Το Θείο δώρο του Δημιουργού στον άνθρωπο...
Γράφει ο Αντώνης Δρογώσης
Αρχιτέκτων
ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΦΥΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Εκατομμύρια κινούμενα χείλια στην κάτω επιφάνεια τού κάθε φύλλου, καταβροχθίζουν CO2-διοξείδιο τού άνθρακος κα μάς δίνουν O2-οξυγόνο.
25 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια επιφάνειας φύλλων, ασχολούνται καθημερινά με την θαυμαστή αυτή φωτοσύνθεση.
Παράγοντας οξυγόνο και τροφή για ανθρώπους και ζώα.
Από τα 375 δισεκατομμύρια τόνους τροφής που καταναλώνουμε κάθε χρόνο, το μεγαλύτερο μέρος της προέρχεται από τα φυτά, που την παράγουν από τον αέρα και το χώμα με την βοήθεια τού ηλιακού φωτός.
Το υπόλοιπο είναι ζωικά προϊόντα που κι αυτά παράγονται με τη σειρά τους από τα φυτά.
Από την κούνια του μέχρι το φέρετρό του ο άνθρωπος βασίζεται στην κυτταρίνη για το κατάλυμά του, τα ρούχα του, τα καύσιμά του, τις κλωστές του, τα μουσικά του όργανα και το χαρτί πάνω στο οποίο μουτζουρώνει τίς φιλοσοφίες του.
Η δε γεωργία αποτελεί την βάση τού πλούτου ενός έθνους…
Οι συχνότητες που εκπέμπουν τα φυτά, παρέχοντας ψυχική ικανοποίηση, κάνουν τούς ανθρώπους να ζούν πιο ευτυχισμένα.
Τα λουλούδια είναι απαραίτητα στη γέννηση, στον γάμο, στον θάνατο, στα γεύματα και στις γιορτές.
Προσφέρουμε φυτά και λουλούδια ως δείγμα αγάπης, φιλίας, σεβασμού και ευχαριστίας.
Ομορφαίνουμε τα σπίτια μας με κήπους, τίς πόλεις μας με πάρκα, τίς χώρες μας με δάση.
Ο Παράδεισος περιγράφεται σαν ένας τεράστιος κήπος με λογής λογής πανέμορφα λουλούδια και φυτά.
Εν τω μεταξύ ο άνθρωπος, όπως έγραψε ο Βιεννέζος βιολόγος Ραούλ Φρανσέ, νομίζει ότι τα φυτά δεν έχουν κίνηση και αισθήματα γιατί δεν αφιερώνει τον καιρό να τα παρατηρήσει.
Οι ρίζες των φυτών σκάβουν ερευνητικά μέσα στη γή, τη στιγμή που τα βλαστάρια τους περιστρέφονται ψάχνοντας να απλώσουν άκρα ερευνώντας το περιβάλλον…
Μεγαλώνουν σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις.
Σκάβουν μέσα στην γή λες και τα τραβάει η βαρύτητα και ανυψώνονται λες και τα τραβάει μία αντι-βαρύτητα…
Ριζίδια σκάβουν προς τα κάτω με με λεπτές άσπρες ίνες, προχωρώντας και δοκιμάζοντας.
Μικρά κοιλώματα μέσα στα οποία κροταλίζει ένας κόκκος άμυλο, υποδεικνύουν στις άκρες τής ρίζας την διεύθυνση τής έλξης τής βαρύτητας…
Όταν η γη είναι στεγνή, οι ρίζες στρέφονται προς τα υγρά στρώματα και προχωρούν όπως στην περίπτωση τού φυτού Αλφα-Αλφα που απλώνεται έως δεκατέσσερα μέτρα αναπτύσσοντας μία ενέργεια που μπορεί να τρυπήσει μπετόν.
Δεν έχει μετρήσει κανείς ακόμα τίς ρίζες ενός δέντρου, η μελέτη όμως τής ρίζας ενός μόνο φυτού σίκαλης φανέρωσε ένα σύνολο μεγαλύτερο από δεκατρία εκατομμύρια ριζίδια μ' ένα συνολικό μήκος 380 μιλίων.
Στα ριζίδια αυτά τής σίκαλης υπάρχουν λεπτές τρίχες που υπολογίζεται ότι φθάνουν τα 14 δισεκατομμύρια, μ ένα συνολικό μήκος 6.600 μιλίων, την απόσταση σχεδόν από τον έναν πόλο στον άλλον…
Καθώς τα ειδικά κύτταρα που σκάβουν φθείρονται στην επαφή τους με τίς πέτρες και τα χαλίκια, αντικαθίστανται αμέσως, αλλά μόλις φθάσουν σε μία πηγή τροφής πεθαίνουν για ν αντικατασταθούν με κύτταρα που είναι φτιαγμένα να διαλύουν ορυκτά άλατα και να συλλέγουν στοιχεία από αυτά.
Η βασική αυτή τροφή διοχετεύεται από κύτταρο σε κύτταρο σ ολόκληρο το φυτό το οποίο συνίσταται σε μία χωριστή μονάδα πρωτόπλασμα, μία υδαρή πηκτοειδή ύλη που θεωρείται η βάση τής φυτικής ζωής…
Η ρίζα είναι δηλαδή μία αντλία νερού, όπου το νερό ενεργεί σαν ένας γενικός διαλύτης φέρνοντας συστατικά από την ρίζα στα φύλλα, για να εξατμιστεί και να πέσει πάλι πάνω στη γή και να γίνει πάλι ένα στοιχείο στην αλυσίδα τής ζωής.
Τα φύλλα ενός ηλίανθου θα εξιδρώσουν σε μία μέρα τόσο νερό όσο κι ένας άνθρωπος.
Σε μία μόνο μέρα ένα δέντρο σημύδας μπορεί να ρουφήξει μέχρι εκατό γαλόνια νερό που θα εξιδρώσει σα δροσερή υγρασία από τα φύλλα της.
Κανένα φυτό δεν υπάρχει χωρίς κίνηση.
Τα φυτά απλώνονται βιαστικά για να βρούν ένα νέο στήριγμα για το βαρύ κλαδί που μεγαλώνει πίσω τους.
Όταν ένα βλαστάρι βρεί στήριγμα, αρχίζει σε είκοσι δευτερόλεπτα να τυλίγεται γύρω του και μέσα σε μία ώρα είναι δύσκολο να το τραβήξουμε…
Τα φυτά, λέει ο Φρανσέ, είναι ικανά να διανοούνται: απλώνονται ή ψάχνουν γι αυτό που θέλουν με τρόπους τόσο μυστηριώδεις όσο και οι πιο φανταστικές δημιουργίες στα μυθιστορήματα…
Τα βότανα απ την άλλη, φαίνονται ικανά να διακρίνουν και να αντιδρούν σ ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον τους σ ένα επίπεδο τελειότητας που ξεπερνάει το ανθρώπινο.
Το φυτό ροσόλι αρπάζει μια μύγα μ' αλάθευτη ακρίβεια, κινούμενο προς τη κατεύθυνση όπου υπάρχει το θήραμα.
Μερικά παρασιτικά φυτά ξεχωρίζουν την παραμικρότερη μυρουδιά τού θύματός τους και ξεπερνάνε κάθε εμπόδιο για να συρθούν ως αυτό.
Τα φυτά ξέρουν πιά μυρμήγκια κλέβουν το νέκταρ τους και κλείνουν όταν αυτά είναι γύρω τους, για ν ανοίξουν όταν θα υπάρχει δροσιά επάνω στον μίσχο τους που θα εμποδίσει τα μυρμήγκια ν ανέβουν.
Η ακακία πάλι, επιστρατεύει τίς υπηρεσίες ορισμένων μυρμηγκιών που σαν αντάλλαγμα για το νέκταρ που παίρνουν, την προστατεύουν από άλλα έντομα και φυτοφάγα ζώα…
Για να προφυλαχτούν τα φυτά βγάζουν αγκάθια, έχουν πικρή γεύση ή κολλώδεις ουσίες οι οποίες συλλαμβάνουν και σκοτώνουν τα εχθρικά έντομα.
Η Mimosa pudica έχει έναν μηχανισμό που αντιδρά κάθε φορά που ένα σκαθάρι ή ένα μυρμήγκι ή ένα σκουλήκι σέρνεται πάνω στον μίσχο της προς τα φύλλα.
Μόλις ο εισβολέας αγγίξει ένα παρακλάδι της, ο μίσχος ορθώνεται, τα φύλλα διπλώνουν και ο επιτιθέμενος ή κυλάει και πέφτει ή υποχωρεί τρομαγμένος…
Μερικά φυτά ανίκανα να βρούν άζωτο στις βαλτώδεις περιοχές που ζούν, το αποκτούν καταβροχθίζοντας ζωντανές υπάρξεις.
Το σαρκοφάγο ροσόλι μπορεί να διεγερθεί αν βάλουμε πάνω του ένα κομμάτι κλωστή που δεν ζυγίζει πάνω από το 1/78000 τού γραμμαρίου…
Η εφευρετικότητα των φυτών στην κατάστρωση κατασκευών είναι κατά πολύ ανώτερη από αυτή τών ανθρώπων.
Ανθρώπινες κατασκευές δεν μπορούν να συγκριθούν με την στερεότητα των φυτικών κατασκευών.
Ο ευκάλυπτος τής Αυστραλίας μπορεί να υψώσει το κεφάλι του σ ένα κορμό 160 μέτρα από την γή ή όσο ψηλή είναι η Μεγάλη Πυραμίδα τού Χέοπα.
Τα φυτά είναι καλό να μην φυτεύονται σε κλίματα διαφορετικά από αυτά που ευδοκιμούν.
Για παράδειγμα οι ευκάλυπτοι που έχουμε στην χώρα μας μεταφέρθηκαν από την Αυστραλία η οποί έχει άλλο κλίμα από το δικό μας που είναι εύκρατο.
Στο δικό μας λοιπόν μεγαλώνουν τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνουν τα δέσουν τα κλαδιά τους με αποτέλεσμα να έχουμε πτώσεις μεγάλων κλαδιών με κίνδυνο να πλακώσουν ανθρώπους ή αυτοκίνητα….
Η περικοκλάδα τής Βιργινίας δένεται σ έναν ναυτικό κόμπο τόσο σφιχτό, που όταν ξεραθεί σπάει και σκορπίζει τούς σπόρους της όσο γίνεται πιο μακρυά από την μητέρα…
Τα φυτά είναι πολύ ευαίσθητα στον προσανατολισμό και στις προβλέψεις.
Τα φύλλα τού ηλίανθου Silphium Laciniatum δείχνουν σωστά τα σημεία τού ορίζοντα σαν μία ζωντανή πυξίδα.
Η γλυκόριζα των Ινδιάνων Arbus preca είναι τόσο ευαίσθητη σε κάθε είδος ηλεκτρικής επίδρασης που την χρησιμοποιούν για να προβλέπουν τον καιρό.
Βοτανολόγοι τού Λονδίνου που πειραματίστηκαν μ’ αυτήν ανακάλυψαν πως μπορούσε να προβλέπει καταιγίδες, σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων.
Ο Φρανσέ επιμένει πώς τα φυτά παρατηρούν και καταγράφουν συνεχώς γεγονότα και φαινόμενα τα οποία ο άνθρωπος, παγιδευμένος στις πέντε αισθήσεις του, δεν γνωρίζει.
Τα φυτά είναι ικανά να ξεχωρίζουν ήχους που δεν πιάνει το ανθρώπινο αυτί και χρωματικά κύματα σαν τα υπεριώδη και τα υπέρυθρα…
Αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο μάτι.
Είναι ευαίσθητα στις ακτίνες Χ και τίς υψηλές συχνότητες τής τηλεόρασης.
Ολος ο φυτικός κόσμος λέει ο Φρανσέ, ζεί αντιδρώντας στην κίνηση τής γής, τής σελήνης και των άλλων πλανητών και μία μέρα θ’ αποδειχθεί ότι επηρεάζονται από τα άστρα και τα άλλα κοσμικά σώματα τού σύμπαντος.
Καθώς η εξωτερική μορφή τού φυτού διατηρείται σαν μία μονάδα αποκαθιστώντας όποιο μέρος καταστραφεί, ο Φρανσέ υποστηρίζει ότι κάποια συνειδητή οντότητα πρέπει να επιβλέπει την όλη μορφή, κάποια νοημοσύνη που καθοδηγεί το φυτό από το εσωτερικό ή απ’ έξω.
Πιστεύει επίσης ότι διακατέχονται απ όλα τα χαρακτηριστικά των ζώντων οργανισμών ως και τής πιο βίαιης αντίδρασης στην κακομεταχείριση και τής πιο δυνατής ευγνωμοσύνης στις καλοσύνες…
Χρειάστηκαν οι εντυπωσιακές ανακαλύψεις ορισμένων επιστημόνων τού 1960 για να φέρουν τον κόσμο των φυτών στην προσοχή των ανθρώπων, σε σημείο που να υποστηρίζουν πως αυτά αποτελούν παράνυφοι στον γάμο τής φυσικής με την μεταφυσική…
Ο Νεύτωνας μάς εξήγησε κάποτε τον λόγο για τον οποίο ένα μήλο έπεσε στο χώμα, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε να εξηγήσει την ακριβώς αντίστοιχη αλλά άπειρα πιο δύσκολη ερώτηση: το πώς βρέθηκε το μήλο εκεί πάνω…
Ο φυσικός κόσμος αποτελεί ένα Θείο δώρο τού Δημιουργού στον άνθρωπο, στηρίζοντας την ύπαρξή του από την αρχή τής γενέσεώς του πάνω στον πλανήτη και αξίζει όχι μόνο τον σεβασμό μας, αλλά και την αμέριστη προστασία του….
Πολύ απλά, χωρίς αυτόν δεν υπάρχει ζωή στον πλανήτη….
Όσο περισσότερα φυτά και δέντρα, τόσο περισσότερη υγεία, σωματική και πνευματική, για τον άνθρωπο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .