diafimiseto
source
Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Le Monde, το 48% της εργατικής τάξης υποστηρίζει την Μαρί Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, με το υπόλοιπο ποσοστό της ίδιας τάξης να μοιράζεται με πολύ μικρότερα ποσοστά στους άλλους υποψήφιους.
Όπως έχει συμβεί και με τις εκλογές στις ΗΠΑ, το ιστορικό προπύργιο της αριστεράς, η εργατική τάξη και τα φτωχότερα εισοδηματικά και κοινωνικά στρώματα στην πλειοψηφία τους ψηφίζουν υποψήφιους όπως ο Τράμπ και η Λεπέν που υποστηρίζουν την έννοια τη πατρίδας απέναντι στην παγκοσμιοποίηση.
Αυτό και όχι μόνο, σημαίνει ότι, οι έννοιες αριστερά και δεξιά όπως προσδιορίζονταν στο παρελθόν, έχουν αλοιωθεί σήμερα αν δεν έχουν αντιστραφεί εντελώς. Πολύ δύσκολο μπορεί να θεωρηθεί ότι η εργατική τάξη και τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού που στηρίζουν υποψηφιότητες όπως ο Τράμπ και η Λεπέν τοποθετούνται στην δεξιά. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο αφού η βασική υπόσταση της αριστεράς συνδέεται με την υποστήριξη των καταπιεσμένων τάξεων, των μη προνομιούχων απέναντι στους προνομιούχους. Ένα επιπλέον συναφές συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι, η εργατική τάξη και τα φτωχότερα εισοδηματικά στρώματα στηρίζουν την πατρίδα έναντι των ανώτερων εισοδηματικών τάξεων και των ελίτ που προκρίνουν την παγκοσμιοποίηση.
Είναι καιρός κατά συνέπεια να αναθεωρήσουμε τις έννοιες αριστερά- δεξιά. Η αυτοπροσδιοριμένη σημερινή εγχώρια και διεθνής αριστερά, ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματική αριστερά του παρελθόντος, όπως δείχνουν τα έργα και οι πράξεις της αλλά και η ταξική σύνθεση των υποστηρικτών της. Έχει ευτελήσει και απαξιώσει την ιστορική βαρύτητα της αριστεράς και προφανώς δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το ηθικό και πολιτικό ανάστημα της λέξης.
source