιέται ακόμα και τώρα για τα πεπραγμένα του σε αυτό το πόστο, θα εφαρμόσει το «Μοντέλο», ένα πρόγραμμα εξουθενωτικής λιτότητας, που κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι εξοντωτικές περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό - η γνωστή σε όλους μας δημοσιονομική προσαρμογή- και το άνοιγμα της οικονομίας στο αόρατο χέρι της αγοράς.
Πολλοί μεξικανοί τον αποκαλούν «Άγγελο του χρέους», σε ένα εμφανές λογοπαίγνιο με το όνομα του, καθώς διαπραγματεύτηκε την αναδιάρθρωση του με τους διεθνείς πιστωτές – εν προκειμένω τις ΗΠΑ. Για άλλους ο Γκουρία είναι θεωρείται απλώς ο «Άγγελος της υποταγής», καθώς έφερε το Μεξικό κάτω από την εποπτεία του ΔΝΤ για πολλά χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, στο Μεξικό της δεκαετίας του 90’ τελικά οι αριθμοί θριάμβευσαν έναντι της κοινωνίας που βγήκε βαρύτατα τραυματισμένη από την περιπέτεια αυτή. Και για τον ρόλο του στο… success story το 2006, ο Ανχέλ Γκουρία θα προταθεί από τον τότε πρόεδρο της χώρας Βιθέντε Φοξ για τη θέση του επικεφαλής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, (ΟΟΣΑ).
Ο Ανχέλ Γκουρία δεν έχει μόνο φίλους, αλλά και ορκισμένους εχθρούς με πρώτους τους Ζαπατίστας που έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση την 1η Ιανουαρίου του 1994 με την κατάληψη πόλεων στην επαρχεία Τσιάπας, όταν δηλαδή τέθηκε σε εφαρμογή η NAFTA, το πνευματικό «τέκνο» του πρώην υπουργού Οικονομικών του Μεξικό.
Το πρώτο ιστορικά ένοπλο κίνημα κατά του νεοφιλελευθερισμού πολέμησε και πολεμά ακόμα τον πυρήνα της ιδεολογίας και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται στη χώρα, αρχιτέκτονας και κύριος εκφραστής των οποίων είναι ο Γκουρία.
Ο σαμπκομαντάντε Μάρκος και ο αντάρτικος στρατός του ήταν οι πρώτοι που αντελήφθησαν και κατήγγειλαν την κοινωνική λαίλαπα που βρισκόταν στον ορίζοντα. Βρέθηκαν υπό τα όπλα, όχι από επιλογή αλλά ανάγκη και προέταξαν ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας το οποίο εμπνεύστηκαν από τον ήρωα της μεξικανικής επανάστασης Εμιλιάνο Ζαπάτα.
«Όλα για όλους, τίποτε για εμάς!» αυτό το σύνθημα προέταξαν στη μάχη οι Ζαπατίστας. Αυτό το σύνθημα χρησιμοποίησε και ο Αλέξης Τσίπρας τον περασμένο Αύγουστο για να περιγράψει τον τρόπο ζωής των μοναχών στο Άγιο Όρος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του εκεί.
Πέντε μήνες μετά και αφού έγινε ο πρώτος αριστερός – ναι τον θεωρώ αριστερό!- πρωθυπουργός στην ιστορία της Ελλάδας, ο Αλέξης Τσίπρας στρέφεται στον μεγαλύτερο ιδεολογικό αντίπαλο των Ζαπατίστας, έναν βέρο νεοφιλελεύρερο προς άγρα… πιστοποιητικών για το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης.
Θα μπορούσε απλώς να αρχίσει να το εφαρμόζει – δίχως πολλά λόγια- καθώς κοντεύουν δύο μήνες από τη στιγμή που βρέθηκε στην πρωθυπουργία και μόλις χτες ψηφίστηκε από τις επιτροπές το πρώτο νομοσχέδιο που κατατέθηκε, αυτό για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Ο Μεξικάνος Ανχέλ Γκουρία που προσφάτως στη χώρα μας έχει αναχθεί σε... μεταρρυθμιστική διάνοια έχει σίγουρα πλούσιο βιογραφικό αλλά και «σκοτεινό» παρελθόν:
Ένας εκ των πρωτεργατών της διαβόητης Συνθήκης Ελευθέρου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA), συμμετείχε ενεργά στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ και τον Καναδά εκπροσωπώντας την χώρα του στην επιτροπή για τα οικονομικά θέματα.
Με την εν λόγω συνθήκη που τέθηκε σε ισχύ το 1994 άρθηκαν όλοι οι περιορισμοί στο εμπόριο μεταξύ των τριών χωρών, και ως συνήθως αυτός που πλήρωσε τη λυπητερή ήταν ο πιο αδύναμος. Από την ημέρα της υπογραφής της NAFTA, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στα σύνορα με τις ΗΠΑ οι περίφημες maquillas, ειδικές οικονομικές ζώνες δηλαδή όπου τα εργοστάσια απασχολούν χιλιάδες εργάτες σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα με μισθούς πείνας και ωράρια εξουθενωτικά, εισάγοντας αδασμολόγητα πρώτες ύλες και εξάγοντας σχεδόν το σύνολο της παραγωγής τους στο εξωτερικό.
Έπειτα από μία τετραετία ως υπουργός Εξωτερικών, και αφού συμμετείχε στις επαφές για το πακέτο διάσωσης ύψους 20 δις. δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μετά την οικονομική κρίση που χτύπησε τη χώρα το 1994 αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών.
Ο Γκουρία, που παρεμπιπτόντως καυχιέται ακόμα και τώρα για τα πεπραγμένα του σε αυτό το πόστο, θα εφαρμόσει το «Μοντέλο», ένα πρόγραμμα εξουθενωτικής λιτότητας, που κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι εξοντωτικές περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό - η γνωστή σε όλους μας δημοσιονομική προσαρμογή- και το άνοιγμα της οικονομίας στο αόρατο χέρι της αγοράς.
Πολλοί μεξικανοί τον αποκαλούν «Άγγελο του χρέους», σε ένα εμφανές λογοπαίγνιο με το όνομα του, καθώς διαπραγματεύτηκε την αναδιάρθρωση του με τους διεθνείς πιστωτές – εν προκειμένω τις ΗΠΑ. Για άλλους ο Γκουρία είναι θεωρείται απλώς ο «Άγγελος της υποταγής», καθώς έφερε το Μεξικό κάτω από την εποπτεία του ΔΝΤ για πολλά χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, στο Μεξικό της δεκαετίας του 90’ τελικά οι αριθμοί θριάμβευσαν έναντι της κοινωνίας που βγήκε βαρύτατα τραυματισμένη από την περιπέτεια αυτή. Και για τον ρόλο του στο… success story το 2006, ο Ανχέλ Γκουρία θα προταθεί από τον τότε πρόεδρο της χώρας Βιθέντε Φοξ για τη θέση του επικεφαλής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, (ΟΟΣΑ).
Ο Ανχέλ Γκουρία δεν έχει μόνο φίλους, αλλά και ορκισμένους εχθρούς με πρώτους τους Ζαπατίστας που έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση την 1η Ιανουαρίου του 1994 με την κατάληψη πόλεων στην επαρχεία Τσιάπας, όταν δηλαδή τέθηκε σε εφαρμογή η NAFTA, το πνευματικό «τέκνο» του πρώην υπουργού Οικονομικών του Μεξικό.
Το πρώτο ιστορικά ένοπλο κίνημα κατά του νεοφιλελευθερισμού πολέμησε και πολεμά ακόμα τον πυρήνα της ιδεολογίας και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται στη χώρα, αρχιτέκτονας και κύριος εκφραστής των οποίων είναι ο Γκουρία.
Ο σαμπκομαντάντε Μάρκος και ο αντάρτικος στρατός του ήταν οι πρώτοι που αντελήφθησαν και κατήγγειλαν την κοινωνική λαίλαπα που βρισκόταν στον ορίζοντα. Βρέθηκαν υπό τα όπλα, όχι από επιλογή αλλά ανάγκη και προέταξαν ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας το οποίο εμπνεύστηκαν από τον ήρωα της μεξικανικής επανάστασης Εμιλιάνο Ζαπάτα.
«Όλα για όλους, τίποτε για εμάς!» αυτό το σύνθημα προέταξαν στη μάχη οι Ζαπατίστας. Αυτό το σύνθημα χρησιμοποίησε και ο Αλέξης Τσίπρας τον περασμένο Αύγουστο για να περιγράψει τον τρόπο ζωής των μοναχών στο Άγιο Όρος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του εκεί.
Πέντε μήνες μετά και αφού έγινε ο πρώτος αριστερός – ναι τον θεωρώ αριστερό!- πρωθυπουργός στην ιστορία της Ελλάδας, ο Αλέξης Τσίπρας στρέφεται στον μεγαλύτερο ιδεολογικό αντίπαλο των Ζαπατίστας, έναν βέρο νεοφιλελεύρερο προς άγρα… πιστοποιητικών για το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης.
Θα μπορούσε απλώς να αρχίσει να το εφαρμόζει – δίχως πολλά λόγια- καθώς κοντεύουν δύο μήνες από τη στιγμή που βρέθηκε στην πρωθυπουργία και μόλις χτες ψηφίστηκε από τις επιτροπές το πρώτο νομοσχέδιο που κατατέθηκε, αυτό για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
oxafies.com από newpost.gr/