Δευτέρα, Ιανουαρίου 15

Το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια, σε δέκα χρόνια, κανείς δεν θα το θυμάται....

Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!

Η Ελλάδα, γιατί θα πρέπει, να είναι η χώρα εκείνη που θα αποδεχθεί στη διαπραγμάτευση με τη «FYROM» και τους Διεθνείς Οργανισμούς, ως προς το εδώ και εικοσιπέντε χρόνια ανοιχτό ζήτημα της ονομασίας της «πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», ονομασίες σύνθετες ή μη που να περιέχουν
τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μακεδονία»;
Γιατί στη διαπραγμάτευση με την «FYROM», με στόχο την επίτευξη συμφωνίας στην ονοματολογία, να μην προταθούν από την ελληνική πλευρά και ενδεχομένως να υπάρξουν προκρίσεις σε ονομασίες που σέβονται την ιστορία, την πληθυσμιακή δομή, πλειοψηφία και μειονότητες, της πολυεθνικής βαλκανικής χώρας της «FYROM», τύπου, «Βαρντάσκα Μαντοβίνα», ή «Νότια Σερβία» ή και «Jugo / Slavia», με ή χωρίς κάθετο, με χρήση του νομικού όρου «erga omnes»;
Κι όμως,  έχουν περάσει 25 χρόνια από τo 1993, το ζήτημα της ονομασίας της «πρώην Γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας» όχι μόνο δεν ξεχάστηκε, αλλά συνεχίζει να ταλαιπωρεί την Ελλάδα, τα Σκόπια και την διεθνή διπλωματική διαιτησία.
«Το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια, δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί σε δέκα χρόνια, κανείς δεν θα το θυμάται ».
Δήλωση, η οποία ανήκει στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Έλληνα πρωθυπουργό που στα χέρια του, εξαιτίας ιστορικών δικών του λαθών – αστοχιών, άνοιξε για την ελληνική πλευρά ο ασκός του Αιόλου.
Όπου ασκός του Αιόλου, η διάλυση το 1992 της «Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας», διάλυση που για την ελληνική διπλωματία σημαίνει «άνοιγμα» του ζητήματος της ονομασίας της «πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
Το ιστορικό απόφθεγμα που καταλογίζεται στον εδώ και μερικούς μήνες μακαρίτη  τέως πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αντικατοπτρίζει την σκληρή πραγματικότητα μέσα από την αστοχία του πρώην πρωθυπουργού σε ακόμα μια πολιτική επικίνδυνη παρακαταθήκη στα ελληνικά συμφέροντα .
Το «Σκοπιανό ζήτημα», το «μακεδονικό» είναι δικό μας δημιούργημα, είναι ζήτημα που μετατρέπεται εξαιτίας λανθασμένων ενεργειών σε εθνικό.
Την Παρασκευή, 19 Ιανουαρίου 2018 και όχι του 1993, ναι πέρασαν αλήθεια 25 χρόνια, στη Νέα Υόρκη, ο κ. Μάθιου Νίμιτς, ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το ζήτημα της διαφοράς της ονοματολογίας πραγματοποιεί σύσκεψη, υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε, στην οποία θα παρουσιάσει στις διπλωματικές αντιπροσωπείες της Ελλάδας και της «FYROM», τα «αποτελέσματα» και σίγουρα πιθανές προτεινόμενες ονομασίες μιας χρήσης, σύνθετη και με γεωγραφικό προσδιορισμό για την τελική ονομασία της «πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
Οι ονομασίες που θα παρουσιαστούν στη Νέα Υόρκη  κρίνονται από τα τεχνικά κλιμάκια των δύο πλευρών ικανές, ώστε να περάσουμε στη φάση της επικύρωσης της ονομασίας μέσα από ένα «μεγάλο συμβιβασμό» από την ελληνική πλευρά, που σημαίνει αποδοχή του ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό σε σύνθετη ονομασία ή σε παράγωγο προς όλες τις χρήσεις που θα περιέχει την λέξη « Mακεδονία ».
Μη ξεχνάμε, πως βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα, αλλά και η νέα κυβέρνηση της «FYROM»  του κ. Ζόραν Ζάεφ, έχουν διάθεση ως προς την επίλυση του ανοιχτού εδώ και εικοσιπέντε χρόνια ζητήματος, μέσα από μια σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μακεδονία».
Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, ως προς την ονομασία του κρατιδίου της «FYROM» με την αποδοχή μιας σύνθετης ονομασίας στην οποία περιλαμβάνεται ο γεωγραφικός προσδιορισμός «Μακεδονία», είναι πλήρως αντίθετη από την «εθνική γραμμή», εκτός ΚΚΕ, η οποία εκφράζεται και αποτυπώνεται στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών που πραγματοποιείται στην Αθήνα, στις 19 Φεβρουαρίου του 1992, υπό την προεδρία του τέως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης του κ. Αλέξη Τσίπρα είναι όμως «εντός της γραμμής», της απόφασης που διατυπώνει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, στις 3 Απριλίου του 2008, στο Βουκουρέστι, στη συνεδρίαση της Συνόδου Κορυφής της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Κατά το νέο αφήγημα της ελληνικής διπλωματίας, ως προς την ονομασία της «FYROM», διατυπωμένο από την κυβέρνηση Καραμανλή, ισχύει το «erga omnes» έναντι όλων, δηλαδή, η μια ενιαία ονομασία, η οποία θα είναι σύνθετη προς όλες τις χρήσεις και θα περιλαμβάνει τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μακεδονία» για το κράτος των Σκοπίων.
Καταλαβαίνουμε όλοι, πως έχουμε εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση, εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, αλλά και σε ένα θέμα εθνικό, που ανοίγει  εξαιτίας ενός χαρμόσυνου γεγονότος, το οποίο κατέληξε τυχαία σε κηδεία.
Η συγκεκριμένη κηδεία, γίνεται η αρχή του πολέμου που φέρνει τη διάλυση της «Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας», αλλάζει πλήρως τους εθνολογικούς και γεωγραφικούς συσχετισμούς στην πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων, αφήνοντας και άλυτα ανοιχτά ζητήματα, τα οποία ταλαιπωρούν την διεθνή πολιτική σκακίερα.
Γιατί όμως, η ελληνική διπλωματία, η ελληνική κυβέρνηση, θα πρέπει  να είναι εκείνη που θα πρέπει να ηττηθεί της διαπραγμάτευσης, αν θέλετε θα μπει η ταφόπλακα στη διαπραγματευτική ισχύ της χώρας μας και να είναι η ελληνική πλευρά αυτή που θα αποδεχθεί μια ονομασία που θα περιέχει τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μακεδονία» ;
Πως ξεκίνησε η ιστορία και ποια η πραγματική διάσταση του Σκοπιανού ζητήματος ;
Υπάρχουν ή όχι, βάση της πρόσφατης ιστορίας, αλλά και της ιστορικής  χρήσης,  ονομασίες που ενδεχομένως θα γινόταν αποδεκτές από το κράτος που βρίσκεται στα βόρεια σύνορά μας;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή :
Η ιστορία, γράφεται πάντα τυχαία, πολλές φορές με αίμα, που οδηγεί σε πολέμους, εμφυλίους ή παγκόσμιους, όταν η περιοχή που συμβαίνουν τα απρόβλεπτα, ιστορικά, γεγονότα είναι τα αιματοβαμμένα και πολύπαθα Βαλκάνια.
Στην, έτσι κι αλλιώς, ιστορικά και διαχρονικά, μπαρουτοκαπνισμένη περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου, όλα τα εθνικά ζητήματα είναι τύπου «ανοιχτά», έτοιμα ανά πάσα στιγμή να εκραγούν.
Μη ξεχνάμε πως τα  Βαλκάνια και το Σεράγεβο, έχουν χαρίσει στην ιστορία της ανθρωπότητας τον Α`  Παγκόσμιο Πόλεμο. 
Μάρτιος 1992.
Σεράγεβο, Βοσνία – Ερζεγοβίνη.
Βρισκόμαστε  στο Σεράγεβο, την πρωτεύουσα της Βοσνίας & Ερζεγοβίνης.
Είναι 1η Μαρτίου του 1992, δυο νέοι από το Σεράγεβο σερβικής καταγωγής, ενώνουν τις ζωές τους με τα δεσμά του γάμου.
Προφανώς, όταν οι συγκεκριμένοι νέοι αποφάσιζαν να ενώσουν τις ζωές τους, δεν περίμεναν πως το γλέντι του γάμου τους θα εξελισσόταν όχι μόνο σε κηδεία, αλλά θα αποτελούσε την αφορμή για την αρχή ενός εμφυλίου πολέμου όπου θα προκαλούσε την διάλυση της πάλαι ποτέ «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας».
Κατά την διάρκεια του γλεντιού του γάμου στο Σεράγεβο, την 1η Μαρτίου του 1992, δολοφονείται ο Νίκολα Γκάρντοβιτς, πατέρας του γαμπρού, από σφαίρα που δέχεται πισώπλατα από Βόσνιο μουσουλμάνο. 
Το κακό έγινε.
Ο πόλεμος άρχισε.
Οι Σέρβοι της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, στήνουν οδοφράγματα στις επόμενες μέρες, οι ελεύθεροι σκοπευτές όλων των αντιμαχόμενων πλευρών, συν των Κροατών, έχουν αρχίσει το έργο τους.
Ο πόλεμος που φέρνει την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έχει αρχίσει.
Πολιτικά, η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη δημιουργεί ανακατατάξεις και στην «Σοσιαλιστική» και όχι «Κομμουνιστική» Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
Στην ανατολική Ευρώπη επικρατούν εθνικιστικά κινήματα, μέσα από εξάρσεις και εθνικιστικές πολιτικές τους φέρνουν τη διάλυση αλλά και το θάνατο εκατοντάδων  χιλιάδων νεκρών.
Ευτυχώς για τη χώρα μας, ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας δεν έχει εξαπλωθεί στο νότο, η ελληνική διπλωματία κληρονομεί το θέμα ως προς της ονομασίας του νότιου τμήματος της πρώην «Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας», που εξαιτίας της διάλυσης, αποκτά κρατική οντότητα και προσωρινά ονομάζεται «FYROM».
Γεωπολιτικά, ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας, γίνεται η αιτία να αλλάξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια, νέες χώρες να έρχονται στο φως με αποτέλεσμα την γέννηση ανοιχτών και άλυτων ζητημάτων που ακόμα και σήμερα ταλαιπωρούν εκατομμύρια κατοίκους των πολύπαθων και αιματοβαμμένων Βαλκανίων.
Οι «Σερβικές Μπανοβίνες».
H δημιουργία της «Vardaska Banovina».
Το νέο, τότε, «Νοτιοσλαβικό», κράτος, «βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας», έχει δημιουργηθεί το 1918, μετά από το τέλος του Α` Παγκοσμίου Πολέμου που έχει ξεκινήσει από το Σεράγεβο, έχει κρατήσει τα οθωμανικά κατάλοιπα, και προχωράει στη μετεξέλιξη των οθωμανικών βιλαετιών σε «Μπανοβίνες» ως προς τη διοίκηση του νεοσύστατου «Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας».
Το «Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας», στις 3 Οκτωβρίου του 1929, δημιουργεί στα πλαίσια της διοικητικής μεταρρύθμισης,  τις λεγόμενες «μπανοβίνες» και ονομάζει «Vardaska Banovina», την περιοχή του νότιου τμήματος της χώρας, στα σύνορα με την Ελλάδα.
Η «Βαρντάσκα Μαντοβίνα», το πάλαι ποτέ βιλαέτι του Βαρδάρη, κατά την οθωμανική περίοδο, ή η επαρχία του Βαρδάρη, αναφέρεται και προσδιορίζεται από το «Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας», κατά περίσταση ως «Νότια Σλαβία», ή κατά περίπτωση ως «Νότια Σερβία».
Η ονομασία «Βαρντάσκα Μαντοβίνα» είναι σε ισχύ μέχρι την 29η Νοεμβρίου του 1945, όταν ο Στρατάρχης Τίτο, έχει μετατρέψει το «Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας» σε «Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας».
Ο Τίτο, ο Κροάτης οραματιστής και ηγέτης της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας», βαφτίζει – εξελίζει, την επαρχία του Βαρδάρη σε «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Ως προς το ζήτημα της ονομασίας :
Γιατί όχι «Βαρντάσκα Μαντοβίνα», ή «Νότια Σερβία» ή «Jugo / slavia»;
Αλήθεια, γιατί η ελληνική διπλωματία δεν προτείνει, ως επίσημη ονομασία της «πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», σε συντομογραφία «FYROM», τη σύνθετη ονομασία, «Jugo / Slavia», ονομασία η οποία περιέχει γεωγραφικό, αλλά και εθνικό προσδιορισμό, o οποίος σέβεται την πραγματική ιστορία των βόρειων γειτόνων μας ;
Για την προτεινόμενη ονομασία τύπου, «Vardaska Mantovina» αναφερθήκαμε.
Για την προτεινόμενη ονομασία τύπου «Νότια Σερβία» η Ελλάδα δεν θα σεβόταν τους Σέρβους, αλλά οι Γιουγκοσλάβοι και όχι οι Σέρβοι, αλήθεια σεβάστηκαν την Ελλάδα όταν έδιναν το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στην «Βαρντάσκα Μαντοβίνα» ;
Σημείωση:  Όπου «Jugo / Slavia», ή αν προτιμάτε, σκέτο χωρίς παύλα, δηλαδή «Yugoslavia», μεταφράζεται στα ελληνικά, κρατείστε το, ως «Nότια Σλαβία» ή αν σας αρέσει «Γιουγκοσλαβία».
«Jugo» ίσον «Νότιος».
Σε ακριβή μετάφραση στα ελληνικά, η ονομασία «F.Y.R.O.M», ή  ολογράφως «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», σημαίνει  «πρώην Νοτιοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Οι ίδιοι οι κάτοικοι της «FYROM», ναι μεν αρέσκονται  να αυτοαποκαλούνται, με εξαίρεση τους Αλβανούς και τους Βούλγαρους, ως «Μακεδόνες», όμως παραδέχονται, βάση της επίσημης ονομασίας ότι είναι πρώτα «Νότιοι Σλάβοι», ή αν προτιμάτε «Γιουγκοσλάβοι» και έπειτα κατά περίσταση και κατά περίπτωση θεωρούν τους εαυτούς τους  «Μακεδόνες».
Προφανώς, για να μην παρεξηγηθούμε, δεν τίθεται θέμα εθνολογικού προσδιορισμού για τις μεγάλες μειονότητες των Αλβανών και Βουλγάρων, καθώς και για τις μικρότερες πληθυσμιακές ομάδες των Ρομά και κάποιων «ξεχασμένων» Ελλήνων που ζουν στη «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και θεωρούν τους εαυτούς τους, έτσι κι αλλιώς, «Μακεδόνες».
Η λύση στο Σκοπιανό έρχεται ;
Είναι κοντά ;
Η ελληνική κυβέρνηση του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, αλλά και η αντίστοιχη «νέα» κυβέρνηση της «FYROM» με πρωθυπουργό τον κ. Ζόραν Ζάεφ, επιθυμούν τη λύση της ονομασίας μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018.
Ας μη βιαστούμε, έχουν περάσει εικοσιπέντε χρόνια χωρίς λύση, ας δούμε και ας αξιολογήσουμε τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης των Σκοπίων, βάση των χαρακτηριστικών της παράξενης ιδιομορφίας του κρατιδίου και όχι, τα λεγόμενα σε συνθήκες διαπραγμάτευσης που μας «πασάρουν» οι Σκοπιανοί.
Σε τελευταίες δηλώσεις, ο κ. Ζόραν Ζάεφ, ο νέος πρωθυπουργός της «FYROM»,  σοσιαλιστικής απόχρωσης και νεωτεριστής για τα δεδομένα της «πρώην γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», δηλώνει έτοιμος, να διαπραγματευτεί, χωρίς κόκκινες γραμμές με την ελληνική πλευρά.
Πως θα αντιδράσει το εσωτερικό της «FYROM»;
Έχουμε αναρωτηθεί, ως ελληνική πλευρά, τι θα γίνει, αν η αντιπολίτευση του κοινοβουλίου της «FYROM» και η δεξιά εθνικιστική πτέρυγα του «VMRO – DPMNE», ή οι Αλβανοί ή ακόμα και οι Βούλγαροι δεν δεχθούν την όποια ονομασία που προκριθεί στις διαπραγματεύσεις Αθήνας και Σκοπίων υπό την διαιτησία του κ. Μάθιου Νίμιτς, του ειδικού διαμεσολαβητή του Ο.Η.Ε. ;
Υστερόγραφα : Ι : Θα παραμείνει ή όχι ενωμένη η «FYROM», στην περίπτωση δημοψηφίσματος που θα διεξάγει η κυβέρνηση του κ. Ζάεφ, για την προτεινόμενη από τον Ο.Η.Ε., σύνθετη ονομασία η οποία θα περιέχει την λέξη «Μακεδονία», τύπου «erga omnes» και στο οποίο υπερισχύσει  το «ΟΧΙ» ;
ΙΙ: Θα αντέξουν οι εθνικιστές του «VMRO – DPMNE», να αποδεχθούν μια εν δυνάμει κοροϊδία από την κυβέρνηση του κ. Ζάεφ, και πως θα αντιδράσουν, σε τέτοιο ενδεχόμενο, η αλβανική και η βουλγαρική μειονότητα, όταν οι ίδιες, μεταξύ μας, δεν καίγονται και τόσο για την ονομασία της πρώην «γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
Αλβανοί και Βούλγαροι έχουν άλλα «σχέδια» στο μυαλό τους…
ΙΙΙ: Ο Σλαβο«μακεδόνας» πρωθυπουργός κ. Ζάεφ, έχει δηλώσει , πως η προτεινόμενη τελική ονομασία για την «FYROM», θα περάσει, χωρίς κόκκινες γραμμές, στον λαό προς ψήφιση, μέσω δημοψηφίσματος.
Σημείωση : Θέμα γεωγραφικού προσδιορισμού γραμμένου στο Κυριλλικό αλφάβητο.
Στην περίπτωση που υπάρξει και επιλεχθεί πρόταση με σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό γραμμένο στο κυριλλικό αλφάβητο, ακόμα και αν αυτός,  περιέχει τη λέξη ή παράγωγο της ονομασίας «Μακεδονία», ας αφήσουμε την όποια τυμπανοκρουσία για επιτυχία.
Για να μιλάμε ανοιχτά και καθαρά, η ονομασία «Μακεδονία», έχει «πουληθεί» ως γεωγραφικός προσδιορισμός στα παιδιά του Τζόρτζ Σόρος.
Καλό είναι να μην ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ, κυρίως να μην προκρίνουμε τη συγκεκριμένη πρόταση, καθώς η νέα γενιά των σλαβόφωνων, είτε στη Σερβία, είτε και στη «FYROM», επίσημα, χρησιμοποιεί το λατινικό αλφάβητο.
Τα συμπεράσματα δικά σας… …
Μπορεί να βρισκόμαστε στο 2018, μπορεί να θέλουμε λύση μέσα στο πρώτο εξάμηνο για το ζήτημα της ονομασίας της πρώην «γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», αλλά να μη ξεχνάμε, πως τα Βαλκάνια, ακόμα και αν βρισκόμαστε στο 2018, είναι Βαλκάνια…
Τι λέτε ;
Θα έρθει η ειρήνη στην περιοχή των Βαλκανίων, ή ένας ακόμα ορθόδοξος γάμος, αυτή τη φορά στη «Νότια Σλαβία», αν προτιμάτε στην πάλαι ποτέ «Vardaska Mantovina»,ή σύντομα «..δική σας η ονομασία…», θα είναι ικανός, ώστε να αποτελέσει την αφορμή για ένα πόλεμο στο κράτος της «FYROM», μεταξύ «Σλαβομακεδόνων», Αλβανών και Βουλγάρων, γεγονός που μπορεί να αλλάξει, ξανά, το «ρου» της ιστορίας στην πολύπαθη και αιματοβαμμένη Βαλκανική Χερσόνησο ;
Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης  είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
Twitter: TsiloyannisAnd –
Facebook: Andreas Tsiloyannis

ΠΗΓΗ

ΣΧΟΛΙΟ : Η κυβέρνηση της αριστεράς είναι έτοιμη να ολοκληρώσει την πώληση, στα παιδιά του Σόρος, την δηλ. ονοματολογία του κράτους των Σκοπίων…

Το ζήτημα του ονόματος που άνοιξε ο αποστάτης Μητσοτάκης, έρχεται και ολοκληρώνει τη διαπραγμάτευση η ελληνική αριστερά.

Ιστορικά στα μεγάλα εθνικά ζητήματα, δεξιά και αριστερά ήταν πάντα σε ενιαία γραμμή.