Τετάρτη, Οκτωβρίου 30

Η μεταναστευτική εισβολή στην Ευρώπη

Vassilis Viliardos
Είναι εύκολο να τοποθετείται κανείς υπέρ της μαζικής μετανάστευσης με ανθρωπιστικά κριτήρια, χωρίς να τεκμηριώνει την άποψη του με υφιστάμενα παραδείγματα, από τα οποία φαίνονται οι συνέπειες της - όπως στην περίπτωση της Σουηδίας, της Γαλλίας, του Βελγίου κοκ. Συνέπειες που δεν έχουν σχέση μόνο με την τρομοκρατία από ορισμένες φανατικές ομάδες, καθώς επίσης με τη δημιουργία γκέτο αλλά, επίσης,
(α) με την αύξηση της εγκληματικότητας, όταν η χώρα δεν είναι σε θέση να παρέχει ασφάλεια στους Πολίτες της, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών,

(β) με τη μείωση του βιοτικού της επιπέδου μέσω της παροχής φθηνότερης εργασίας από τους μετανάστες που δεν έχουν τις ίδιες απαιτήσεις με τους γηγενείς ή/και με την οικονομική στήριξη τους που αυξάνει τη φορολογία,
(γ) με τον επηρεασμό της οικονομίας της από τις εκροές χρημάτων προς τις πατρίδες των μεταναστών,
(δ) με την υπερβολική χρήση του συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης της, το οποίο δεν είναι σχεδιασμένο για κάτι τέτοιο,
(ε) με τη μη ύπαρξη ενός κατάλληλου μεταναστευτικού νόμου που να είναι σε θέση να λειτουργεί σωστά, με τους απαραίτητους ελεγκτικούς μηχανισμούς κοκ.
Είναι επίσης εύκολο να τοποθετείται κανείς εναντίον της μαζικής μετανάστευσης με εθνικιστικά, ρατσιστικά ή φυλετικά κριτήρια - αδιαφορώντας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επί πλέον, μη δίνοντας σημασία στη φυσιολογική τάση των ανθρώπων να αναζητούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, αναλαμβάνοντας τεράστια ρίσκα - όπως ασφαλώς όλοι αυτοί που διασχίζουν τη Μεσόγειο με ετοιμόρροπα πλοιάρια, πληρώνοντας σημαντικά ποσά σε παράνομους διακινητές που ενδιαφέρονται μόνο για τα χρήματα που εισπράττουν και καθόλου για τις ανθρώπινες ζωές.
Ως εκ τούτου, αυτό που απομένει εκτός από τη φύλαξη των συνόρων, την κατάργηση των ΜΚΟ και τις αυστηρότατες ποινές για τους διακινητές, δεν είναι άλλο από την εκπόνηση και πιστή τήρηση ενός μεταναστευτικού νόμου, προσαρμοσμένου στις ιδιαίτερες συνθήκες της εκάστοτε χώρας - ο οποίος να λαμβάνει φυσικά υπ' όψιν το εγκριθέν σχέδιο για τη μετανάστευση που υπέγραψαν όλα τα κράτη του ΟΗΕ εκτός των Η.Π.Α. Ειδικά όσον αφορά τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, οι οποίες είναι πύλες των μεταναστευτικών εισροών, θα πρέπει να ενισχύονται με κάθε τρόπο, οικονομικά και διοικητικά, από όλες τις υπόλοιπες - ενώ οι συνθήκες του Δουβλίνου θα πρέπει να διαμορφωθούν εντελώς, έτσι ώστε να είναι δίκαιες για όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.